Płoza ogonowa
Płoza ogonowa – element konstrukcyjny samolotu lub szybowca, montowany na końcu kadłuba, którego zadaniem jest zabezpieczyć maszynę przed silnym uderzeniem o ziemię w czasie lądowania lub dobiegu. W tym celu płozę wyposaża się w amortyzator. Płoza ogonowa jest częścią podwozia maszyny latającej[1].
Historycznie, płozy ogonowe były stosowane jako tylny punkt podparcia przy podwoziu w układzie klasycznym (później zastępowane przez kółko). W podwoziu trójkołowym (z kołem przednim) stosuje się płozę (lub inny element, jak podkadłubowa kierownica strug, czy stopka oporowa), jako zabezpieczenie ogona przed uszkodzeniem[2]
-
Płoza pod ogonem DFW C.V -
Płoza samolotu FBA Typ H -
Złożona płoza pod ogonem Bombardiera CRJ-700
Przypisy
- p
- d
- e
Części składowe samolotu
| Płatowiec |
|
|---|---|
| Układy sterowania lotem |
|
| Urządzenia zwiększające siłę nośną oraz aerodynamikę skrzydeł |
|
| Awionika i systemy przyrządów pokładowych |
|
| Czujniki i urządzenia zespołów napędowych oraz instalacji paliwowej |
|
| Podwozie i urządzenia hamujące |
|
| Urządzenia ratownicze i awaryjne |
|
| Pozostałe systemy |
|
