Język komi-permiacki

Ten artykuł od 2022-10 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Język komi-permiacki (komi-permski) – język lub dialekt ugrofiński z grupy permskiej.

W nauce brak jednomyślności, czy komi-permiacki to odrębny język, czy jedynie południowy dialekt języka komi. Obie te mowy poza wzajemnymi licznymi i daleko idącymi podobieństwami posiadają taką samą nazwę. Przy uznaniu ich jedności język komi dzieliłby się na dwie odmiany: północną – dialekt nazywany wówczas komi-zyriańskim i południową – dialekt komi-permski. W przypadku uznawania odrębności obu języków język północny pozostawałby przy nazwie język komi (lub komiacki), zaś południowy zostaje – dla odróżnienia – nazwany komi-permiackim.

Język/dialekt komi-permiacki używany jest przez ok. 95 tys. osób zamieszkujących we wschodniej Europie, głównie w należącym do rosyjskiego Kraju Permskiego Okręgu Komi-Permiackim.

Lud posługujący się tą mową nazywany jest Komi-Permiakami i – analogicznie jak w przypadku języka – istnieją spory, czy jest to odrębny naród, czy grupa etniczna w obrębie Komiaków.

Komi-permiacki zapisywany jest za pomocą alfabetu opartego na cyrylicy, uzupełnionej o kilka liter.

Alfabet

Alfabet stosowany do zapisu mowy komi-permiackiej:

Linki zewnętrzne

• Wikipedia w języku komi-permiackim