José Lebrún Moratinos

José Lebrún Moratinos
Kardynał prezbiter
ilustracja
Herb duchownego Veritatem facientes in caritate
Czyniący prawdę w miłości
Kraj działania

Wenezuela

Data i miejsce urodzenia

19 marca 1919
Puerto Cabello

Data i miejsce śmierci

21 lutego 2001
Caracas

Miejsce pochówku

Archikatedra św. Anny w Caracas

Arcybiskup Caracas
Okres sprawowania

1980–1995

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

19 grudnia 1943

Nominacja biskupia

2 sierpnia 1956

Sakra biskupia

2 września 1956

Kreacja kardynalska

2 lutego 1983
Jan Paweł II

Kościół tytularny

Bazylika św. Pankracego za Murami

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

2 września 1956

Konsekrator

Raffaele Forni

Współkonsekratorzy

Acacio Chacón Guerra
Gregorio Adam Dalmau

Konsekrowani biskupi
Jorge Liberato Urosa Savino 1982
Baltazar Porras 1983
Alejandro Figueroa Medina 1986
Diego Padrón 1990
Ubaldo Santana 1990
Mario Moronta 1990
Ramón Antonio Linares Sandoval 1994
Współkonsekrowani biskupi
Feliciano González Ascanio 1962
Vicente Ramón Hernández Peña 1974
Alfredo José Rodríguez Figueroa 1974
Miguel Delgado Avila 1979
Helímenas Rojo Paredes 1980
Nelson Antonio Martinez Rust 1982

José Alí Lebrún Moratinos (ur. 19 marca 1919 w Puerto Cabello, zm. 21 lutego 2001 w Caracas) – wenezuelski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup metropolita Caracas.

Życiorys

Studiował filozofię w Rzymie i teologię w Bogocie. Święcenia kapłańskie otrzymał w rodzinnej diecezji Valencia 19 grudnia 1943 roku, po czym przez kilkanaście lat pracował jako duszpasterz parafialny. 2 sierpnia 1956 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji Maracaibo, zaś w kilkanaście miesięcy później jej administratorem apostolskim. W latach 1958–1962 był biskupem nowo utworzonej diecezji Maracay, następnie ordynariuszem Walencji, a 16 września 1972 roku Paweł VI mianował go arcybiskupem tytularnym Voncaria i koadiutorem z prawem następstwa arcybiskupa Caracas, kard. José Humberto Quintero, oraz administratorem apostolskim sede plena tejże metropolii. Rządy pasterskie przejął w niej 24 maja 1980 roku. Szczególną troską otaczał ubogich, był to bowiem okres gwałtownego wzrostu liczby ludności Caracas i związanych z tym napięć społecznych. 2 lutego 1983 roku Jan Paweł II mianował go kardynałem, przydzielając mu kościół tytularny św. Pankracego. 27 maja 1995 roku papież przyjął dymisję złożoną z urzędu ze względu na wiek.

Źródło

  • Wielka Encyklopedia Jana Pawła II, Edipresse Warszawa 2005, ISBN 83-60160-08-2
  • p
  • d
  • e
Biskupi Caracas, Santiago de Venezuela
Biskupi
  • Juan Lopez de Agurto de la Mata (1634–1637)
  • Mauro Diego (Marcos) de Tovar y Valle Maldonado (1639–1652)
  • Alonso de Briceño (1659–1668)
  • Antonio González de Acuña (1670–1682)
  • Diego de Baños y Sotomayor (1683–1706)
  • Francisco del Rincón (1714–1716)
  • Juan José de Escalona y Calatayud (1717–1728)
  • José Félix Valverde (1728–1738)
  • Juan García Abadiano (1742–1747)
  • Manuel Jiménez Bretón (1749–1749)
  • Manuel Machado y Luna (1749–1752)
  • Francisco de Antolino (1752–1755)
  • Diego Díez Madroñero (1756–1769)
  • Mariano Martí (1770–1792)
  • Juan de la Virgen María y Viana (1792–1798)
  • Francisco de Ibarra (1798–1803)
Arcybiskupi
  • Francisco de Ibarra (1803–1806)
  • Narciso Coll y Prat (1808–1822)
  • Domingo de Silos Moreno (1818–1824)
  • Ramón Méndez (1827–1839)
  • Ignacio Fernández Peña (1841–1849)
  • Silvestre Guevara y Lira (1852–1876)
  • José Ponte (1876–1883)
  • Críspulo Uzcátegui (1884–1904)
  • Juan Bautista-Castro (1904–1915)
  • Felipe Rincón González (1916–1946)
  • Lucas Castillo Hernández (1946–1955)
  • Rafael Arias Blanco (1955–1959)
  • José Humberto Quintero Parra (1960–1980)
  • José Lebrún Moratinos (1980–1995)
  • Ignacio Velasco (1995–2003)
  • Jorge Liberato Urosa Savino (2005–2018)
  • p
  • d
  • e
Wenezuelscy kardynałowie
Zmarli kardynałowie
Żyjący kardynałowie
bez uprawnień elektorskich
Żyjący kardynałowie elektorzy
  • w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich
Kontrola autorytatywna (osoba):