Iwan Simolin

Iwan Matwiejewicz Simolin
Data urodzenia	1720
Data śmierci	1799
Zawód, zajęcie	dyplomata

Iwan Matwiejewicz Simolin (ur. 1720, zm. 1799) – rosyjski dyplomata.

Życiorys

W 1743 rozpoczął pracę w biurze spraw zagranicznych. W latach 1744–1757 był sekretarzem ambasady rosyjskiej w Danii, a w 1757 ambasady w Austrii. W latach 1758–1773 minister-rezydent za sejmie Rzeszy w Ratyzbonie.

W latach 1773–1774 poseł w Danii.

W latach 1774–1778 Simolin był ambasadorem Rosji w Sztokholmie.

W czasie trwania obrad Riksdagu (1778–1779) Simolin i ambasador duński Christian Fredrik von Gyldencrone wspólnie przygotowywali konspiracje malkontentów, którzy mieliby przeciwstawić się próbom wzmocnienia władzy królewskiej jaki przedsiębrał Gustaw III i którzy zwróciliby się do Rosji i Danii o przywrócenie konstytucji demokratycznej z 1720 (jaka obowiązywała w tzw. erze wolności (1718–1772)). Miało to dać Danii i Rosji pretekst do inwazji Szwecji. Axel von Fersen zagadywany przez Rosjan i Duńczyków i zachęcany do udziału w konspiracji nie tylko odmówił, lecz wydał konspiratorów.

Simolin został odwołany do Rosji, by nie rozdrażniać rządu Gustawa III. Następca Simolina Iwan Rückman dostał polecenie nie mieszać się w szwedzką politykę, lecz jedynie obserwować poczynania króla i rządu szwedzkiego.

W latach 1779–1784 Iwan Simolin był ministrem-plenipotentem Rosji w Wielkiej Brytanii. Jego sekretarzem był tam Anglik Johnson Newman.

W latach 1785–1792 Iwan Simolin był rosyjskim ambasadorem w Paryżu. W 1787 zawarł z Francuzami korzystny traktat o handlu i nawigacji. W 1792 odwołany z Paryża (został tam tylko jego podkomendny Michaił Nowikow) z powodu zamieszek rewolucyjnych. Zachował jednak tytuł ambasadora Rosji we Francji i jako taki wizytował francuskie oddziały kontrrewolucyjne w Belgii i w Niemczech.

Bibliografia

Zbigniew Anusik, Dyplomacja szwedzka wobec kryzysu monarchii we Francji w latach 1787-1792, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego Łódź 2000, s. 88-89.
The Russian Ambassador in France 1789-1792 Ivan Simolin
RUSSIAN DIPLOMATS IN PARIS (1791-1815)
http://www.museum.ru/1812/English/Persons/Diplomat/simolin.html
Johnson Newman - Anglik w służbie Rosji. sgecr.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)].

Ambasadorowie Rosji we Francji

Carstwo Rosyjskie	Gans Christofor Szlejnic (1717–1720) Płaton Iwanowicz Musin-Puszkin (1720) Wasilij Łukicz Dołgorukow (1720–1721)
Imperium Rosyjskie	Wasilij Łukicz Dołgorukow (1721–1722) Aleksandr Borisowicz Kurakin (1722–1724) Boris Kurakin (1724–1727) Aleksandr Borisowicz Kurakin (1727–1728) Aleksandr Gawriłowicz Gołowkin (1728–1731) Siergiej Christoforowicz Minich (1731–1733) Antioch Kantemir (1738–1744) Heinrich Gross (1744–июнь 1748) Fiodor Dmitrijewicz Biechtiejew (1756–1757) Michaił Bestużew-Riumin (1756–1760) Dmitrij Golicyn (1760) Piotr Grigorjewicz Czernyszow (1760–1762) Siergiej Wasiljewicz Sałtykow (1762–август 1763) Dmitrij Golicyn (1762–1768) Nikołaj Konstantinowicz Chotinskij (1767–1774) Iwan Siergiejewicz Bariatinskij (1773–1785) Iwan Simolin (1784–1792) Gieorg Magnus Spriengportien (1800) Stiepan Kołyczow (1800–1801) Arkadij Morkow (1801–1803) Pierre d’Oubril (1803–1804) Pierre d’Oubril (1806–1806) Piotr Tołstoj (1807–1808) Nikołaj Rumiancew (1808–1809) Grigorij Gagarin (1808–1808) Aleksandr Kurakin (1808–1812) Carlo Andrea Pozzo di Borgo (1814–1835) Pawieł Iwanowicz Miediem (1835–1835) Piotr Pahlen (1835–1851) Nikołaj Dmitrijewicz Kisielow (1851–1854) Filipp Iwanowicz Brunnow (1856–1857) Pawieł Kisielow (1856–1862) Andriej von Budberg (1862–1868) Erniest Gustawowicz Sztakielbierg (1868–1870) Grigorij Nikołajewicz Okuniew (1870) Filipp Iwanowicz Brunnow (1870–1870) Nikołaj Aleksiejewicz Orłow (1871–1884) Artur Pawłowicz Moriengiejm (1884–1897) Lew Pawłowicz Urusow (1897–1904) Aleksandr Iwanowicz Nielidow (1904–1910) Aleksandr Izwolski (1910–1917)
Rząd Tymczasowy Rosji	Aleksandr Izwolski (1917–1917) Matwiej Markowicz Siewastopuło (1917) Wasilij Aleksiejewicz Makłakow (1917–1917)
Federacja Rosyjska	Jurij Ryżow (1992–1998) Nikołaj Afanasjewski (1998–2002) Aleksandr Aleksiejewicz Awdiejew (2002–2008) Aleksandr Konstantinowicz Orłow (2008–2017) Aleksiej Jurjewicz Mieszkow (od 2017)