Joachim Meisner

Ten artykuł dotyczy niemieckiego duchownego. Zobacz też: Joachim Meisner – ekonomista.
Joachim Meisner
Kardynał prezbiter
ilustracja
Herb duchownego Spes nostra firma est pro vobis
Nadzieja nasza co do was jest silna
Kraj działania

Niemcy

Data i miejsce urodzenia

25 grudnia 1933
Wrocław

Data i miejsce śmierci

5 lipca 2017
Bad Füssing

Miejsce pochówku

Katedra w Kolonii

Arcybiskup metropolita Kolonii
Okres sprawowania

1988–2014

Biskup diecezjalny Berlina
Okres sprawowania

1980–1988

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Diakonat

8 kwietnia 1962

Prezbiterat

22 grudnia 1962

Nominacja biskupia

17 marca 1975

Sakra biskupia

17 maja 1975

Kreacja kardynalska

2 lutego 1983
Jan Paweł II

Kościół tytularny

bazylika św. Pudencjany

Odznaczenia
Krzyż Wielki II Klasy Orderu Zasługi RFN Krzyż Wielki Orderu Zasługi RP Order Lwa Białego III Klasy (Czechy)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

17 maja 1975

Konsekrator

Hugo Aufderbeck

Współkonsekratorzy

Hans-Georg Braun
Georg Weinhold

Konsekrowani biskupi
Joachim Wanke 26 listopada 1980
Wolfgang Weider 25 marca 1982
Norbert Trelle 1 maja 1992
Friedhelm Hofmann 13 września 1992
Heinrich Mussinghoff 11 lutego 1995
Manfred Melzer 10 września 1995
Rainer Woelki 30 marca 2003
Heiner Koch 7 maja 2006
Dominik Schwaderlapp 25 marca 2012
Ansgar Puff 21 września 2013
Współkonsekrowani biskupi
Reinhard Hauke 26 listopada 2006
Matthias Heinrich 19 kwietnia 2009
Jean-Claude Hollerich 16 października 2011

Joachim Meisner (ur. 25 grudnia 1933 we Wrocławiu-Leśnicy, zm. 5 lipca 2017 w Bad Füssing) – niemiecki duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy administratury apostolskiej Erfurt-Meiningen w latach 1975–1980, biskup diecezjalny Berlina w latach 1980–1988, arcybiskup metropolita Kolonii w latach 1988–2014, kardynał prezbiter od 1983.

Życiorys

Studiował w seminarium w Magdeburgu i Erfurcie oraz na Wydziale Teologicznym w Neuzelle (ówczesna archidiecezja wrocławska). Święcenia kapłańskie przyjął 22 grudnia 1962. Pracował jako duszpasterz w Heilbad Heiligenstadt i Erfurcie, koordynował także prace Caritas.

W marcu 1975 został mianowany biskupem pomocniczym administratury apostolskiej Erfurt-Meiningen i biskupem tytularnym Viby. Sakrę biskupią przyjął 17 maja 1975 z rąk Hugona Aufderbecka, administratora apostolskiego Erfurtu-Meiningen. W administraturze pełnił funkcję wikariusza generalnego.

W kwietniu 1980 został przeniesiony na stanowisko biskupa diecezjalnego Berlina. W lutym 1983 papież Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera bazyliki św. Pudencjany. 20 grudnia 1988 został arcybiskupem metropolitą Kolonii.

Brał udział w kolejnych sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie (w tym II specjalnej sesji poświęconej Kościołowi Europy w październiku 1999, gdzie pełnił funkcję prezydenta-delegata), wchodził w skład sekretariatu generalnego Synodu, a także Komisji Kardynalskiej ds. Badania Organizacyjnych i Ekonomicznych Problemów Stolicy Świętej (od 1995). Kilkakrotnie reprezentował Jana Pawła II na uroczystościach religijnych, m.in. w lutym 2005 w Helsinkach na obchodach 850-lecia przybycia do Finlandii biskupa misyjnego św. Henryka oraz 50-lecia ustanowienia diecezji helsińskiej.

Uczestnik konklawe 2005 i konklawe 2013 roku. 25 grudnia 2013 w związku z ukończeniem 80 lat utracił prawo udziału w konklawe[1].

28 lutego 2014 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków arcybiskupa metropolity Kolonii[2]. Zmarł 5 lipca 2017 podczas urlopu wypoczynkowego w Bad Füssing[3][4].

Ordery i wyróżnienia

W 2012 „w uznaniu wybitnych zasług w rozwijaniu polsko-niemieckiej współpracy, za działalność na rzecz ratowania zabytków kultury i sztuki w Polsce, za zaangażowanie w proces polsko-niemieckiego pojednania” postanowieniem prezydenta Bronisława Komorowskiego został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[5][6]. W 1998 roku został odznaczony Orderem Lwa Białego III klasy[7].

Przyznano mu tytuł doktora honoris causa Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu (1996)[8] i Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (2005)[9].

Przypisy

  1. Nota biograficzna Joachima Meisnera w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. fiu.edu. [dostęp 2015-02-10]. (ang.).
  2. Rinuncia dell'arcivescovo metropolita di Köln (Germania). press.vatican.va, 2014-02-28. [dostęp 2014-02-28]. (wł.).
  3. B. Bartosik: Nie żyje kard. Joachim Meisner. wiez.com.pl, 2017-07-05. [dostęp 2021-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-20)].
  4. Friedlich eingeschlafen. domradio.de, 2017-07-05. [dostęp 2017-07-05]. (niem.).
  5. Order Zasługi RP dla Kardynała Joachima Meisnera. prezydent.pl. [dostęp 2013-03-16].
  6. M.P. z 2013 r. poz. 304
  7. Seznam vyznamenaných [online], Pražský hrad [dostęp 2022-02-18]  (cz.).
  8. Doktor Honoris Causa Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu. pwt.wroc.pl. [dostęp 2012-11-20].
  9. Doktorzy Honoris Causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. kul.pl. [dostęp 2011-02-23].

Bibliografia

  • Nota biograficzna Joachima Meisnera w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.) [dostęp 2015-02-10]
  • Joachim Meisner [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2013-03-03]  (ang.).
  • p
  • d
  • e
Biskupi
Arcybiskupi
  • p
  • d
  • e
Biskupi
  • św. Maternus (Matern) (313/314-?)
  • Eufrates (343–346)
  • Św. Severyn (397-?)
  • Carentinus (565–567)
  • Ewergizyl (590-?)
  • Solacjusz (614-?)
  • Sunnoweusz (przed 620-?)
  • Remediusz (po 627-?)
  • Św.Kunibert (627-po 648)
  • Botand (po 648–690)
  • Stefan (690–692/4)
  • Gislo (692/4–711)
  • Anno I (711/5–715)
  • Faramamund (711/6–723)
  • Alduin (721/3–737)
  • Reginfryd (737–743/5)
  • Św. Agilolf (746/7-po 748)
  • Hildegar (753-?)
  • Bertelm (762-?)
  • Ricolf (768–777/82)
  • Hildebold (787–795)
Arcybiskupi
  • p
  • d
  • e
Niemieccy kardynałowie
Kardynałowie do XX wieku
Zmarli kardynałowie (XX-XXI wiek)
Zmarli byli kardynałowie
Żyjący kardynałowie
bez uprawnień elektorskich
Żyjący kardynałowie elektorzy
  • w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000071409736
  • VIAF: 49269588
  • LCCN: n93062379
  • GND: 118851985
  • BnF: 12182856k
  • SUDOC: 030409101
  • SBN: CFIV109981
  • NKC: jo2002101504
  • BNE: XX851999
  • NTA: 067845320
  • Open Library: OL785213A
  • PLWABN: 9810630678205606
  • NUKAT: n98044500
  • KRNLK: KAC2018O0207
  • WorldCat: lccn-n93062379
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3939381