Małgorzata z Kortony
| tercjarka | |||
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 1247 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 22 lutego 1297 | ||
| Czczona przez | |||
| Beatyfikacja | 1515 | ||
| Kanonizacja | 16 maja 1728 | ||
| Wspomnienie | 22 lutego i 16 maja (w zakonach) | ||
| Patronka | fałszywie oskarżonych, bezdomnych, trampów, szalonych, umysłowo chorych, zreformowanych prostytutek | ||
| |||
Małgorzata z Cortony OFS, włos. Margherita da Cortona (ur. 1247 w Laviano, zm. 22 lutego 1297 w Kortonie) − tercjarka franciszkańska[1], rekluza, stygmatyczka, święta Kościoła katolickiego.
Życiorys
Dzieciństwo i młodość
Była córką rolnika. Jej matka zmarła, gdy miała siedem lat. Dwa lata później ojciec ożenił się powtórnie, jednak macocha nie potrafiła zaakceptować pasierbicy. W wieku około siedemnastu lat uciekła z młodym arystokratą z Montepulciano, urodziła mu syna i żyła jako jego kochanka przez kolejnych dziewięć lat. Wielokrotnie prosiła go, by się z nią ożenił, jednak, mimo obietnic, tak się nie stało. W 1274 kochanek Małgorzaty został zamordowany przez rabusiów, którzy ukryli jego ciało w płytkim grobie. Odkrycie zwłok ukochanego doprowadziło ją do nawrócenia. Zwróciwszy krewnym zmarłego kochanka całą biżuterię i posiadłości ziemskie, podjęła próbę powrotu do domu ojca. Ten prawdopodobnie przyjąłby ją, lecz sprzeciwiła się temu macocha. Ostatecznie Małgorzata udała się z synem do Kortony, gdzie poddała się kierownictwu duchowemu franciszkanów. Prowadziła surowe życie, poszcząc i umartwiając się.
Mistyczne przeżycia i działalność
Po trzech latach próby została przyjęta do Trzeciego Zakonu Franciszkańskiego. Żyła odtąd w ścisłym ubóstwie. Utrzymywała się z jałmużny. Opiekowała się chorymi, ubogimi bezdomnymi. Doświadczała wizji i ekstaz. Odznaczała się nabożeństwem do Eucharystii i Męki Jezusa. Została obdarzona stygmatami.
Założyła szpital w Kortonie i powołała zgromadzenie kobiet zwanych Poverelle, które zajmowały się opieką nad chorymi.
Ostatni okres życia spędziła jako rekluza. Zmarła 22 lutego 1297 w Kortonie, gdzie została pochowana.
Po dziś dzień jej nieulegające rozkładowi ciało eksponowane jest w kryształowym relikwiarzu w jej sanktuarium. Fakt, że ciało nie ulega rozkładowi długo poczytywano za cud (patrz: niezniszczalność ciał świętych). Jednak według nowych informacji, dostarczonych dzięki zbadaniu zwłok przez patologa Ezio Fulcheri na życzenie Watykańskiego Muzeum Egipskiego, okazało się, że zostało ono wcześniej zabalsamowane[2].
Kult
Małgorzata została beatyfikowana w 1515 roku przez papieża Leona X, a kanonizowana 16 maja 1728 przez Benedykta XIII.
Patronat
Jest patronką fałszywie oskarżonych, bezdomnych, wagabundów, szalonych, umysłowo chorych, nawróconych prostytutek.
Dzień obchodów
Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 22 lutego.
W zakonach franciszkanów i kapucynów Dzień Pamięci urodzenia obchodzony jest 16 maja.
Przypisy
Bibliografia
- Święta Małgorzata z Kortony na opoka.org.pl (oprac. ks. Stanisław Hołodok)
- Św. Małgorzata z Kortony (1247-1297). franciszkanie.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-19)]. [opublikowano: 2010-05-15]
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Margareta von Cortona - Ökumenisches Heiligenlexikon (niem.)
- p
- d
- e
Franciszkanizm
Kontrola autorytatywna (osoba):
Encyklopedia internetowa:
- Treccani: margherita-da-cortona-santa
