Emma Meesseman

Emma Meesseman
Ilustracja
Meesseman broniąca przeciw Amerykance Fenerbahçe w 2023.
#11 Fenerbahçe Safiport
środkowa
Data i miejsce urodzenia

13 maja 1993
Ieper

Wzrost

193 cm

Masa ciała

83 kg

Kariera
Aktywność

od 2009

Draft

WNBA 2013, numer: 19
Washington Mystics

Kariera klubowa[a]
Lata Kluby Wyst.
2009–2012 Iper Blue Cats
2009–2012 Lotto Young Cats
2012–2014 ESB Villeneuve-d’Ascq
2014–2016 WBC Spartak Moskwa
2016–2022 UMMC Jekaterynburg
od 2022 Fenerbahçe Safiport
WNBA
2013–2020 Washington Mystics 202
2022 Chicago Sky 36
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
2008–2009  Belgia U–16
2010  Belgia U–17
2011  Belgia U–18
od 2011  Belgia
  1. Mecze w lidze aktualne na 17 czerwca 2023.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
brąz Czechy 2017 koszykówka
Mistrzostwa Europy U–18
złoto Rumunia 2011 koszykówka

Emma Meesseman (ur. 13 maja 1993 w Ieper) – belgijska koszykarka grająca na pozycji środkowej, od 2022 zawodniczka Fenerbahçe Safiport.

Urodziła się z wadą słuchu, słyszy o 50% słabiej od przeciętnego człowieka, w związku z powyższym nosi aparaty słuchowe na obu uszach[1].

Jej matka Sonja Tankrey była także koszykarką[2]. W 1983 została wybrana najlepszą belgijska koszykarką[3].

18 lutego 2022 podpisała roczną umowę z Chicago Sky[4].

Osiągnięcia

Meesseman w 2013.

Stan na 17 czerwca 2023, na podstawie[5][6][7], o ile nie zaznaczono inaczej.

WNBA

Drużynowe

  • Mistrzyni:
  • Wicemistrzyni Rosji (2022)
  • Brąz:
    • Euroligi (2017)
    • Eurocup (2014)
    • pucharu UMMC (2014)
  • Zdobywczyni:
    • Pucharu Rosji (2017, 2019)
    • superpucharu:
  • Finalistka:
    • pucharu:
    • superpucharu:
      • Europy FIBA (2021)
      • Turcji (2022)[11]

Indywidualne

(* – nagrody i wyróżnienia przyznane przez portal eurobasket.com)

  • MVP:
    • Final Four Euroligi (2018)
    • finałów ligi tureckiej (2023)[11]
    • mistrzostw Belgii (2011)
    • młodzieżowa francuskiej ligi LFB (2013)
  • Najlepsza:
  • Zaliczona do I składu:
    • Euroligi (2021)[12]
    • ligi tureckiej (2023)*[11]
    • zawodniczek zagranicznych ligi tureckiej (2023)*[11]

Reprezentacja

Seniorska

Drużynowe
Indywidualne
  • Zaliczona do I składu:
  • Liderka:
    • strzelczyń igrzysk olimpijskich (26,8 – 2020)[14]
    • igrzysk olimpijskich w przechwytach (3,5 – 2020)[14]
    • mistrzostw świata w zbiórkach (2018)
    • Eurobasketu w blokach (2017)

Młodzieżowe

Przypisy

  1. Washington Mystics’ Emma Meesseman overcomes hearing disorder. washingtonpost.com. [dostęp 2018-04-10]. (ang.).
  2. Meesseman, The Reluctant Belgian Star. fibaeurope.com. [dostęp 2018-04-10]. (ang.).
  3. Making sense of the Mystics' Meesseman mystery pick. fullcourt.com. [dostęp 2018-04-10]. (ang.).
  4. WNBA Transactions. acrossthetimeline.com. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).
  5. Profil na fibaeurope.com. sport.interia.pl. [dostęp 2018-04-10]. (pol.).
  6. Profil na archive.fiba.com. archive.fiba.com. [dostęp 2018-04-10]. (ang.).
  7. Profil na basket.ugmk.com. basket.ugmk.com. [dostęp 2018-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 kwietnia 2018)]. (ang.).
  8. Commissioners Cup final 2022. wnba.com. [dostęp 2023-06-11]. (ang.).
  9. WNBA Finals MVP. wnba.com. [dostęp 2023-02-05]. (ang.).
  10. WNBA Year-by-Year Leaders and Records for 3-Pt Field Goal Pct. basketball-reference.com. [dostęp 2023-02-05]. (ang.).
  11. a b c d e f KBSL 2022-2023. eurobasket.com. [dostęp 2023-06-17]. (ang.).
  12. Winners of EuroLeague Women Awards announced. fiba.basketball. [dostęp 2021-04-15]. (ang.).
  13. MVP Stewart leads All-Star Five at the Women's Olympic Basketball Tournament in Tokyo. usab.com. [dostęp 2022-02-18]. (ang.).
  14. a b Tokyo 2020 – Players Statistics. fiba.basketball. [dostęp 2022-02-18]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Profil na WNBA (ang.)
  • Profil na eurobasket.com (ang.)
  • Profil na fiba.basketball (ang.)
  • Statystyki z WNBA na basketball-reference.com (ang.)
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
2013 WNBA Draft
Pierwsza runda
Druga runda
Druga trzecia
  • p
  • d
  • e
Zdobywczynie tytułu MVP finałów WNBA
  • p
  • d
  • e
Liderki WNBA w skuteczności rzutów za 3 punkty
  • p
  • d
  • e
MVP Final Four Euroligi
  • p
  • d
  • e
MVP sezonu regularnego francuskiej ligi 1A/LFB
MVP
(bez podziału)
Krajowa
  • 1984: Guidotti
  • 1985: Malfois
  • 1986: Malfois
  • 1987: Santaniello
  • 1988: Santaniello
  • 1989: Santaniello
  • 1990: Santaniello
  • 1991: Santaniello
  • 1992: Santaniello
  • 1993: Santaniello
  • 1994: Santaniello
  • 1995: Benintendi
  • 1996: Benintendi
  • 1997: Fijalkowski
  • 1998: Souvré
  • 1999: Melain
  • 2000: Melain
  • 2001: Melain
  • 2002: Antibe
  • 2003: Berthieu
  • 2004: Sauret
  • 2005: Le Dréan
  • 2006: Gruda
  • 2007: Gruda
  • 2008: Dumerc
  • 2009: Yacoubou
  • 2010: Yacoubou
  • 2011: Ndongue
  • 2012: Lawson-Wade
  • 2013: Robert
  • 2014: Dumerc
  • 2015: Diawara
  • 2016: Bouderra
  • 2017: Bouderra
Zagraniczna
  • 1984 : Cho
  • 1985: bd
  • 1986: Curry
  • 1987: Cummings
  • 1988: Cummings
  • 1989: Sucharnowa
  • 1990: Sucharnowa
  • 1991: Barel
  • 1992: Jones
  • 1993: Chudaszowa
  • 1994: Stinson
  • 1995: Chudaszowa
  • 1996: Balogh
  • 1997: Němcová
  • 1998: Němcová
  • 1999: Tzekova
  • 2000: Tzekova
  • 2001: Wauters
  • 2002: Feaster
  • 2003: Feaster
  • 2004: Feaster
  • 2005: Daley
  • 2006: Whitmore[B]
  • 2007: Maïga-Ba
  • 2008: Snell
  • 2009: Wright
  • 2010: Mitchell
  • 2011: Bass
  • 2012: Mistie Mims-Bass
  • 2013: Tolo
  • 2014: Page
  • 2015: Murphy
  • 2016: Williams
  • 2017: Plouffe
Młodzieżowa
  • 1990: Force
  • 1991: Souvre
  • 1992: Fijalkowski
  • 1993: Jouandon
  • 1994: Savasta
  • 1995: Sauret
  • 1996: Le Drean
  • 1997: Lawson
  • 1998: Lawson
  • 1999: Korstine
  • 2000: Seigle
  • 2001: Dumerc
  • 2002: Dumerc
  • 2003: Reghaissia
  • 2004: Godin
  • 2005: Godin
  • 2006: Gruda
  • 2007: Gruda
  • 2008: Nwal-Miyem
  • 2009: Amant
  • 2010: Plagnard
  • 2011: Niamke-Moisan
  • 2012: Chevaugeon
  • 2013: Meesseman
  • 2014: Ayai
  • 2015: Djaldi-Tabdi
  • 2016: Duchet
  • 2017: Chartereau
  • 2018: Chartereau
  • 2019: Fauthoux
  • 2020[A]
  • 2021: Rupert
  • 2022: Astier
  • 2023: Leite
  1. a b Rozgrywki przerwane z powodu pandemii COVID-19
  2. Wybrana dodatkowo MVP sezonu regularnego już bez podziału na francuską i zagraniczną
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
Liderki strzelczyń Igrzysk Olimpijskich
  1. Igrzyska przeniesiono na 2021 rok, ze względu na pandemię COVID-19.
  • p
  • d
  • e
Liderki igrzysk olimpijskich w przechwytach
  1. Igrzyska przeniesiono na 2021 rok, ze względu na pandemię COVID-19.
  • p
  • d
  • e
Liderki mistrzostw świata w koszykówce pod względem zbiórek
  • p
  • d
  • e
Liderki Eurobasketu w blokach
  • p
  • d
  • e
Sportowcy roku Belgii
Mężczyźni
Kobiety
Zespoły
Talenty
Paraolimpijczycy
  • 2010 Sven Decaesstecker
  • 2011 Wim Decleir
  • 2012 Marieke Vervoort
  • 2013 Joachim Gérard
  • 2014 Michèle George
  • 2015 Marieke Vervoort
  • 2016 Laurens Devos
  • 2017–2018 Peter Genyn
  • 2019–2021 Joachim Gérard
  • 2022 Michèle George
Trenerzy
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
  • 1965: Veger Demšar
  • 1967: Levin
  • 1969: Stojanova
  • 1971: Tuzova
  • 1973: Sucharnowa
  • 1975: Canaani
  • 1977: Draigur
  • 1979: Zakatanova
  • 1981: Vestala
  • 1983: Stojkovics
  • 1984: Skagius
  • 1986: Mujanović
  • 1988: Goren
  • 1990: Ferragut
  • 1992: Michina
  • 1994–1996: bd
  • 1998: Baško-Melnbarde
  • 2000: Vitecková
  • 2002: Zemmere
  • 2004: Horbunowa
  • 2005: Gruda
  • 2006: Çağlar
  • 2007: Milovanović
  • 2008: Mazniczenko
  • 2009: Mazniczenko
  • 2010: Jahupowa
  • 2011: Meesseman
  • 2012: Hersler
  • 2013: Stamolambru
  • 2014: Salvadores
  • 2015: Dojkić
  • 2016: Musina
  • 2017: Lundquist
  • 2018: Angyal
  • 2019: Zubac
  • 2020–2021: nie rozegrano
  • 2022: Jocyte
  • 2023: Aarnisalo
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e

  • Trener: Philip Mestdagh
  • Asystenci: Sven Van Camp, Pierre Cornia