Gleby kasztanowe

Ten artykuł od 2013-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Gleby kasztanowe – typ gleb występujących na obszarach o klimacie umiarkowanym ciepłym suchym, podzwrotnikowym oraz zwrotnikowym suchym. Są typowe dla stepów. Poziom próchnicy waha się od 3 do 4% i jest mniejszy niż poziom próchniczy czarnoziemów, z którymi graniczą od północy. Występują na części obszarów prerii w USA, w południowej Argentynie, w Sudanie, w Eurazji na północ od Morza Kaspijskiego i Jeziora Aralskiego, w Mongolii i na obszarach południowo-zachodniej Australii.

Czerwone zabarwienie tych gleb wiąże się z obecnością w nich tlenków żelaza oraz mniejszym dopływem substancji organicznych i jej intensywny rozkład, zwłaszcza wiosną, powodują, że gleby kasztanowe mają barwę ciemnobrunatną (kasztanową)

Odpowiednio nawadniane dają duże plony i należą do bardzo żyznych, Uprawia się na nich między innymi zboże, kukurydze, buraki cukrowe i słoneczniki. Suche wykorzystywane są jako pastwiska.