Gabriela Kownacka

Gabriela Kownacka
Ilustracja
Gabriela Kownacka (2006)
Imię i nazwisko

Gabriela Anna Kownacka

Data i miejsce urodzenia

25 maja 1952
Wrocław

Data i miejsce śmierci

30 listopada 2010
Warszawa

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Waldemar Kownacki
(1975–1985)

Lata aktywności

1972–2009

Zespół artystyczny
Teatr Narodowy (1999–2009)
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Faksymile
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Gabriela Anna Kownacka z domu Kwasz (ur. 25 maja 1952 we Wrocławiu, zm. 30 listopada 2010 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa.

Życiorys

Była córką Ottokara Kwasza (ur. 12 stycznia 1922 zm. 3 marca 1992) i Izabelli z domu Tumidajskiej (ur. 18 września 1923 zm. 9 maja 2023)[1]. W 1971 ukończyła III LO we Wrocławiu i zdała maturę. W tym samym roku dostała się na wydział aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie[2]. Będąc na pierwszym roku studiów, zagrała rolę Zosi w Weselu Andrzeja Wajdy[3][2].

Dyplom ukończenia PWST otrzymała w 1975 z tytułem magister sztuki aktor dramatyczny[2]. W tym samym roku zaangażowała się do Teatru Kwadrat w Warszawie, gdzie zadebiutowała tytułową rolą w sztuce Pepsie Pierrette Bruno, w reżyserii twórcy i dyrektora tego teatru Edwarda Dziewońskiego. Występowała też w Teatrze Telewizji: w 1975 zagrała rolę Maggie w sztuce Arthura Millera Po upadku w reżyserii Andrzeja Łapickiego, zaś w 1976 wystąpiła w roli Marysi w sztuce Roberta Thomasa Spółka morderców w reżyserii Edwarda Dziewońskiego[2].

W 1977 otrzymała Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego za rolę Maggie i hrabianki Rity w Trędowatej Jerzego Hoffmana, a w 1979 tytuł „Gwiazdy Filmowego Sezonu” podczas Lubuskiego Lata Filmowego w Łagowie za rolę Anity w komedii muzycznej Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy. Także w tym samym roku zdobyła nagrodę przewodniczącego komitetu ds. Radia i Telewizji za wybitną współpracę artystyczną z TVP[2].

W latach 1975–78 występowała w stołecznym teatrze Kwadrat. W 1978 otrzymała od Erwina Axera propozycję angażu do Teatru Współczesnego w Warszawie, a potem w 1983 od Jerzego Grzegorzewskiego, który tworzył zespół po objęciu dyrekcji Teatru Studio w Warszawie. Występowała w nim do 1999[2]. W 1998 zagrała gościnnie w Teatrze Narodowym rolę siostry Dory w Halce Spinozie według Witkacego w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego. Następnie w latach 1999–2009 była stałą aktorką sceny narodowej[2].

Wystąpiła w ponad 60 rolach Teatru Telewizji i zagrała w ponad 40 spektaklach teatralnych w całym kraju. W 2012 ukazała się książka autorstwa Romana Dziewońskiego pt. Gabi. Gabriela Kownacka[4].

Odznaczenia i nagrody

Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 22 sierpnia 2005 „za zasługi w pracy artystycznej” została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi[5]. W tym samym roku podczas Festiwalu Dobrego Humoru otrzymała statuetkę „Melonika” dla najlepszej aktorki komediowej[6].

W 2006 odcisnęła swoją dłoń na Bursztynowej Promenadzie Gwiazd podczas Festiwalu Gwiazd w Gdańsku[7][2].

Życie prywatne

W latach 1975–1985 była żoną Waldemara Kownackiego. W 1983 urodziła syna Franciszka. Związana była także z operatorem Witoldem Adamkiem i aktorem Krzysztofem Janczarem[3]. W 2007 została ambasadorem drugiej edycji programu „Szkoła bez przemocy”[8]. Zagrała także w reklamie serów Warmia[9].

Choroba i śmierć

Grób Gabrieli Kownackiej na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie

W 2004 aktorka zachorowała na raka piersi. Kilkumiesięczne zabiegi chemioterapii i radioterapii dały pozytywny efekt, dzięki czemu mogła powrócić do pracy na planie serialu Rodzina zastępcza[10].

Na przełomie maja i czerwca 2008 nastąpił gwałtowny nawrót choroby i stan zdrowia aktorki bardzo się pogorszył[11]. 9 marca 2009 w Teatrze Narodowym odbył się koncert charytatywny, z którego cały dochód został przeznaczony na leczenie aktorki[12][11].

Zmarła 30 listopada 2010[13]. 7 grudnia 2010 została pochowana na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 41, grób 27)[14][15]. W uroczystościach pogrzebowych uczestniczyli m.in.: Maja Komorowska, Joanna Szczepkowska, Gołda Tencer, Ewa Ziętek, Marian Opania, Wojciech Malajkat oraz obsada serialu Rodzina zastępcza (Piotr Fronczewski, Jarosław Boberek i inni)[16]. Aktor Marcin Hycnar odczytał list pożegnalny w imieniu Jana Englerta – dyrektora Teatru Narodowego w Warszawie.

Filmografia

Źródło: FilmPolski.pl[2].

Dubbing

Filmy

Gry komputerowe

  • 1999: Baldur’s Gate – Viconia DeVir
  • 1999: Airline Tycoon
  • 2000: Planescape: Torment – Nie-Sława
  • 2000: Baldur’s Gate II: Cienie Amn – Viconia DeVir
  • 2001: Baldur’s Gate II: Tron Bhaala – Viconia DeVir

Przypisy

  1. GROBONET - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie [online], wawamlynarska.grobonet.com [dostęp 2023-05-25] .
  2. a b c d e f g h i Gabriela Kownacka. [w:] FilmPolski.pl [on-line]. filmpolski.pl. [dostęp 2020-04-23].
  3. a b Sonia Miniewicz: Gabriela Kownacka: po prostu Gabi. [w:] Onet.pl [on-line]. kultura.onet.pl, 2017-05-23. [dostęp 2019-08-11].
  4. Ukazała się książka o Gabrieli Kownackiej. [w:] Polskie Radio [on-line]. polskieradio.pl, 2012-12-09. [dostęp 2019-08-27].
  5. M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1019 – pkt 5.
  6. VI Festiwal Dobrego Humoru [online], Interia.pl, 24 kwietnia 2007 [dostęp 2010-11-30] [zarchiwizowane z adresu 2007-12-02] .
  7. Promenada Gwiazd [online], Instytut Sztuki [dostęp 2010-11-30] [zarchiwizowane z adresu 2007-01-25] .
  8. Nasza akcja > Gabriela Kownacka Ambasador „Szkoły bez przemocy” odpowiada na Państwa pytania. echodnia.eu, 2007-11-26. [dostęp 2019-08-11].
  9. Beata Drewnowska: Gra o mleczne zyski. [w:] Rzeczpospolita Polska [on-line]. www.rp.pl, 2008-08-05. [dostęp 2020-04-28]. (ang.).
  10. Gabriela Kownacka wróciła do pracy. e-teatr.pl, 2005-02-11. [dostęp 2020-01-04].
  11. a b Gabriela Kownacka przegrywa walkę z rakiem. [w:] Super Express [on-line]. se.pl, 2010-04-11. [dostęp 2020-01-04].
  12. Nadzwyczajny koncert dla Gabrysi [online], komorow.net, 24 marca 2009 [zarchiwizowane z adresu 2009-04-17] .
  13. Zmarła Gabriela Kownacka. [w:] TVP Info [on-line]. tvp.info, 2010-11-30. [dostęp 2010-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-05)].
  14. GROBONET - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie [online], wawamlynarska.grobonet.com [dostęp 2023-05-25] .
  15. śp. Gabriela Kownacka
  16. „Kochaliśmy ją”. Pogrzeb Gabrieli Kownackiej [online], Gazeta.pl, 7 grudnia 2010 [dostęp 2010-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2010-12-10] .

Linki zewnętrzne

  • Gabriela Kownacka w bazie IMDb (ang.)
  • Gabriela Kownacka w bazie Filmweb
  • Gabriela Kownacka w bazie filmpolski.pl
  • Gabriela Kownacka, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09] .
  • Gabriela Kownacka na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka
  • Gabriela Kownacka w bazie Akademii Polskiego Filmu
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000115000976
  • VIAF: 164899856
  • LCCN: no2009005961
  • GND: 1032194618
  • NKC: xx0278180
  • PLWABN: 9810583208705606
  • NUKAT: n2008106020
  • WorldCat: lccn-no2009005961
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 5042431
  • ETP: 474
Identyfikatory zewnętrzne:
  • FilmPolski.pl: 111759