Język wotycki
 | Ten artykuł od 2023-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
| Obszar | Federacja Rosyjska | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 21 (2020) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 5 krytycznie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 8b prawie wymarły↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-2 | vot | ||
| ISO 639-3 | vot | ||
| IETF | vot | ||
| Glottolog | voti1245 | ||
| Ethnologue | vot | ||
| WALS | vot | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język wotycki[1][2] (wotski, wocki[3]) – język ugrofiński z grupy bałtycko-fińskiej, używany niegdyś w Ingrii przez lud Wotów. Jest to język zagrożony wymarciem: według wyników rosyjskiego spisu powszechnego z 2020 roku posługuje się nim 21 osób. Według szacunków lokalnego działacza Arvo Survo żyje około 100 osób, które wykazują jakiś stopień znajomości języka wotyckiego.
Wyróżnia się dialekty zachodni i wschodni, lecz dialekt wschodni wyszedł z użycia prawdopodobnie w latach 60. XX w.[4][5]
Język wotycki jest blisko spokrewniony z estońskim i tworzy kontinuum dialektalne z jego wschodnimi gwarami. Wykazuje silne wpływy języków ingryjskiego, fińskiego i rosyjskiego[4].
W ostatnich latach wzrosło zainteresowanie językiem wotyckim, zwłaszcza wśród ludzi młodych; jego nauczanie rozpoczęto w szkołach i na kursach. W konsekwencji liczba osób deklarujących znajomość tego języka zwiększyła się, jednak nie jest on dla nich językiem ojczystym, lecz obcym (wyuczonym).
W 1930 roku wotycki poeta Dymitr Cwietkow opublikował gramatykę tego języka, a do jego zapisu proponował używać cyrylicy; obecnie jednak stosuje się alfabet łaciński z dodatkowymi znakami diakrytycznymi. Próby stworzenia literatury się nie powiodły.
Przypisy
- ↑ Jarosław Swajdo: Estonia. Monografia krajoznawcza. Kielce 2016
- ↑ Radosław Zenderowski (wykładowca): Kwestie narodowościowe w Europie Środkowo-Wschodniej. Sylabus dla studentów Politologii, Europeistyki i Studium Generale Europa UKSW w roku akademickim 2010/2011, s. 29 i 31
- ↑ Lud. Organ Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego. Tom 41, s. 188
- ↑ a b Salminen 2007 ↓, s. 275.
- ↑ David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Vod, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
Bibliografia
- TapaniT. Salminen TapaniT., Europe and North Asia, [w:] ChristopherCh. Moseley (red.), Encyclopedia of the World’s Endangered Languages, Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 211–282, DOI: 10.4324/9780203645659, ISBN 978-0-7007-1197-0, ISBN 978-0-203-64565-9, OCLC 47983733 (ang.).
Linki zewnętrzne
- David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Vod, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- p
- d
- e
| języki fińskie |
| ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| języki ugryjskie |
| ||||||||||||||||
Kontrola autorytatywna (język):
Encyklopedia internetowa:
- Britannica: topic/Votic-language
- БРЭ: 5200027
