Katedra św. Eulalii w Barcelonie
 | Ten artykuł dotyczy kościoła katedralnego. Zobacz też: Katedra w Barcelonie – powieść Ildefonsa Falconesa. |
| archikatedra | |||||||
 Fasada zachodnia | |||||||
| Państwo |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wspólnota autonomiczna |
| ||||||
| Miejscowość | Barcelona | ||||||
| Wyznanie | |||||||
| Kościół | |||||||
| Archidiecezja | barcelońska | ||||||
| Wezwanie | Krzyża Świętego i św. Eulalii | ||||||
| Przedmioty szczególnego kultu | |||||||
| Relikwie | św. Eulalii | ||||||
| |||||||
Położenie na mapie Barcelony  | |||||||
Położenie na mapie Hiszpanii  | |||||||
Położenie na mapie Katalonii  | |||||||
Położenie na mapie prowincji Barcelony  | |||||||
 41°23′02″N 2°10′35″E/41,383889 2,176389 | |||||||
| |||||||
| Strona internetowa | |||||||
Katedra Świętej Eulalii (Catedral de la Santa Creu i Santa Eulàlia) w Barcelonie (Katalonia, Hiszpania) jeden z cenniejszych przykładów architektury gotyckiej w Hiszpanii. Wzniesiona w kilku etapach w XIII–XV w. na miejscu starszej świątyni wybudowanej przez Rzymian. W XIX w. otrzymała monumentalną neogotycką fasadę zachodnią stanowiącą wschodnią pierzeję placu katedralnego. Siedziba archidiecezji barcelońskiej.
Patrocinium
Świątynia poświęcona jest świętej Eulalii (zm. 304) – dziewicy, męczennicy, która według tradycji zginęła w Barcelonie w czasie ostatnich prześladowań chrześcijan za czasów panowania Dioklecjana[1] i Maksymiana. Eulalia, zanim zginęła była torturowana i znieważana. Tradycja mówi, iż została publiczne obnażona, lecz nagle spadł śnieg, który oszczędził jej skromność. Pochowana jest w katedrze w bardzo bogato zdobionym nagrobku wykonanym z alabastru w stylu gotyckim. Dzieło wykonał uczeń Giovanniego Pisano.
Dzieje
Geneza katedry barcelońskiej sięga czasów rzymskich, kiedy na tym terenie została wzniesiona świątynia. Znana już od 343 świątynia po upadku cesarstwa została przejęta przez Wizygotów. Nowy kościół powstał w VI wieku, istniał do 985, kiedy to został zniszczony z rąk Maurów. W 1058 wzniesiono na tym miejscu nowy romański kościół, zaś w 5 maja 1298 położono kamień węgielny pod nowy, większy kościół zachowując fragmenty starszej świątyni. Budowa trwała długo, aż do 1448. Wówczas powstało obecne gotyckie prezbiterium, transept, trójnawowy korpus oraz zabudowania wraz z krużgankiem. W 1500 do kamiennej świątyni dobudowano dzwonnicę. Skromna elewacja zachodnia z późnoromańskim portalem otrzymała w latach 1887–1898 reprezentacyjną fasadę w stylu neogotyckim z ośmioboczną wieżą i wielkim reprezentacyjnym wejściem na osi. Pracami kierowali architekci August Font i Josep Oriol Mestres.
Wystrój wnętrza
Oprócz nagrobka św. Eulalii katedra kryje inne dzieła rzeźby gotyckiej, takie jak stalle, czy też portal Św. Iwona. W jednej z kaplic znajduje się krzyż pochodzący ze statku, który brał udział w bitwie pod Lepanto Bitwa ta pomiędzy Turcją a Ligą Świętą, zakończona zwycięstwem chrześcijan miała miejsce w 1571. Od strony południowej do katedry przylegają zabudowania dawnej siedziby arcybiskupa, skupione wokół czworobocznego krużganka. W wirydarzu znajduje się mały staw z fontanną, w którym pływa trzynaście gęsi, co ma symbolizować wiek patronki.
Galeria
-
Widok na katedrę przed wzniesieniem fasady zachodniej -
Prezbiterium z ołtarzem głównym. -
Grób św. Eulalii. -
Widok na gotycką dzwonnicę. -
Krużganki -
Widok na gotyckie stalle w prezbiterium -
Krzyż z bitwy pod Lepanto
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Catholic Online, Heiligenlexikon
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona katedry (kat.)
- O katedrze barcelońskiej. aviewoncities.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-22)]. (ang.)
- Katedra Św. Eulalii na Sacred Destinations (ang.)
Kontrola autorytatywna (katolicka katedra):
Encyklopedia internetowa:
- Britannica: place/Barcelona-Cathedral
- Catalana: 0007655
