Lubniewice

Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: Lubniewice (ujednoznacznienie).
Lubniewice
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Lubniewice oraz za nim jezioro Krajnik
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

sulęciński

Gmina

Lubniewice

Data założenia

1287

Prawa miejskie

1367-ok. 1500, 1808–1945, 1995

Burmistrz

Radosław Sosnowski

Powierzchnia

12,11 km²

Populacja (31.12.2019)
• liczba ludności
• gęstość


2082[1]
171,9 os./km²

Strefa numeracyjna

(+48) 95

Kod pocztowy

69-210

Tablice rejestracyjne

FSU

Położenie na mapie gminy Lubniewice
Mapa konturowa gminy Lubniewice, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Lubniewice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Lubniewice”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Lubniewice”
Położenie na mapie powiatu sulęcińskiego
Mapa konturowa powiatu sulęcińskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Lubniewice”
Ziemia52°30′59″N 15°14′59″E/52,516389 15,249722
TERC (TERYT)

0807024

SIMC

0182969

Urząd miejski
ul. Jana Pawła II 51
69-210 Lubniewice
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa

Lubniewice (niem. Königswalde[2][3]) – miasto w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Lubniewice, położone nad jeziorami Lubiąż i Krajnik. Nieopodal znajduje się także największe jezioro w okolicy – Lubniewsko. Miasto zamieszkuje około dwóch tysięcy osób[4][5][4], co czyni je jednym z najmniejszych miast w Polsce.

Położenie

Miasto znajduje się w środkowej części województwa lubuskiego w powiecie sulęcińskim na terenach o dużej lesistości; rozłożone jest w wąskim pasie pomiędzy dwoma jeziorami Lubiąż i Krajnik. Dodatkowo w pobliżu granic miasta znajduje się szereg innych jezior np. Lubniewsko, Krzywe i Karpnik. Miasto położone jest przy drodze wojewódzkiej nr 136. Odchodzi też stąd droga lokalna do Bledzewa i Skwierzyny.

Lubniewice leżą w historycznej Wielkopolsce[6], a dokładnie na pograniczu Wielkopolski i ziemi lubuskiej[7].

Według danych z 31 grudnia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 12,11 km²[8].

Historia

„Stary zamek” na rys. z XIX wieku

Pierwsza wzmianka o Lubniewicach datowana jest na 1287 rok, kiedy to nazwa miasta znalazła się w dokumentach księcia Przemysła II. Pierwsze zapiski o osadzie miejskiej pochodzą z 1322 roku. Sięgało tu księstwo głogowskie, w mieście gościł wówczas piastowski książę Henryk IV Wierny[9]. Lubniewiczanie zajmowali się wówczas łowiectwem i szeroko pojętym rzemiosłem.

Po uchwale sejmowej z 1658 nakazującej braciom polskim opuszczenie granic Rzeczypospolitej ich grupa osiedliła się m.in. w Lubniewicach.

Kaznodzieją i ministrem zboru w Lubieniewicach w pierwszych latach XVIII w. był Samuel Crell-Spinowski. W 1751 roku, w związku z odkryciem złóż ałunu otworzono kopalnię. Nastąpił szybki rozwój miasta. Wkrótce jednak wojska rosyjskie idące na Brandenburgię dokonały zniszczeń i kradzieży w owej kopalni, co doprowadziło do jej zamknięcia, a miasto popadło w stagnację. Sytuacja ta uległa zmianie w drugiej połowie XVIII wieku, kiedy to zaczęło się rozwijać włókiennictwo i handel suknem. Zaczęto zakładać hodowle jedwabników, a w efekcie uruchomiono przędzalnię jedwabiu. Był także okres w dziejach Lubniewic, kiedy w miejskich ogrodach i na działkach uprawiano chmiel.

W 1808 roku Lubniewice otrzymały prawa miejskie. W 1945 roku miejscowość znalazła się w granicach Polski i zakwalifikowano ją do wsi. Dotychczasową ludność wysiedlono do Niemiec.

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. gorzowskiego.

W 1994 roku gmina Lubniewice uzyskała tytuł „Najbardziej Ekologicznej Gminy w Polsce”. 30 grudnia 1994 roku staraniem samorządu i mieszkańców miasta Lubniewice odzyskały prawa miejskie[10].

Demografia

Piramida wieku mieszkańców Lubniewic w 2014 roku[4], w oparciu o dane GUS.

Według danych z 2015 roku miasto miało 2069 mieszkańców[4] i 2019 mieszkańców w roku 2018[4][5].

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[11]:

• pałac, wybudowany w 1793 roku, w stylu neoklasycznym; przebudowany w 1846 roku, zwany „starym zamkiem”
• pałac, monumentalny, neorenesansowy z 1909 roku, z neogotycką wieżą widokową, zwany „nowym zamkiem”
• park z XIX wieku
  • dom, ul. Jana Pawła II (dawnej ul. Bohaterów Stalingradu 35), szachulcowo-murowany, z 1781 roku

inne zabytki:

  • zabytkowe kamieniczki.

pomniki:

  • kamień pamiątkowy dedykowany Osadnikom Wojskowym I i II Armii Wojska Polskiego na Placu Kasztanowym

Kultura

Park Miłości im. dr Michaliny Wisłockiej
Fontanna z rusałką

W mieście organizowane są cykliczne imprezy kulturalne, m.in.:

  • Dni Lubniewic,
  • Gminne Zawody Sportowo-Pożarnicze,
  • Warsztaty Artystyczne,
  • Święto Sandacza
  • Zawody Wędkarskie o Puchar Burmistrza.

Gospodarka

Miasto jest lokalnym ośrodkiem usługowo-handlowym i przemysłowym. Brak tutaj uciążliwego przemysłu, co dodatnio wpływa na walory turystyczne miasteczka. Do największych przedsiębiorstw należy Zakład Przetwórstwa Drzewnego „Lubdrew”, nadleśnictwo Lubniewice. Ze względu na znakomite walory rekreacyjne i turystyczne powstały tutaj liczne ośrodki wypoczynkowe i ośrodki czynnej rekreacji. W mieście rozwija się handel i usługi. Istnieją tutaj: ośrodek zdrowia, liczne sklepy, restauracje i hotele.

Sport

W mieście funkcjonuje piłkarski Klub Sportowy „Lubniewiczanka” Lubniewice, który został założony w 1948 roku i występuje w słubickiej A-klasie. Obiektem domowym zespołu jest Stadion Miejski w Lubniewicach o pojemności 500 widzów[12].

Współpraca międzynarodowa

Gminy partnerskie:

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - [[Główny Urząd Statystyczny]] [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-07-19] .
  2. ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
  3. ↑ Königswalde (Oststernberg). [dostęp 2021-09-09]. (niem.).
  4. ↑ a b c d e Lubniewice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-09] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  5. ↑ a b Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2018r.
  6. ↑ Mitteilungsblatt des Vereins für Heimatgeschichte der Stadt Müncheberg e. V.
  7. ↑ Jerzy Walachowicz, Geneza i ustrój polityczny Nowej Marchii do początków XIV wieku, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa–Poznań 1980, ISBN 83-01-01941-7, s. 81.
  8. ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. „Powierzchnia i Ludność w Przekroju Terytorialnym”, 2013-07-26. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507. 
  9. ↑ Edward Rymar, Rywalizacja o ziemię lubuską i kasztelanię międzyrzecką, w: Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka, nr 4/1979, s. 489
  10. ↑ Dz.U. z 1994 r. nr 132, poz. 672.
  11. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 66. [dostęp 2013-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].
  12. ↑ Lubniewiczanka Lubniewice, 90minut.pl, 21 lipca 2016 .
  13. ↑ a b Współpraca zagraniczna, Lubniewice: Urząd Miasta i Gminy Lubniewice, 21 lipca 2016 [dostęp 2016-07-20] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-31] .

Linki zewnętrzne

  • Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków – zespół pałacowy Lubniewice
  • p
  • d
  • e
Gmina Lubniewice
  • Siedziba gminy: Lubniewice
  • p
  • d
  • e
Miasta
Gminy miejsko-wiejskie
  • Lubniewice
  • Sulęcin
  • Torzym
Gminy wiejskie
  • Krzeszyce
  • Słońsk

Herb powiatu sulęcińskiego

  • p
  • d
  • e
Powiat sulęciński* (1945–1975)
Przynależność wojewódzka
  • woj. poznańskie (1946–50)
  • woj. zielonogórskie (1950–75)
Miasta
Gminy wiejskie
(1945–54 i 1973–75)
  • Kołczyn (1945–54)
  • Krzeszyce (1945–54, 1973–75)
  • Lemierzyce (Lubomierzyce) (1945–46)
  • Lubniewice (Lubniewica) (1945–54, 1973–75)
  • Łagów (1945–54)
  • Ośno (Lubuskie) (1973–75)
  • Słońsk (1945–54, 1973–75)
  • Sulęcin (Cielęcin) (1945–54, 1973–75)
  • Torzym (Toruń Lubuski) (1945–54, 1973–75)
  • Wielowieś (1945–53)
Gromady (1954–72)
  • Głuchowo (1954–61)
  • Kołczyn (1954–72)
  • Krępiny (1954–61)
  • Krzeszyce (1954–72)
  • Lemierzyce (1954–61)
  • Lubniewice (1954–72)
  • Łagów (1954 →)
  • Miechów (1954–57)
  • Ostrów (1954–57)
  • Ośno Lubuskie (1958–75)
  • Słońsk (1954–72)
  • Smogóry (1954–57)
  • Sulęcin (1958–75)
  • Torzym (1954–72)
  • Trzebów (1954–57)
  • Trzemeszno (Lubuskie) (1954–72)
Legenda
  • * 1945–46 jako powiat cielęciński
Kontrola autorytatywna (miasto):
  • VIAF: 146655826
  • LCCN: n85318315
  • GND: 4441057-8
  • J9U: 987007560032105171
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3934126