Gubernia siedlecka

Gubernia siedlecka
Седлецкая губерния
gubernia
1867–1912
Ilustracja
Gmach Rządu Gubernialnego w Siedlcach
Herb
Herb
Państwo

 Królestwo Polskie

Siedziba

Siedlce

Powierzchnia

12595,6 km²

Populacja (1910)
• liczba ludności


994 800[1]

• gęstość

72 os./km²

Szczegółowy podział administracyjny
Plan guberni siedleckiej
Liczba powiatów

9

Położenie na mapie Królestwa Polskiego
Położenie na mapie
Multimedia w Wikimedia Commons
Gmach Rządu Gubernialnego w Siedlcach

Gubernia siedlecka (ros. Седлецкая губерния) – jednostka administracyjna Królestwa Polskiego, istniejącą w latach 1867–1912.

Powstała w 1867 z podziału guberni lubelskiej. Faktycznie było to wskrzeszenie wcześniej istniejącej guberni podlaskiej, teraz nazywanej siedlecką.

Powiaty

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego dzieli ją na następujące powiaty:

  • powiat bialski
  • powiat garwoliński
  • powiat konstantynowski
  • powiat łukowski
  • powiat radzyński
  • powiat siedlecki
  • powiat sokołowski
  • powiat włodawski.

Gubernię siedlecką zniesiono w 1912 roku w związku z utworzeniem 6 lipca 1912 guberni chełmskiej[2]. W skład guberni chełmskiej ze zlikwidowanej guberni siedleckiej weszły :

  • powiat bialski
  • część powiatu konstantynowskiego (gminy Hołowczyce, Kornica, Łosice, Czuchleby, Olszanka, Bohukały, Witulin, Huszlew, Zakanale, Pawłów, Rokitno, Swory oraz osada Janów)
  • część powiatu włodawskiego (wsie Bednarzówka, Białka, Uhnin i Chmielów z gminy Dębowa Kłoda; gmina Ostrów (Lubelski); wsie Babianka, Kolechowice i Tyśmienica z gminy Tyśmienica; gminy Uścimów, Wola Wereszczyńska, Włodawa, Wyryki, Hańsk, Horodyszcze, Krzywowierzba, Opole, Romanów, Sobibór, Turno i miasto Włodawa)
  • fragment powiatu radzyńskiego (gminy Tłuściec, Zahajki, Szóstka; wsie Kolembrody i Żelizna z gminy Żelizna; gminy Brzozowy Kąt, Jabłoń i Żerocin).

Ponadto powiat węgrowski włączono do guberni łomżyńskiej, a pozostałe powiaty (bądź ich części), które nie weszły w skład guberni chełmskiej, włączondo do guberni lubelskiej.

Herb

„Na srebrnej tarczy, obsianej zielonymi dębowymi liśćmi, idący czerwony jeleń ze złotymi oczyma, językiem, rogami i kopytami. Tarcza uwieńczona Imperatorską koroną i otoczona złotymi dębowymi liśćmi, połączonymi Andriejewską wstążką” [1]

Gubernatorzy

  • Stiepan Stiepanowicz Gromieka - od 1 stycznia 1867 do 12 grudnia 1875
  • Dmitrij Fiodorowicz Moskwin - od 30 grudnia 1875 do 6 listopada 1884
  • Michaił Aleksandrowicz Zinowiew - od 28 grudnia 1884 do 9 maja 1885
  • Jewgienij Michajłowicz Subbotkin - od 9 maja 1885 do 20 lutego 1904
  • Aleksandr Nikołajewicz Wołżyn - od 20 lutego 1904 do 1 września 1913

Wicegubernatorzy

Przypisy

  1. Andrzej Gawryszewski: Ludność Polski w XX wieku. Warszawa: Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania im. Stanisława Leszczyckiego PAN, 2005, s. 18. ISBN 83-87954-66-7.
  2. Zamojszczyzna w guberni chełmskiej (1912-1915). roztocze.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-09)]. (kopia z Internet Archive)

Linki zewnętrzne

Gubernia siedlecka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 500 .

  • p
  • d
  • e
Gubernatorzy i wicegubernatorzy siedleccy

Imperium Rosyjskie

Gubernatorzy
  • Stiepan Gromieka
  • Dmitrij Moskwin
  • Michaił Zinowjew
  • Jewgienij Subbotkin
  • Aleksandr Wołżyn
Wicegubernatorzy

  • p
  • d
  • e
Województwa
(1816–1837)
  • augustowskie
  • kaliskie
  • krakowskie
  • lubelskie
  • mazowieckie
  • płockie
  • podlaskie
  • sandomierskie
Gubernie
(1837–1918)

Godło Królestwa Polskiego