Kopalnia Węgla Kamiennego Siersza

KWK Siersza

Dawna maszynownia i wieża wyciągowa szybu Zbyszek, fot. 2015 r.
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Data założenia	1861
Data likwidacji	2001
Położenie na mapie Trzebini KWK Siersza
Położenie na mapie Polski KWK Siersza
Położenie na mapie województwa małopolskiego KWK Siersza
Położenie na mapie powiatu chrzanowskiego KWK Siersza
Położenie na mapie gminy Trzebinia KWK Siersza
50°11′27″N 19°26′51″E/50,190833 19,447500

Kopalnia Węgla Kamiennego Siersza – kopalnia węgla kamiennego w Sierszy, dzielnicy Trzebini, w powiecie chrzanowskim, w województwie małopolskim, działająca w latach 1861–2001.

Historia

Początki kopalni datuje się na rok 1861 kiedy to uruchomiono kopalnię pod nazwą „Nowa Izabela”. W 1884 roku uruchomiono nowy szyb „Artur”, od którego kopalnia przyjęła nazwę. W 1947 roku dołączono do niej kopalnię „Zbyszek” pod wspólną nazwą „Siersza”. W 1951 roku połączona została z kopalnią Krystyna w Tenczynku. Dyrektorem kopalni „Siersza” był Karol Musioł^[1]. W 1956 wprowadzono tutaj (po raz pierwszy w Polsce) urządzenia hydromechaniczne – urobek hydrauliczny oraz hydrauliczny transport węgla^[2]. W latach 70 XX w. wybudowano i oddano do użytku magistralę węglową łączącą KWK Siersza z Elektrownią Siersza, która umożliwiała transport urobku za pomocą taśmociągów do samej elektrowni. W latach 90 XX w. w zakładzie głównym znajdowały się szyby: "Artur Główny", "Artur Nowy", "Artur IV" i "Artur III" natomiast poza zakładem szyb "Zbyszek" i "Paula" w Trzebini, szyb "Zofia" i szyb wentylacyjny "Misiury" w Sierszy, szyb wentylacyjny "Walter" w Myślachowicach oraz najmłodszy, szyb "Wschodni" w Karniowicach. Kopalnia posiadała wentylatory głównego przewietrzania przy szybach "Artur-Główny", "Zbyszek", "Walter", "Zofia" i "Wschodni"^{[potrzebny przypis]}. Mimo podjętych działań reorganizacyjnych (likwidacja zbędnych obiektów i szybów, budowa odsiarczalni węgla) i oszczędnościowych, 1 listopada 1999 rozpoczęto likwidację i w 2001 roku kopalnię zamknięto. Większość budynków i obiektów została wyburzona a teren rozplantowany. Pozostawiono jedynie budynek wieży szybowej i nadszybia oraz maszyny wyciągowej szybu „Zbyszek” w Trzebini, jako pamiątka po górnictwie węglowym ziemi trzebińskiej. Również w tym miejscu, w innych budynkach pokopalnianych została zorganizowana wystawa po byłym przemyśle wydobywczym w Trzebini.

Szkody górnicze

Niewłaściwa likwidacja kopalni doprowadziła do zapadlisk na osiedlu Siersza, które w 2023 roku nadal postępowały^[3].

Zobacz też

• Muzeum Regionalne w Trzebini

Przypisy

Bibliografia

• Jerzy Jaros: Słownik historyczny kopalń węgla na ziemiach polskich. Katowice: Śląski Instytut Naukowy, 1984. ISBN 83-00-00648-6.brak strony w książce