Gerhard Ludwig Müller

Gerhard Ludwig Müller
Kardynał diakon
Ilustracja
Gerhard Ludwig Müller (2017)
Herb duchownego Dominus Jesus
Jezus jest Panem
Kraj działania

Niemcy, Watykan

Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1947
Finthen

Prefekt Kongregacji Nauki Wiary
Okres sprawowania

2012–2017

Przewodniczący Papieskiej Komisji
„Ecclesia Dei”
Okres sprawowania

2012–2017

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Diakonat

3 października 1977

Prezbiterat

11 lutego 1978

Nominacja biskupia

1 października 2002

Sakra biskupia

24 listopada 2002

Kreacja kardynalska

22 lutego 2014
Franciszek

Kościół tytularny

św. Agnieszki w Agonie

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

24 listopada 2002

Miejscowość

Ratyzbona

Miejsce

katedra św. Piotra

Konsekrator

Friedrich Wetter

Współkonsekratorzy

Karl Lehmann
Vinzenz Guggenberger
Manfred Müller

Konsekrowani biskupi
Reinhard Pappenberger 25 marca 2007
Steven Lopes 2 lutego 2016
Współkonsekrowani biskupi
Guido Pozzo 17 listopada 2012
Rudolf Voderholzer 26 stycznia 2013

Gerhard Ludwig Müller (ur. 31 grudnia 1947 w Finthen) – niemiecki duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych specjalizujący się w teologii dogmatycznej, biskup diecezjalny Ratyzbony w latach 2002–2012, przewodniczący Papieskiej Komisji „Ecclesia Dei” w latach 2012–2017, arcybiskup ad personam od 2012, prefekt Kongregacji Nauki Wiary w latach 2012–2017, kardynał diakon od 2014.

Życiorys

Studiował na uniwersytetach w Moguncji, Monachium i Fryburgu Bryzgowijskim. W 1977 uzyskał doktorat z teologii dogmatycznej na podstawie pracy Kościół i sakramenty w bezreligijnym chrześcijaństwie. Wkład Bonhoeffera w sakramentologii ekumenicznej napisanej pod kierownictwem Karla Lehmanna. Święcenia kapłańskie otrzymał 11 lutego 1978 z rąk kardynała Hermanna Volka. Habilitował się w 1985 na podstawie pracy Komunia i nabożeństwo do świętych. Historyczne i systematyczne podstawy hagiologii. Od 1986 wykładał teologię dogmatyczną na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium[1].

Episkopat

Zdjęcie Gerharda Ludwiga Müllera, biskupa Ratyzbony, zrobione podczas mszy św. w noc Bożego Narodzenia (2006)

1 października 2002 Jan Paweł II mianował go biskupem ordynariuszem diecezji Ratyzbony. Sakry biskupiej udzielił mu arcybiskup Monachium – kard. Friedrich Wetter. 12 września 2006 gościł w Ratyzbonie papieża Benedykta XVI podczas jego pierwszej podróży apostolskiej do Niemiec. W 2007 został mianowany członkiem Kongregacji Nauki Wiary, a od 2009 również członkiem Papieskiej Rady ds. Kultury.

2 lipca 2012[2] papież Benedykt XVI mianował go prefektem Kongregacji Nauki Wiary w miejsce odchodzącego na emeryturę kard. Williama Levady. Jednocześnie jako prefekt Kongeregacji Nauki Wiary został także przewodniczącym Papieskiej Komisji Ecclesia Dei, Papieskiej Komisji Biblijnej oraz Międzynarodowej Komisji Teologicznej. Tego samego dnia papież podniósł go do godności arcybiskupa. Mianowany kardynałem przez papieża Franciszka na konsystorzu 22 lutego 2014. Papież Franciszek z dniem 1 lipca 2017[3] roku zwolnił go z funkcji Prefekta Kongregacji Nauki Wiary. Na tym stanowisku zastąpił go abp Luis Francisco Ladaria Ferrer SJ, ówczesny sekretarz kongregacji.

Doktoraty honoris causa

Publikacje

Autor ponad 500 publikacji naukowych. W języku polskim ukazały się następujące książki:

  • Chrystologia. Nauka o Jezusie Chrystusie, Kraków 1998.
  • Msza święta. Źródło chrześcijańskiego życia, Lublin 2007.
  • Ubóstwo, Lublin 2014.
  • Nadzieja rodziny rozmowa z Carlosem Granadosem, Kraków 2014.
  • Dogmatyka katolicka, Kraków 2015.
  • Benedykt XVI i Papież Franciszek. Ich posługa w sukcesji Piotrowej. Dziesięć lat Papieża Benedykta XVI, Warszawa 2015.
  • Traktat o łasce, Elbląg 2015.
  • Papież. Posłannictwo i misja, Kraków 2017.
  • Raport o stanie nadziei rozmowa z Carlosem Granadosem, Warszawa 2017.
  • Chrystus jest zawsze nowoczesny. O Kościele, Zbawieniu, historii i współczesności z Kardynałem Gerhardem L. Müllerem rozmawia Paweł Lisicki, Łomża 2018.
  • Drogowskazy na dzisiaj, Kraków 2018.
  • Listy o kapłaństwie, Kraków 2019.
  • Wiara w Boga we współczesnym świecie, Lublin 2020.
  • Prawda. Raport o stanie Kościoła wywiad Martina Lohmanna z kard. Gerhardem L. Müllerem, Kraków 2021.
  • Jedność wiary. Odpowiedzialność Rzymu za Kościół powszechny, Kraków 2022.
  • Cud nieśmiertelności. Co będzie po życiu ziemskim?, Kraków 2023.
  • W dobrej wierze. Co będzie z Kościołem w XXI wieku?, Kraków 2023.
  • Katolicki, czyli jaki? Prawdziwa i fałszywa reforma, Tarnów 2024.
  • Na drodze ku Chrystusowi. Kardynał Gerhard Müller w rozmowie z księdzem Leszkiem Slipkiem, Kraków 2024.

Manifest wiary

W lutym 2019 r. ogłosił „Manifest Wiary” w związku z szerzącym się zamieszaniem w nauczaniu wiary[8][9].

Przypisy

  1. Bischof em. Gerhard Kardinal Müller | Bistum Regensburg [online], bistum-regensburg.de [dostęp 2022-08-17] .
  2. Rinunce e nomine [online], press.vatican.va [dostęp 2019-08-25] .
  3. Rinunce e nomine [online], press.vatican.va [dostęp 2019-08-25] .
  4. Doktorzy Honoris Causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. kul.pl. [dostęp 2011-02-23].
  5. Dr VeitD.V. Neumann Dr VeitD.V., Perureise von Bischof Gerhard Ludwig Müller: Die Päpstliche Katholische Universität von Perú ernennt Bischof Gerhard Ludwig Müller zum doctor honoris causa [online], Perureise von Bischof Gerhard Ludwig Müller, 25 listopada 2008 [dostęp 2022-08-17] .
  6. BogumiłB. Dudczenko BogumiłB., Kard. Gerhard L. Müller – Prefekt Kongregacji Nauki Wiary [online], Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu [dostęp 2019-03-02]  (pol.).
  7. Doktorat honoris causa dla kard. G. L. Müllera i inauguracja nowego r.a. Galeria zdjęć 16 X 2017 | Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie [online], upjp2.edu.pl [dostęp 2017-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-21] .
  8. MaikeM. Hickson MaikeM., John-HenryJ.H. Westen John-HenryJ.H., Cardinal Müller issues Manifesto: A quasi correction of Pope Francis’ pontificate [online], LifeSite, 8 lutego 2019 [dostęp 2021-10-01]  (ang. • pol.).
  9. Manifesto of Faith – Gerhard Cardinal Müller [online] [dostęp 2022-03-06]  (pol.).

Linki zewnętrzne

  • Nota biograficzna Gerharda Ludwiga Müllera na stronie Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2023-07-01]. (wł.)
  • Nota biograficzna na stronie diecezji ratyzbońskiej (de.). bistum-regensburg.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-14)].
  • Gerhard Ludwig Müller w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy  [dostęp 2014-06-29] (ang.)
  • Gerhard Ludwig Müller [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-01-14]  (ang.).
  • p
  • d
  • e
Kardynał
biskup
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Kardynał
prezbiter
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Kardynał
diakon
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Powiązane
byli
kardynałowie

Liczba purpuratów wynosi 237 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 127
(a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat

  • p
  • d
  • e
Proprefekt (1966–1968)
Prefekci (od 1968)
  • p
  • d
  • e
Niemieccy kardynałowie
Kardynałowie do XX wieku
Zmarli kardynałowie (XX-XXI wiek)
Zmarli byli kardynałowie
Żyjący kardynałowie
bez uprawnień elektorskich
Żyjący kardynałowie elektorzy
  • w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich
  • p
  • d
  • e
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000081605896
  • VIAF: 84490448
  • LCCN: n81061086
  • GND: 120780771
  • BnF: 12183765h
  • SUDOC: 030420709
  • SBN: MILV108518
  • NKC: kup19990000067902
  • BNE: XX1082434, XX5354595
  • NTA: 068240961
  • NUKAT: n98032153
  • CONOR: 33620323
  • KRNLK: KAC201860866
  • WorldCat: lccn-n81061086