Interlingua

Ten artykuł dotyczy języka opracowanego przez IALA. Zobacz też: Latina sine flexione i Interlingue.

Ten artykuł od 2021-02 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Interlingua

Obszar	(cały świat)
Liczba mówiących	1500
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
Języki sztuczne interlingua
Status oficjalny
język urzędowy	-
Organ regulujący	International Auxiliary Language Association
Kody języka
ISO 639-1	ia
ISO 639-2	ina
ISO 639-3	ina
IETF	ia
Glottolog	inte1239
SIL	ina
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata Wikipedia w języku interlingua Słownik języka interlingua w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Interlingua (Interlingua de IALA) – sztuczny międzynarodowy język pomocniczy, opublikowany 15 stycznia 1951 roku^[1] przez International Auxiliary Language Association (IALA). Jest to jeden z języków naturalistycznych. Interlingua łączy słownictwo typowe dla języków romańskich z prostą, regularną gramatyką, co umożliwia zrozumienie jej przez miliony osób, korzystających zwłaszcza z takich języków jak hiszpański, włoski i rumuński, ale także pozostałych romańskich i w mniejszym stopniu z angielskiego. Według szacunkowych danych IALA, na naukę interlingwy wystarczy 15 dni – pozwala to na wykorzystywanie jej, metodą porównań, jako pomocy do nauki innych języków.

Podłoże

Ekspansjonistyczne ruchy naukowe, społeczne, technologiczne, handlowe i dyplomatyczne oraz sztuka, powiązane z historyczną dominacją łaciny, sprawiły, że w Europie, zwłaszcza jej zachodniej części, wykształciło się sporo wspólnych słów. Do tworzenia słownika interlingwy stosowano metodę porównań między pięcioma językami – angielskim, francuskim, hiszpańskim, portugalskim i włoskim, a także, jako dodatkowe źródło – rosyjskim i niemieckim. Słowo powtarzające się w największej liczbie języków było włączane do słownika.

Interlingua łączy już istniejące słownictwo z nieskomplikowaną gramatyką, opartą na gramatykach języków romańskich. Sprawia to, że język ten określa się mianem języka naturalistycznego.

Przykładowe teksty

Ojcze nasz

Nostre Patre, qui es in le celos,

que tu nomine sia sanctificate;

que tu regno veni;

que tu voluntate sia facite

super le terra como etiam in le celo.

Da nos hodie nostre pan quotidian,

e pardona a nos nostre debitas

como nos pardona a nostre debitores,

e non duce nos in tentation,

sed libera nos del mal.

Hasło reklamowe Union Mundial pro Interlingua

Lingua natural e musical

de parolas international

e un grammatica minimal.

Comprensibile facilemente

per personas intelligente.

Le medio de communication

adequate pro le solution

del confusion de Babylon.

Powszechna deklaracja praw człowieka – artykuł pierwszy^[2]

Articulo 1. Tote le esseres human nasce libere e equal in dignitate e in derectos. Illes es dotate de ration e de conscientia e debe ager le unes verso le alteres in un spirito de fraternitate.

Zobacz też

• gramatyka interlingwy
• Interlingua-English Dictionary
• języki sztuczne schematyczne
• esperanto, ido, latina sine flexione, wolapik

Przypisy

Linki zewnętrzne

Zobacz hasło interlingua w Wikisłowniku

Zobacz publikację Interlingua w Wikibooks

• Międzynarodowy język interlingua
• Union Mundial pro Interlingua