Let L-21 Spartak
Dane podstawowe | |||
Państwo | Czechosłowacja | ||
---|---|---|---|
Producent | Let Kunovice | ||
Konstruktor | Karel Dlouhý | ||
Typ | szybowiec wyczynowy | ||
Konstrukcja | drewniana | ||
Załoga | 1 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 1957 | ||
Dane techniczne | |||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 18,0 m | ||
Wydłużenie | 20,3 | ||
Długość | 8,1 m | ||
Wysokość | 1,93 m | ||
Powierzchnia nośna | 15,95 m² | ||
Profil skrzydła | NACA 653-318->NACA 651-612 | ||
Masa | |||
Własna | 295 kg | ||
Startowa | 383 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość minimalna | 55 km/h | ||
Prędkość dopuszczalna | 250 km/h | ||
Prędkość min. opadania | 0,59 m/s przy 76 km/h | ||
Doskonałość maks. | 38 przy 81 km/h | ||
Dane operacyjne | |||
Użytkownicy | |||
Czechosłowacja | |||
|
Let L-21 Spartak – czechosłowacki szybowiec wyczynowy klasy otwartej.
Historia
Szybowiec został opracowany przez zespół konstruktorów, któremu przewodniczył Karel Dlouhý. Prototyp został zbudowany w doświadczalnym ośrodku Svazarmu w Medlánkach. Jego oblotu dokonano w 1957 r.[1] W 1958 r., na 7. Szybowcowych Mistrzostwach Świata, czechosłowacki pilot Kumpost zajął na nim 10. miejsce w kategorii otwartej[2]. Polscy piloci mieli okazję zapoznać się z tą konstrukcją w 1966 r. podczas Międzynarodowych Zawodów Szybowcowych rozgrywanych w Orle k. Moskwy[3]. Jedyny zachowany egzemplarz, ze znakami OK-6702, jest przechowywany w muzeum lotnictwa w Kbely[4].
Konstrukcja
Jednoosobowy szybowiec wyczynowy klasy otwartej w układzie górnopłatu.
Płat o obrysie prostokątno-trapezowym, profilu NACA 653-318 w części początkowej przechodzącym w NACA 651-612. Dźwigar skrzynkowy, sięgający do połowy skrzydła. Pokrycie płata przekładkowe, wykonane z dwóch warstw sklejki przedzielonych listwami świerkowymi. Skrzydło wyposażone w lotki, klapy oraz na dolnej powierzchni znajdowały się hamulce aerodynamiczne. Kadłub o konstrukcji skorupowej, przekroju owalnym, charakteryzujący niewielką powierzchnią czołową. Kabina pilota zakryta jednoczęściową, odsuwaną do przodu osłoną z plexi. Na końcu kadłuba znajduje się pojemnik na spadochron hamujący. Usterzenie wolnonośne, stateczniki poziome z niewielkim wzniosem, o obrysie prostokątnym, mocowane do końcówki belki kadłuba. Statecznik pionowy wysunięty do przodu. Podwozie jednotorowe chowane w locie złożone z kółka głównego i płozy ogonowej[2].
Przypisy
- ↑ Let L-21 Spartak. all-aero. [dostęp 2023-08-30]. (pol.).
- ↑ a b Skrzydlata Polska i 27'1960 ↓, s. 18.
- ↑ Let L-21 "Spartak", 1957. samolotypolskie.pl. [dostęp 2023-08-30]. (pol.).
- ↑ Letecke Muzeum. The Virtual Aviation Museum. [dostęp 2023-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-18)]. (pol.).
Bibliografia
- L-21 "Spartak". „Skrzydlata Polska”. 27/1960, 3 lipca 1960. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.