Gianfranco Zola

Gianfranco Zola

Data i miejsce urodzenia	5 lipca 1966 Oliena
Wzrost	166 cm
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1984–1987 Nuorese 31 (10) 1987–1989 Torres 88 (21) 1989–1993 SSC Napoli 105 (32) 1993–1996 Parma 102 (49) 1996–2003 Chelsea 249 (89) 2003–2005 Cagliari Calcio 44 (21) W sumie: 619 (222)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1991–1997  Włochy 35 (10)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2006–2008 Włochy U-21 (asystent) 2008–2010 West Ham United 2012–2013 Watford 2014–2015 Cagliari 2015–2016 Al-Arabi 2016–2017 Birmingham City 2018–2019 Chelsea (asystent)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata II miejsce USA 1994 piłka nożna
Multimedia w Wikimedia Commons

Gianfranco Zola (ur. 5 lipca 1966 w miejscowości Oliena na Sardynii) – włoski piłkarz grający na pozycji napastnika, zawodnik m.in. angielskiego klubu Chelsea. Od 2008 do 2010 roku prowadził West Ham United.

Kariera piłkarska

Swój pierwszy profesjonalny kontrakt Zola podpisał w 1984 roku z sardyńskim klubem Nuorese Calcio. Pięć lat później został zawodnikiem klubu Serie A SSC Napoli. W zwycięskim w lidze sezonie 1989/1990 Zola zdobył 2 bramki, grając u boku samego Diego Maradony. W 1991 roku wywalczył z klubem Superpuchar Włoch i zadebiutował w reprezentacji Włoch pod wodzą Arriga Sacchiego. W 1993 opuścił Neapol aby związać się z zespołem AC Parma. W 1995 zdobył z zespołem Puchar UEFA oraz wicemistrzostwo Włoch. W tym klubie budował swoją reputację jednego z najlepszych włoskich napastników.

W 1996 roku Zola przeszedł do klubu Chelsea F.C. grającego w Premiership. W 1997 zdobył z drużyną Puchar Anglii i został wybrany graczem roku ligi angielskiej przez stowarzyszenie dziennikarzy sportowych. W 1998 roku pomógł klubowi w wygraniu Pucharu Ligi Angielskiej, Pucharu Zdobywców Pucharów Europy oraz Superpucharu Europy. W 2000 roku ponownie zdobył z drużyną Puchar Anglii.

Jego gol po 21 sekundach od pojawienia się na boisku w finale Pucharu Zdobywców Pucharów w 1998 przeciwko VfB Stuttgart na stadionie Råsunda w Sztokholmie był jednym z najwspanialszych momentów w jego karierze. Już w drugim kontakcie z piłką otrzymał długie podanie od Dennisa Wise’a i pokonał bramkarza Stuttgartu zapewniając Chelsea wygraną 1:0 i zdobycie pierwszego od 28 lat i drugiego w historii europejskiego pucharu. Jego specjalnością były właśnie niezwykłe bramki. Jednym z najlepszych w historii Premiership rzutów wolnych popisał się Zola w meczu z Tottenhamem w styczniu 2003.

Latem 2003 roku, kiedy pojawiły się plotki o zakupie Chelsea przez zagranicznych inwestorów, Zola opuścił klub ze Stamford Bridge i przeniósł się do klubu Cagliari Calcio. Nowy właściciel klubu Roman Abramowicz próbował odzyskać włoską gwiazdę, jednak działacze z Cagliari mu odmówili. Zola poprowadził klub z Sardynii do awansu do Serie A. Potem przedłużył kontrakt o rok i w czerwcu 2005 rozegrał ostatni mecz w karierze, z Juventusem.

W reprezentacji Włoch Gianfranco Zola rozegrał 35 meczów i zdobył 8 goli. Występował z drużyną na Mistrzostwach Świata w 1994 oraz na Euro 1996. Jego ostatnim występem był mecz eliminacji do Mistrzostw Świata przeciwko Anglii w październiku 1997 roku.

W swojej karierze w Chelsea Zola zdobył ogółem 89 bramek, w tym 14 z rzutów wolnych. W 2003 roku został wybrany przez fanów The Blues najlepszym piłkarzem klubu w historii. W listopadzie 2004 otrzymał Order Imperium Brytyjskiego podczas specjalnej ceremonii w Rzymie.

Kariera trenerska

W 2008 roku Gianfranco podpisał 3-letni kontrakt z West Ham United jako trener^[1]. 11 maja 2010 roku został zwolniony ze stanowiska^[2].

7 lipca 2012 roku został trenerem Watfordu podpisując dwuletnią umowę. W pierwszym sezonie doprawadził klub do trzeciego miejsca, co dało awans do play-offów. Watford awansował do finału rozegranego na Wembley, w którym uległ Crystal Palace po dogrywce. 16 grudnia 2013 roku zrezygnował z pracy w klubie^[3].

Od grudnia 2014 do 2015 był trenerem występującego w Serie A zespołu Cagliari.

11 lipca 2015 roku został ogłoszony na stanowisku nowego trenera katarskiego klubu Al-Arabi^[4]. Został zwolniony w czerwcu 2016 roku, gdy prowadzony przez niego zespół zakończył rozgrywki ligowe na 8. miejscu^[5].

W grudniu 2016 roku Zola podpisał kontrakt z Birmingham City^[6] 17 kwietnia, po porażce z Burton Albion, ogłosił rezygnację ze stanowiska trenera, pozostawiając zespół trzy punkty nad strefą spadkową^[7].

Gianfranco powrócił do Chelsea, gdy 18 lipca 2018 roku przejął rolę asystenta nowego menedżera The Blues Maurizio Sarriego^[8].

Przypisy