Ferdynand IV Pozwany

Ten artykuł od 2008-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Pomnik Ferdynanda IV w Madrycie

Król Kastylii i Leónu

Okres

od 1295
do 1312

Poprzednik

Sancho IV Odważny

Następca

Alfons XI

Dane biograficzne

Dynastia

burgundzka

Data urodzenia

6 grudnia 1285

Data śmierci

7 września 1312

Ojciec

Sancho IV Odważny

Matka

Maria de Molina

Żona

Konstancja

Dzieci

Eleonora
Konstancja
Alfons XI

Multimedia w Wikimedia Commons

Ferdynand IV Pozwany (hiszp. Fernando IV el Emplazado, ur. 6 grudnia 1285, zm. 7 września 1312) – król Kastylii i Leónu w latach 1295–1312.

Był synem Sancha IV Odważnego i Marii de Molina.

W chwili śmierci ojca był 9-letnim dzieckiem i tylko dzięki wysiłkom matki^[1] i sporom pomiędzy arystokratycznymi rodami Haro i Lara udało mu się zachować tron. Aragonia w końcu przestała popierać synów Ferdynanda de la Cerda (infantes de Ia Cerda) w zamian za ustępstwa terytorialne w Murcji. W 1309 zdobył Gibraltar z aragońską pomocą. Zmarł nagle podczas przygotowań do ataku na Grenadę.

Jego przydomek był wynikiem sprawy dwóch braci o nazwisku Carvajal, których skazał na śmierć i którzy przed swoją śmiercią wezwali go na sąd boski na dowód swej niewinności. Prawdziwość tej historii budzi jednak wątpliwości, nie pochodzi bowiem od ludzi współczesnych Ferdynandowi i przywodzi na myśl podobną historię Jakuba de Molay. Legenda ta została przedstawiona na obrazie malarza José Casady del Alisala pt. Ostatnie chwile Ferdynanda IV Pozwanego.

W 1302 poślubił Konstancję córkę Dionizego Portugalskiego i Izabeli Aragońskiej. Z małżeństwa tego narodziło się 3 dzieci:

Eleonora (1307–1359) żona Alfonsa IV Aragońskiego,
Konstancja (1308–1310),
Alfons XI (1311–1350) następca Ferdynanda na tronie Kastylii i Leónu.

Przypisy

↑ Praca zbiorowa: Historia powszechna - Od imperium Karola Wielkiego do kryzysu XIV wieku. T. 8. Mediaset Group SA, 2007, s. 179. ISBN 978-84-9819-815-7.

Władcy Kastylii-Leónu

Dynastia Burgundzka	Ferdynand III Święty (1217–1252) Alfons X Mądry (1252–1284) Sancho IV Odważny (1284–1295) Ferdynand IV Pozwany (1295–1312) Alfons XI (1312–1350) Piotr I Okrutny (1350–1369)
Dynastia Trastámara	Henryk II (1369–1379) Jan I (1379–1390) Henryk III Chorowity (1390–1406) Jan II (1406–1454) Henryk IV Bezsilny (1454–1474) Izabela I Katolicka (1474–1504)
Dynastia Trastámara – linia aragońska	Ferdynand V Katolicki (król iure uxoris 1474–1504) Joanna Szalona (1504–1555)
Habsburgowie	Filip I Piękny (król iure uxoris 1504–1506) Karol I (1516–1556)

Od czasu Karola I Kastylia-León i Aragonia, mimo pewnych odrębności prawnych, de facto tworzyły jedno Królestwo Hiszpanii. (Zobacz – władcy Hiszpanii.)

Władcy Galicji

Władcy swebscy

Pierwsza dynastia	Hermeryk (409–438) Rekila (438–448) Rekiariusz (448–456) Agriwulf (456–457)
Wojna domowa	Maldras (457–460 w Luzytanii, 457 na północy) Framta (457 na północy) Richimund (457–464 na północy) Frumar (460–464 w Luzytanii) Remismund (464–464)
Wiek ciemny	Theodemund Veremund Hermeneric
Schyłek	Chararyk (550–558) Ariamir (558–561) Theodemar (561–570) Miro (570–583) Eboryk (lub Euryk, 583–584) Andeca (584–585) Malaryk (585)

Panowanie wizygockie

Leowigild (585–586)
Rekkared I (586–601)
Liuwa II (601–603)
Witeryk (603–610)
Gundemar (610–612)
Sisebut (612–621)
Rekkared II (621)
Swintila (621–631)
Sisenand (631–636)
Chintila (636–639)
Tulga (639–642)
Chindaswint (642–653)
Recceswint (653–672)
Wamba (672–680)
Erwig (680–687)
Egika (687–702)
Wittiza (702–710)
Roderyk (710–711)
Agila II (711–714)

Panowanie austuryjskie

Pierwsi władcy	Pelayo (718–737) Favila (737–739) Alfons I Katolicki (739–757) Fruela I (757–768) Aurelio (768–774) Silo (774–783) Mauregato (783–788) Bermudo I Diakon (788–791) Alfons II (791–842) Nepotian (842)
Dynastia Ramiro	Ramiro I (842–850) Ordoño I (850–866)

Królestwo Galicji

Alfons III Wielki (866–910)

Panowanie
austuryjsko-leońskie

Pierwsi władcy	Ordoño II (910–924) Fruela II (924–925) Alfonso Froilaz (925–926)
Dynastia Ordóñez	Sancho I Ordóñez (925–929) Alfons IV Mnich (929–931) Ramiro II (931–951) Ordoño III (951–956) Sancho I Gruby (956–958) Ordoño IV Nikczemny (958–960) Sancho I Gruby (960–966) Ramiro III (966–982) Bermudo II (982–999) Alfons V (999–1027) Bermudo III (1027–1037)
Dynastia Jimenez	Ferdynand I Wielki (1037–1065)

Królowie Galicji i Nawarry

Dynastia galicyjsko-nawarryjska	García II z Galicji (1065–1072) Alfons VI (1072) Sancho II Mocny (1072-1073) Alfons VI (1073–1109) Urraka Kastylijska (1109–1111)
Dynastia burgundzka	Alfons VII Imperator (1111–1157)

Królowie Galicji i Leónu

Ferdynand II (1157–1188)
Alfons IX (1188–1230)

Królowie Galicji-León
i Kastylii-Toledo

Pierwsi władcy	Ferdynand III Święty (1230–1252) Alfons X Mądry (1252–1284) Sancho IV Odważny (1284–1292) Ferdynand IV Pozwany (1295–1312) Alfons XI (1312–1350) Piotr I Okrutny (1350–1369)
Dynastia Trastámara	Henryk II Trastámara (1369–1379) Jan I (1379–1390) Henryk III Chorowity (1390–1406) Jan II (1406–1454) Henryk IV (1454–1474) Izabela I Katolicka (1474–1516) władcy Hiszpanii