Kongregacja ds. Kościelnych Immunitetów

Święta Kongregacja do spraw Kościelnych Immunitetów – dawna kongregacja Kurii Rzymskiej, zajmująca się monitorowaniem kwestii respektowania kościelnych immunitetów i przywilejów oraz interweniowaniem w sprawach konfliktów jurysdykcyjnych instytucji kościelnych z władzami świeckimi^[1].

Historia

Kongregacja ta utworzona została w grudniu 1623 przez papieża Urbana VIII, początkowo jako doraźna komisja kontrolująca przestrzeganie postanowień bulli Grzegorza XV dotyczącej kościelnej jurysdykcji^[2]. Trzy lata później, w 1626 została zorganizowana już jako stała kongregacja^[3].

Wraz ze spadkiem znaczenia kwestii immunitetów Kościoła w XIX wieku znaczenie tej kongregacji malało. W 1879 została ona włączona w struktury Świętej Kongregacji ds. Soboru Trydenckiego (choć formalnie nie obniżono jej rangi), a w 1908 papież Pius X zniósł ją całkowicie.

Lista prefektów Kongregacji

W początkowym okresie funkcję prefekta kongregacji sprawował z reguły najwyższy rangą kardynał będący jej członkiem, chyba że w sposób wyraźny wyznaczono innego kardynała, zaś w przypadku absencji prefekta, funkcję tę przejmował automatycznie kardynał najwyższy rangą spośród obecnych^[4]. Od zasady tej zaczęto odchodzić w drugiej połowie XVII wieku^[5].

• Ottavio Bandini (1626–1629)
• Giovanni Garzia Millini (1629)
• Berlinghiero Gessi (1629–1639)
• Giovanni Battista Pamphili (1639–1644)
• Marzio Ginetti (1644–1671)
• Federico Borromeo (1671-1673)
• Gaspare Carpegna (1673–1714)
  • Giovanni Battista Spinola, proprefekt (1714–1716?)
• Sebastiano Antonio Tanara, proprefekt (1716?–1718), prefekt (1718–1724)
• Francesco del Giudice (1724–1725)
• Fabrizio Paolucci (1725–1726)
• Giorgio Spinola (1726–1739)
• Giacomo Lanfredini (1739–1741)
• Giovanni Battista Spinola (1741–1752)
• Raniero d’Elci (1752–1761)
• Gaetano Fantuzzi (1761–1778)
• Gennaro Antonio de Simone (1779–1780)
• Vitaliano Borromeo (1781–1793)
• Luigi Valenti Gonzaga (1793–1808)
• Bartolomeo Pacca (1809–1818)
• Emmanuele de Gregorio (1818–1820)
• Annibale della Genga (1820–1823)
• Vacat
• Carlo Maria Pedicini (1826–1830)
• Giacomo Filippo Fransoni (1830–1834)
• Benedetto Barberini (1834–1863)
• Fabio Maria Asquini (1863–1872)
• Filippo Maria Guidi (1872–1879)

Prefekci Kongregacji ds. Soboru Trydenckiego (od 1879)

W 1879 papież Leon XIII dokonał faktycznego (choć nie formalnego) połączenia Kongregacji ds. Immunitetów z Kongregacją ds. Soboru Trydenckiego. Od tej pory aż do oficjalnego zniesienia Kongregacji ds. Immunitetów jej prefektem był każdorazowy prefekt Kongregacji ds. Soboru Trydenckiego:

• Prospero Caterini (1879–1881)
• Lorenzo Nina (1881–1885)
• Luigi Serafini (1885–1893)
• Angelo Di Pietro (1893–1902)
• Vincenzo Vannutelli (1902-1908)

Przypisy

Bibliografia

• Christoph Weber: Die ältesten päpstlichen Staatshandbücher: Elenchus congregationum, tribunalium et Collegiorum urbis 1629-1714. Rzym – Fryburg Bryzgowijski – Wiedeń: Herder, 1991. ISBN 978-3451216534.brak strony w książce
• Gaetano Moroni, Dizionario di erudizione storico-ecclesiastica. Vol. XVI, Wenecja 1842, s. 206 i nast.