Marcin Szyszkowski

Marcin Szyszkowski
Ilustracja
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

1554
Iłża

Data śmierci

30 kwietnia 1630

Miejsce pochówku

bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie

Biskup krakowski
Okres sprawowania

1616–1630

Biskup płocki
Okres sprawowania

1607–1616

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

24 listopada 1603

Sakra biskupia

9 maja 1604

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

9 maja 1604

Konsekrator

Bernard Maciejowski

Konsekrowani biskupi
Stanisław Starczewski 26 kwietnia 1615
Bogusław Radoszewski brak danych
Maciej Łubieński 31 października 1621

Marcin Szyszkowski herbu Ostoja (ur. 1554, zm. 30 kwietnia 1630) – książę siewierski, polski duchowny katolicki, biskup-koadiutor, następnie biskup łucki, płocki i krakowski.

Życiorys

Urodził się w Iłży, w niezbyt zamożnej rodzinie, nauki pobierał najpierw u jezuitów w Kaliszu, a potem w Krakowie, Rzymie, Bolonii i Padwie. Wobec dużych zalet umysłu jak i serca szybko przebył kolejne stopnie kariery duchownej; był m.in. archidiakonem zawichojskim, proboszczem w Iłży, kanonikiem kapituły krakowskiej, kanclerzem biskupa krakowskiego Piotra Myszkowskiego, kustoszem sandomierskim. Otrzymał koadiutorię przy biskupie łuckim Stanisławie Gomolińskim (14 listopada 1603, ze stolicą tytularną Christopolis). Po śmierci tegoż biskupa w 1604 przeszedł na biskupstwo łuckie.

Jako biskup płocki (od 18 lipca 1607) wniósł duże zasługi. W 1608 odbył synod diecezjalny. Przetłumaczył z włoskiego na łacinę katechizm Bellarmina. W roku 1616 ufundował kolegium jezuitów w Płocku i uposażył je. Zakończył budowę pałacu biskupiego, rozpoczętą jeszcze przez biskupa Baranowskiego. W Pułtusku odnowił zamek oraz założył bursę dla ubogich studentów, jak również postawił szpital dla ubogich.

17 października 1616 przeniesiony na stolicę biskupią do Krakowa. Ingres do katedry odbył 3 czerwca 1617. Za jego rządów pojawiły się w Krakowie dwa nowe żeńskie zgromadzenia zakonne SS Dominikanek i Prezentek. Przy klasztorze Franciszkanów założył Arcybractwo Męki Pańskiej i wybudował dla niego kaplicę. W 1621 zwołał synod diecezjalny, w 1625 złożył w Stolicy Apostolskiej raport o stanie diecezji. W 1624 roku ufundował kościół - sanktuarium św. Karola Boromeusza na wzgórzu Karczówka pod Kielcami, gdzie w 1630 r. osadził zakon bernardynów.

Przeciwnik reformacji, odzyskał z rąk protestantów 37 kościołów. W katedrze wawelskiej ufundował konfesję św. Stanisława, pod którą później został pochowany. W katedrze zachował się pomnik biskupa z czarnego marmuru autorstwa Giovanni Trevano.

Zobacz też

Bibliografia

  • Antoni Julian Nowowiejski, Płock. Monografia historyczna...., Płock 1990
  • PiotrP. Nitecki PiotrP., Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965 - 1999, HenrykH. Gulbinowicz, Warszawa: „Pax”, 2000, ISBN 83-211-1311-7, OCLC 189782455 .
  • Krzysztof Rafał Prokop: Sylwetki biskupów łuckich. Biały Dunajec: Ostróg : "Wołanie z Wołynia", 2001. ISBN 83-911918-7-7.
  • Marcin Szyszkowski [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-08-02]  (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Biskup Marcin Szyszkowski (1616–1630) jako twórca nabożeństwa siedmiu kościołów krakowskich
  • Królewska Katedra na Wawelu
  • Marcin Szyszkowski – dzieła w bibliotece Polona
  • p
  • d
  • e
Diecezja włodzimierska
1375-1425
  • Piotr (1358 – przed 1371)
  • Hynko (1371–1388)
  • Izydor (1375–1380)
  • Mikołaj (po 1388 (ok. 1390) – 1400)
  • Grzegorz Buczkowski (1400 – ok. 1424)
Diecezja łucka
1358-1946 i od 1998
  • p
  • d
  • e
Biskupi diecezjalni
Biskupi pomocniczy
  • p
  • d
  • e
Biskupi diecezjalni
Biskupi pomocniczy
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000110970156
  • VIAF: 161135310
  • GND: 1145651542
  • LIBRIS: 75knvfpr1bmxmkc
  • PLWABN: 9810658744905606
  • NUKAT: n2007127455
  • WorldCat: viaf-161135310
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3983877