|
Pełne imię i nazwisko | Robert Emmanuel Pirès |
Data i miejsce urodzenia | 29 października 1973 Reims |
Wzrost | 187 cm |
Pozycja | pomocnik |
Kariera juniorska |
Lata | Klub | 1989–1992 | Stade de Reims | 1992–1993 | FC Metz | |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1993–1998 | FC Metz | 162 | (43) | 1998–2000 | Olympique Marsylia | 66 | (8) | 2000–2006 | Arsenal | 189 | (62) | 2006–2010 | Villarreal CF | 103 | (13) | 2010–2011 | Aston Villa | 9 | (0) | 2014–2015 | Goa | 8 | (1) | | W sumie: | 537 | (127) | |
Kariera reprezentacyjna |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1995–1996 | Francja U-21 | 12 | (5) | 1996–2004 | Francja | 79 | (14) | | W sumie: | 91 | (19) | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Dorobek medalowy |
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Robert Pirès (ur. 29 października 1973 w Reims) – francuski piłkarz występujący na pozycji lewego pomocnika, mistrz świata 1998 i mistrz Europy 2000, został zaliczony przez Pelégo do tzw. FIFA 100.
Robert Pirès rozpoczynał swoją karierę klubową w młodzieżowej sekcji klubu Stade de Reims w 1989 roku. W 1992 przeszedł do FC Metz, w którym rozpoczął profesjonalną karierę rok później. W klubie z Metz grał w Ligue 1 do 1998 roku, występując 171 razy i zdobywając 43 gole. W tym czasie został także powołany po raz pierwszy do reprezentacji Francji w 1996 roku, kiedy to zdobył także z FC Metz Puchar Ligi Francuskiej. Z reprezentacją Francji wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie. W 1998 roku zdobył z drużyną Aimé Jacqueta mistrzostwo świata, po wygranej w finale nad Brazylią 3:0. Również w 1998 przeszedł do Olympique Marsylia, gdzie występował przez dwa sezony, niezbyt dla niego udane nie tylko z powodu braku trofeów, ale również przez konflikty wewnętrzne.
W 2000 roku opuścił klub ze Stade Velodrome i podpisał kontrakt z Arsenalem. W tym czasie zdobył z drużyną narodową mistrzostwo Europy, zaliczając asystę przy "złotym golu" Davida Trezegueta w finale z Włochami. W nowym klubie, kierowanym przez Francuza Arsène'a Wengera, szybko wywalczył miejsce w podstawowym składzie. Do 2005 roku zdobył z drużyną dwa razy mistrzostwo Anglii (2002, 2004) oraz trzy razy Puchar Anglii (2002, 2003, 2005. Wraz z Thierrym Henry i Patrickiem Vieirą tworzyli słynne francuskie trio w Arsenalu. W 2004 roku Pirès wystąpił na mistrzostwach Europy, z których Francuzi odpadli w ćwierćfinale. Po zmianie selekcjonera reprezentacji Francji Robert nie występował w drużynie narodowej z powodu konfliktu z trenerem.
Linki zewnętrzne
- Robert Pirès w FootballDatabase (ang.)
- Robert Pirès w bazie National Football Teams (ang.)
Składy reprezentacji Francji
Piłkarz roku w Anglii (FWA)
- 1992: Batistuta, Murray (2)
- 1995: García (3)
- 1997: Romário (7)
- 1999: Blanco, Ronaldinho, Al-Otaibi (6)
- 2001: Murphy, Carrière, Pirès, Vieira, Wiltord, Hwang, Suzuki (2)
- 2003: Henry (4)
- 2005: Adriano (5)
- 2009: Luís Fabiano (5)
- 2013: Torres (5)
- 2017: Goretzka, Stindl, Werner (3)
|
Identyfikatory zewnętrzne: