Kompaktaty praskie

Kompaktaty praskie lub kompakty praskie (łac. com 'współ' i pactum 'umowa') – ugoda zawarta w 1436 w Pradze przez umiarkowany odłam husytów (utrakwistów) z soborem bazylejskim.

W zamian za uznanie władzy papiestwa i praw Zygmunta Luksemburskiego do korony czeskiej kompaktaty praskie zapewniały[1]:

  • autonomię Kościoła husyckiego,
  • komunię pod obiema postaciami (chleba i wina),
  • możliwość sprawowania liturgii w języku czeskim,
  • wybór arcybiskupa praskiego przez czeskie stany.

Kompaktaty praskie nie uzyskały sankcji papieża Piusa II i zostały przez niego unieważnione w 1462 roku[2].

Przypisy

  1. ↑ T. Manteuffel, Historia powszechna. Średniowiecze, wyd. 10, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, s. 328.
  2. ↑ B. Zientara, Historia powszechna średniowiecza, Wydawnictwo Trio, Warszawa 1994, s. 453.

Bibliografia

  • M. Banaszak, Historia Kościoła katolickiego, t. 2: średniowiecze, Akademia Teologii Katolickiej, Warszawa 1989, s. 279.

Zobacz też

Kontrola autorytatywna (Kompaktaty praskie):
  • NKC: unn2012695812
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3924560
  • Britannica: topic/Compact-of-Iglau