Pierwszy rząd Sada al-Haririego
Rząd Sada al-Haririego – rząd jedności narodowej Republiki Libańskiej, funkcjonujący od listopada 2009 do stycznia 2011.
Powstanie
27 czerwca 2009 prezydent Michel Sulaiman desygnował Sada al-Haririego, przywódcę Al-Mustakbal i Sojuszu 14 Marca na stanowisko Prezesa Rady Ministrów. Nominację zatwierdził w głosowaniu parlament[1]. Al-Hariri podjął rozmowy z opozycyjnym Sojuszem 8 Marca, mające na celu stworzenie wspólnego rządu jedności narodowej. Po trzech miesiącach negocjacji, 7 września 2009 przedstawił prezydentowi skład swojego gabinetu. Hezbollah i jego sojusznicy odrzucili zaproponowany przez al-Haririego skład rządu, dlatego też 10 września 2009 zrezygnował on z dalszej misji tworzenia gabinetu[2], jednak 16 września prezydent Sulaiman ponownie desygnował go na stanowiska premiera[3]. 7 listopada 2009, po kolejnych rundach negocjacji koalicja al-Haririego zawarła porozumienie z opozycją, przewidujące podział władzy i wspólny rząd[4].
9 listopada 2009 prezydent zatwierdził nowy gabinet, w skład którego weszło 30 ministrów, 15 z Sojuszu 14 Marca, 10 z opozycji i 5 mianowanych przez prezydenta. Zgodnie z niepisaną zasadą konfesjonalizmu w rządzie znalazła się równa liczba muzułmanów i chrześcijan (po 6 maronitów, sunnitów i szyitów, 4 prawosławnych, po 3 druzów i grekokatolików oraz 2 Ormian). Członkami gabinetu zostały także 2 kobiety[5][6][7]. 10 grudnia 2009 gabinet Sada al-Haririego uzyskał wotum zaufania, zdobywając 122 głosy poparcia w 128-osobowym Zgromadzeniu Narodowym[8].
Upadek
12 stycznia 2011 roku ministrowie związani z Sojuszem 8 Marca i prezydentem Michelem Sulaimanem opuścili rząd jedności narodowej, który upadł[9].
- Osobny artykuł: Konflikt w Libanie (2011–2014).
25 stycznia 2011 r. prezydent Libanu powierzył misję sformowania nowego rządu Nadżibowi Mikatiemu, popieranemu przez Hezbollah i jego sojuszników.
- Osobny artykuł: Rząd Nażiba Mikatiego (2011).
Skład
Stanowisko | Imię i nazwisko | Stanowisko | Partia |
Przedstawiciele prezydenta | |||
Min. spraw wewnętrznych | Ziad Baroud | Katolik-Maronita | niezależny |
Min. obrony i wicepremier | Elias Murr | Prawosławny | niezależny |
Sekretarz stanu | Adnan al-Kassar | Sunnita | niezależny |
Sekretarz stanu | Adnan as-Sajjid Hussejn | Szyita | niezależny |
Sekretarz stanu | Mona Ofeisz | Prawosławna | niezależna |
Sojusz 14 Marca | |||
Premier | Sad al-Hariri | Sunnita | Strumień Przyszłości |
Min. finansów | Raja Haffar al-Hassan | Sunnitka | Strumień Przyszłości |
Min. środowiska | Mohammad Rahhal | Sunnita | Strumień Przyszłości |
Min. edukacji | Hassan Mneimneh | Sunnita | Strumień Przyszłości |
Min. ekonomii i handlu | Mohammad Safadi | Sunnita | Blok Trypolijski |
Min. sprawiedliwości | Ibrahim Nadżdżar | Prawosławny | Siły Libańskie |
Min. kultury | Salim Wardeh | Katolik-Melchita | Siły Libańskie |
Min. spraw socjalnych | Selim al-Sajegh | Katolik-Maronita | Kataeb |
Sekretarz stanu | Jean Ogassapian | Prawosławny Ormianin | Ramgavar |
Min. robót publicznych i transportu | Ghazi al-Aridi | Druz | Socjalistyczna Partia Postępu |
Min. ds. uchodźców | Akram Szihajeb | Druz | Socjalistyczna Partia Postępu |
Sekretarz stanu | Wael Abu Faour | Druz | Socjalistyczna Partia Postępu |
Min. pracy | Butrus Harb | Katolik-Maronita | niezależny |
Min informacji | Tarek Mitri | Prawosławny | niezależny |
Sekretarz stanu | Michel Faraon | Katolik-Melchita | niezależny |
Sojusz 8 Marca | |||
Min. turystyki | Fadi Abboud | Katolik-Maronita | Wolny Ruch Patriotyczny |
Min. energii i wody | Dżubran Bassil | Katolik-Maronita | Wolny Ruch Patriotyczny |
Min. telekomunikacji | Szarbel Nahhas | Katolik-Melchita | Wolny Ruch Patriotyczny |
Sekretarz stanu | Jusef Saadeh | Katolik-Maronita | Marada |
Min. przemysłu | Abraham Dedejan | Protestant (Ormianin) | Dasznak |
Min. spraw zagranicznych | Ali Hussein al-Szami | Szyita | Amal |
Min. sportu i młodzieży | Ali Hussein Abdallah | Szyita | Amal |
Min. zdrowia | Mohammad Dżawad Chalife | Szyita | Amal |
Min. rolnictwa | Hussein Hadżdż Hassan | Szyita | Hezbollah |
Min. ds. reformy administracji | Mohammed Fneisz | Szyita | Hezbollah |
Przypisy
- ↑ Hariri named as Lebanon's new PM. BBC News, 27 czerwca 2009. [dostęp 2011-07-24]. (ang.).
- ↑ Hariri zrezygnował z misji tworzenia rządu. rp.pl, 10 września 2009. [dostęp 2011-07-24]. (pol.).
- ↑ Hariri given second chance to form government. France24, 16 września 2009. [dostęp 2011-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-30)]. (ang.).
- ↑ Opposition agree to join Hariri's national unity government. France24, 7 listopada 2009. [dostęp 2017-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-11)]. (ang.).
- ↑ Saad Hariri's First Government Announced. naharnet.com, 9 listopada 2009. [dostęp 2011-07-24]. (ang.).
- ↑ Lebanon finally forms government. BBC News, 10 listopada 2009. [dostęp 2011-07-24]. (ang.).
- ↑ Lebanon’s new Government. ifes.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-22)]. (ang.). [dostęp 2011-07-25]
- ↑ PM Hariri’s Cabinet wins the Vote of Confidence. yalibnan.com, 11 grudnia 2009. [dostęp 2011-07-24]. (ang.).
- ↑ Lebanon's unity government collapses. guardian.co.uk, 12 stycznia 2011. [dostęp 2011-07-24]. (ang.).
- p
- d
- e
Po uzyskaniu niepodległości |
|
---|---|
Podczas wojny domowej |
|
Po porozumieniu z Taif |
|
Po cedrowej rewolucji |
|