Kongregacja ds. Egzaminowania Biskupów

Święta Kongregacja ds. Egzaminowania Biskupów (Sacrae Congregatio Examinis Episcoporum) – dawna kongregacja kardynalska Kurii Rzymskiej, zajmująca się badaniem kompetencji kandydatów na biskupów.

Utworzona została przez papieża Klemensa VIII w lipcu 1592. Papież ten zadecydował, że wszyscy kandydaci do objęcia diecezji we Włoszech, jak również kandydaci proponowani przez królów, muszą zostać poddani sprawdzianowi ich kompetencji w zakresie teologii oraz prawa kanonicznego, stąd Kongregacja ds. Egzaminowania Biskupów dzieliła się na dwie sekcje. Jej członkami byli zarówno kardynałowie, jak i niżsi rangą prałaci, uważani za ekspertów z którejś z tych dwóch dziedzin. W przeciwieństwie do większości pozostałych kongregacji, nigdy nie miała swojego przewodniczącego w randze prefekta.

Kongregacja ta początkowo działała bardzo intensywnie, a papież Klemens VIII przywiązywał dużą wagę do jej działań, jednak z czasem straciła na znaczeniu. W połowie XVIII wieku jej znaczenie na tyle zmalało, że papież Benedykt XIV, chcąc zwiększyć kontrolę nad kwalifikacjami nowych biskupów, utworzył w 1740 odrębną Kongregację ds. Elekcji Biskupów, która jednak zanikła po kilku latach działalności.

Kongregacja ds. Egzaminowania Biskupów istniała do końca XIX wieku, nie odgrywając już większej roli. W 1903 została skasowana przez papieża Piusa X, który przekazał jej kompetencje Kongregacji Świętego Oficjum (Inkwizycji).

Bibliografia

• Philippe Bountry: Souverain et Pontife. II - Congrégations cardinalices permanentes. Publications de l’École française de Rome. [dostęp 2013-11-23]. (fr.).
• Ludwig von Pastor: The history of the popes, from the close of the middle ages. T. XXIV. Londyn: Kegan Paul, Trench, Trubner, Co & Ltd., 1933, s. 189-190. (ang.).
• Christoph Weber: Die ältesten päpstlichen Staatshandbücher: Elenchus congregationum, tribunalium et Collegiorum urbis 1629-1714. Rzym – Fryburg Bryzgowijski – Wiedeń: Herder, 1991. ISBN 978-3451216534.brak strony w książce
• Gaetano Moroni, Dizionario di erudizione storico-ecclesiastica. Vol. XVI, Wenecja 1842, s. 195-199