Jakub z Marchii
| legat papieski prezbiter wyznawca | |||
 Obraz Francisco de Zurbarána z 1658 | |||
| Data i miejsce urodzenia | wrzesień 1393 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 28 listopada 1476 | ||
| Czczony przez | |||
| Beatyfikacja | 1624 | ||
| Kanonizacja | 1726 | ||
| Wspomnienie | 28 listopada | ||
| Atrybuty | habit franciszkański, kielich z zatrutym winem | ||
| Patron | Neapolu, Monteprandone | ||
| Szczególne miejsca kultu | zakony franciszkańskie, Marchia | ||
| |||
Jakub z Marchii, wł. Giacomo della Marca (ur. we wrześniu 1393 w Monteprandone, zm. 28 listopada 1476 w Neapolu we Włoszech) – święty katolicki, kaznodzieja, franciszkanin. Ukończył studia prawnicze, był legatem Stolicy Apostolskiej oraz inkwizytorem. Jako misjonarz przemierzył ojczyste Włochy oraz inne kraje Europy[1].
Dzieciństwo
Wychował się w wielodzietnej i ubogiej rodzinie, ciężko pracował już w latach dziecięcych, zajmował się pasieniem owiec. W zdobyciu wykształcenia pomógł mu wuj, który był kapłanem. Jakub z Marchii ukończył studia prawnicze, studiował na kilku włoskich uniwersytetach[2].
Działalność
Mając 22 lata, wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych. Święcenia kapłańskie przyjął w 1420, po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych. Z polecenia św. Bernardyna ze Sieny (1380–1444) powierzono mu prestiżowy urząd kaznodziei. Jakub wyróżniał się wiedzą teologiczną i prawniczą oraz świętością życia. Jako misjonarz przewędrował prawie całe Włochy. Ewangelię głosił w wielu krajach Europy: w Bośni, Dalmacji, Albanii, Czechach, Polsce, na Rusi, w Norwegii, Danii, na Węgrzech, w Prusach i Austrii[3].
Krzewił kult Najświętszego Imienia Jezus. Zakładał klasztory o surowszej regule, według zaleceń św. Bernardyna ze Sieny. Był legatem trzech papieży. Poświęcał się także pracy społecznej, był mediatorem między skłóconymi miastami włoskimi. Zakładał tzw. „pobożne banki”, w których ubodzy mogli zaciągać nisko oprocentowane kredyty. Z pokory nie przyjął ofiarowywanej mu godności biskupiej w Mediolanie. Pozostawił po sobie kilka rozpraw ascetycznych i wiele listów[4].
Zmarł w Neapolu, 28 listopada 1476. Beatyfikował go papież Urban VIII w 1624, kanonizował Benedykt XIII w 1726. W liturgii wspominany jest 28 listopada[1]. W 2001 roku ciało świętego zostało przeniesione do rodzinnego Monteprandone. Przechowywane jest w oszklonym sarkofagu w kościele franciszkanów[5][6].
-
Ciało świętego w Monteprandone
Przypisy
- ↑ a b San Giacomo della Marca. www.santiebeati.it. [dostęp 2010-07-29]. (wł.).
- ↑ La vita di San Giacomo. www.sangiacomodellamarca.net. [dostęp 2010-07-29]. (wł.).
- ↑ I luoghi all’estero dove il Santo ha predicato. www.sangiacomodellamarca.net. [dostęp 2010-07-29]. (wł.).
- ↑ Livarius Oliger: St. James of the Marches. en.wikisource.org, 1913. [dostęp 2010-07-29]. (ang.).
- ↑ Il corpo incorrotto. www.sangiacomodellamarca.net. [dostęp 2022-08-24]. (wł.).
- ↑ Andrea Marozzi. La tradizionale festa di S. Giacomo della Marca. „L’Ancora”, s. 1–2, 2008-11-23. Diecezja San Benedetto del Tronto-Ripatransone-Montalto. [dostęp 2022-08-24]. (wł.).
Linki zewnętrzne
- Sanktuarium Świętego w Monteprandone we Włoszech
- p
- d
- e
Franciszkanizm
Kontrola autorytatywna (osoba):
- ISNI: 0000000079782199
- VIAF: 87941860, 286152636060720050141, 316749958, 8662159248327604870002, 281537360
- ULAN: 500353937
- LCCN: n81120487
- GND: 120236567
- BnF: 121224896
- SUDOC: 107995239
- SBN: SBLV138281
- NKC: mzk2009496281
- BNE: XX6003249
- NTA: 136190928
- Open Library: OL4825080A, OL1565628A, OL4869219A
- NUKAT: n2009106591
- WorldCat: lccn-n81120487
Encyklopedia internetowa:
- Treccani: giacomo-della-marca-santo
