Florian Mokrski

Florian Mokrski
Herb duchownego
Data urodzenia

ok. 1305

Data i miejsce śmierci

6 lutego 1380
Kraków

Biskup krakowski
Okres sprawowania

1367–1380

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

łaciński

Nominacja biskupia

1367

Sakra biskupia

brak danych

Kościół w Dobrowodzie fundacji bp. Floriana z Mokrska

Florian Mokrski herbu Jelita (ur. ok. 1305, zm. 6 lutego 1380 w Krakowie), syn Piotra z Mokrska – polski duchowny katolicki, w latach 1367-1380 biskup krakowski, kustosz sandomierski, kanonik kapituły kolegiackiej św. Floriana w Krakowie, kanonik wrocławski[1].

Był kanclerzem łęczyckim i proboszczem krakowskim. W 1351 na polecenie króla Kazimierza Wielkiego odbywa podróż do Włoch, której celem jest zapoznanie się z organizacją uniwersytetów w Padwie i Bolonii. Wraz z Januszem Suchywilkiem oraz Jarosławem Bogorią Skotnickim opracowuje akt fundacyjny Akademii Krakowskiej. W 1367 zostaje mianowany biskupem krakowskim. Jako biskup otoczył murami obronnymi miasto i zamek w Iłży, nadał grunty, lasy i łąki Bodzentynowi, ufundował kościół parafialny w Dobrowodzie, gdzie znajdował się jeden z dworów biskupów krakowskich oraz wybudował kościół w Węgleszynie koło Chęcin. W 1373 opublikował statuty synodalne.

Bibliografia

  • Krzysztof Rafał Prokop, Poczet biskupów krakowskich, Wydawnictwo św. Stanisława BM, Kraków 1999, s. 64-67
  • Bolesław Przybyszewski, "Krótki zarys dziejów diecezji krakowskiej", t.1 wyd. Kraków 1989
  • Feliks Kiryk, "Nauk przemożnych perła", wyd. Kraków 1986

Zobacz też

Przypisy

  1. Jan Wiśniewski, Katalog prałatów i kanoników sandomierskich od 1186-1926 r. tudzież sesje kapituły sandomierskiej od 1581 do 1866 r., Radom 1928, s. 62.
  • p
  • d
  • e
Biskupi diecezjalni
Biskupi pomocniczy
Kontrola autorytatywna (osoba):
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3901574