Franciscus Patricius

Nie mylić z: Petritsi.
Franciscus Patricius
Ilustracja
Pomnik Patriziego w Cres, rzeźbiarka Marija Ujević-Galetović
Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1529
Cres

Data i miejsce śmierci

6 lutego 1597
Rzym

Zawód, zajęcie

filozof

Narodowość

chorwacka

Multimedia w Wikimedia Commons

Franciscus Patricius (chorw. Petriš lub Frane Petrić, wł. Francesco Patrizi; ur. 25 kwietnia 1529 na Cresie, zm. 6 lutego 1597 w Rzymie) – chorwacki i włoski filozof renesansowy. Pochodził ze szlachty chorwackiej[1]. Był przedstawicielem platonizmu renesansowego[2]. Studiował teologię i medycynę, pełnił funkcję nadwornego filozofa księcia Ferrary[3]. Patrizi podnosił do rangi podstawowej kategorii filozoficznej kategorię czysto fizyczną – światło, które w pracy Patriziego Nowa filozofia wszechświata (Nova de universis philosophia) zastępuje neoplatońską emanację biegnącą od Boga do świata zmysłowo postrzegalnego[4]. Swoje poglądy etyczne Patrizi wyłożył w pracy L’amorosa filosofia[5].

Panteistyczna filozofia przyrody Patriziego była wrogo przyjmowana przez ortodoksję scholastyczną, a Kościół włączył dzieło Patriziego Nowa filozofia wszechświata do „Indeksu ksiąg zakazanych[6]. Monografia autorstwa Žarko Dadicia poświęcona jego myśli filozoficznej została opublikowana w 2000 roku.

Franciscusa Patriciusa pochowano w kościele św. Onufrego w Rzymie obok włoskiego poety Torquata Tassa (1544–1595)[7].

Prace

w łacinie
  • Artis historiae penus. Octodecim scriptorum tam veterim quam recentiorum monumentis. Basileae, Ex officinia Petri Paterna, 1579.
  • Della Historia dieci dialoghi. Venetia: Appresso Andrea Arrivabene. 1560.
  • De historia dialogi X. Con Artis historicae penus. Basel. 1579.
  • De rerum natura libri ii. priores. Aliter de spacio physico;aliter de spacio mathematico. Ferrara: Victorius Baldinus 1587.
  • De spacio physico et mathematico. Ed. Helene Vedrine. Paris: Libr. philosophique J. Vrin, 1996.
  • Discussionum Peripateticarum tomi iv, quibus Aristotelicae philosophiae universa Historia atque Dogmata cum Veterum Placitis collata, eleganter et erudite declarantur. Basileae. 1581
  • Nova de Universis philosophia. Ad calcem adiecta sunt Zoroastri oracula cccxx. ex Platonicis collecta, etc. Ferrara. 1591, Venice 1593.
  • Apologia ad censuram, [No details]
w języku włoskim
  • L’amorosa filosofia. Firenze, F.Le Monnier, 1963.
  • Della historia dieci dialogi (Della historia dieci dialoghi). Venice. 1560.
  • Della nvova geometria di Franc. Patrici libri XV. Ne’ quali con mirabile ordine, e con dimostrazioni à marauiglia più facili, e più forti delle usate si vede che la matematiche per uia regia, e più piana che da gli antichi fatto n? si è, si possono trattare …. Ferrara, Vittorio Baldini 1587 [bound in the same vol. Quattro Libri Geometrici di Silvio Belli Vencntino!. Venice. 1595.]
  • Della poetica. ed. critica a cura di D. A. Barbali. Bologna, Istituto Nazionale di Studi sul Rinascimento, vol. 1-3 1969–1971.
  • Della poetica…la deca disputata. Ferrara. 1586.
  • Della retorica dieci dialoghi… nelli quali si favella dell’arte oratoria con ragioni repugnanti all’opinione, che intorno a quella hebbero gli antichi scrittori (Deset dijaloga o retorici). Venetia: Appresso Francesco Senese, 1562.
  • Difesa di Francesco Patrizi; dalle cento accuse dategli dal signor Iacopo Mazzoni. [in Discorso intorno all Risposta dal. sig. F. Patricio] Ferrara. 1587
  • La Città felice, Venice: Griffio, 1553. In Utopisti e Riformatori sociali del cinquecento. Bologna. N. Zanichelli. 1941.
  • L’Eridano. In nuovo verso heroico…Con i sostentamenti del detto verso. Ferrara. Appresso Francesco de Rossi da Valenza 1557.
  • Parere del s. Francesco Patrici, in difesa di Lodovico Ariosto. All’Illustr. Sig. Giovanni Bardi di Vernio, Ferrara 1583.
  • Risposta di Francesco Patrizi; a due opposizioni fattegli dal sign. Giacopo Mazzoni [in Della difesa della Comedia di Dante] Ferrara. Vitt. Baldini 1587

Przypisy

Bibliografia

w języku polskim
  • Boris Kuzniecow: Patrizi. W: Borys Kuzniecow: Historia filozofii dla fizyków i matematyków. Z ros. przeł. Zygmunt Simbierowicz. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1980, s. 215–221. (pol.).
w języku rosyjskim
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000108986618
  • VIAF: 49269849
  • LCCN: n79148979
  • GND: 118641522
  • LIBRIS: 42gjkztn3h1869c
  • BnF: 121840069
  • SUDOC: 027993647
  • SBN: CFIV111578
  • NLA: 35798078
  • NKC: jn20011024199
  • BNE: XX1319283, XX900403
  • NTA: 074928643
  • CiNii: DA07972350
  • Open Library: OL54704A
  • PLWABN: 9810677569805606
  • NUKAT: n00092724
  • J9U: 987007297268305171
  • PTBNP: 1518745
  • CANTIC: a10762073
  • LNB: 000240382
  • CONOR: 85103203
  • ΕΒΕ: 304096
  • BLBNB: 000525176
  • LIH: LNB:BMSz;=By
  • WorldCat: lccn-n79148979
Encyklopedia internetowa:
  • Britannica: biography/Francesco-Patrizi
  • Treccani: francesco-patrizi
  • SEP: patrizi
  • VLE: francesco-patrizi
  • DSDE: Francesco_Patrizzi
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 47943