Macierz klatkowa

Macierz klatkowa – rozbiór macierzy na umieszczone obok siebie mniejsze macierze zwane klatkami. Macierz klatkowa powstaje po pogrupowaniu zarówno wierszy i kolumn tak, aby w każdej grupie były przylegające do siebie kolumny albo przylegające wiersze. Pojedynczą klatkę tworzą pola macierzy, dla których wszystkie wiersze należą do jednej grupy i wszystkie kolumny należą do jednej grupy.

Definicja formalna

Rozważmy macierze: A = [ a i j ] i = 1 , , n j = 1 , , n , B = [ b i j ] i = 1 , , m j = 1 , , m , C = [ c i j ] i = 1 , , n j = 1 , , m , D = [ d i j ] i = 1 , , m j = 1 , , n . {\displaystyle A=[a_{ij}]_{i=1,\dots ,n \atop j=1,\dots ,n},B=[b_{ij}]_{i=1,\dots ,m \atop j=1,\dots ,m},C=[c_{ij}]_{i=1,\dots ,n \atop j=1,\dots ,m},D=[d_{ij}]_{i=1,\dots ,m \atop j=1,\dots ,n}.}

Wówczas macierz E = [ e i j ] i = 1 , , n + m j = 1 , , n + m {\displaystyle E=[e_{ij}]_{i=1,\dots ,n+m \atop j=1,\dots ,n+m}} zdefiniowaną następująco:

e i j := { a i j , i n , j n , b i n j n , i > n , j > n , c i j n , i n , j > n , d i n j , i > n , j n {\displaystyle e_{ij}:={\begin{cases}{\begin{matrix}a_{ij},&i\leqslant n,&j\leqslant n,\\b_{i-n\;j-n},&i>n,&j>n,\\c_{i\;j-n},&i\leqslant n,&j>n,\\d_{i-n\;j},&i>n,&j\leqslant n\end{matrix}}\end{cases}}}

nazywamy macierzą klatkową. Macierz E {\displaystyle E} można zapisać w postaci

E := [ A C D B ] . {\displaystyle E:={\begin{bmatrix}A&C\\D&B\end{bmatrix}}.}

Przykład

Macierz

P = [ 1 1 2 2 1 1 2 2 3 3 4 4 3 3 4 4 ] {\displaystyle P={\begin{bmatrix}1&1&2&2\\1&1&2&2\\3&3&4&4\\3&3&4&4\end{bmatrix}}}

może zostać podzielona na 4 klatki 2×2

P 11 = [ 1 1 1 1 ] , P 12 = [ 2 2 2 2 ] , P 21 = [ 3 3 3 3 ] , P 22 = [ 4 4 4 4 ] . {\displaystyle P_{11}={\begin{bmatrix}1&1\\1&1\end{bmatrix}},P_{12}={\begin{bmatrix}2&2\\2&2\end{bmatrix}},P_{21}={\begin{bmatrix}3&3\\3&3\end{bmatrix}},P_{22}={\begin{bmatrix}4&4\\4&4\end{bmatrix}}.}

Podzieloną macierz możemy wówczas zapisać jako

P p o d z i e l o n e = [ P 11 P 12 P 21 P 22 ] . {\displaystyle P_{\mathrm {podzielone} }={\begin{bmatrix}P_{11}&P_{12}\\P_{21}&P_{22}\end{bmatrix}}.}

Macierz klatkowo-diagonalna

Macierz klatkowo-diagonalna jest macierzą klatkową składającą się z kwadratowych macierzy na przekątnej i zawierającą wyłącznie zera w pozostałych polach. Macierz klatkowo-diagonalna A {\displaystyle A} ma postać

A = [ A 1 0 0 0 A 2 0 0 0 A n ] , {\displaystyle A={\begin{bmatrix}A_{1}&0&\ldots &0\\0&A_{2}&\ldots &0\\\vdots &\vdots &\ddots &\vdots \\0&0&\ldots &A_{n}\end{bmatrix}},}

gdzie A k {\displaystyle A_{k}} jest macierzą kwadratową.

Mnożenie macierzy klatkowych

Jeśli rozmiary klatek (ich liczby kolumn i wierszy) w dwóch macierzach klatkowych pasują do siebie, to

[ A 11 A 12 A 1 m A 21 A 22 A 2 m A n 1 A n 2 A n m ] [ B 11 B 12 B 1 k B 21 B 22 B 2 k B m 1 B m 2 B m k ] = [ C 11 C 12 C 1 k C 21 C 22 C 2 k C n 1 C n 2 C n k ] , {\displaystyle {\begin{bmatrix}A_{11}&A_{12}&\ldots &A_{1m}\\A_{21}&A_{22}&\ldots &A_{2m}\\\vdots &\vdots &\ddots &\vdots \\A_{n1}&A_{n2}&\ldots &A_{nm}\end{bmatrix}}\cdot {\begin{bmatrix}B_{11}&B_{12}&\ldots &B_{1k}\\B_{21}&B_{22}&\ldots &B_{2k}\\\vdots &\vdots &\ddots &\vdots \\B_{m1}&B_{m2}&\ldots &B_{mk}\end{bmatrix}}={\begin{bmatrix}C_{11}&C_{12}&\ldots &C_{1k}\\C_{21}&C_{22}&\ldots &C_{2k}\\\vdots &\vdots &\ddots &\vdots \\C_{n1}&C_{n2}&\ldots &C_{nk}\end{bmatrix}},}

gdzie C i j = A i 1 B 1 j + A i 2 B 2 j + + A i m B m j . {\displaystyle C_{ij}=A_{i1}B_{1j}+A_{i2}B_{2j}+\ldots +A_{im}B_{mj}.} Pozwala to na indukcyjne dowodzenie twierdzeń i konstruowanie algorytmów rekursywnych, np. algorytm Strassena.

Wyznacznik macierzy klatkowych

Niech K {\displaystyle \mathbb {K} } będzie ciałem.

  • Jeżeli macierz A M n × n ( K ) , B M m × m ( K ) , D M m × n ( K ) {\displaystyle A\in M_{n\times n}(\mathbb {K} ),B\in M_{m\times m}(\mathbb {K} ),D\in M_{m\times n}(\mathbb {K} )} oraz Θ {\displaystyle \Theta } jest macierzą zerową typu n × m {\displaystyle n\times m} to:
    det [ A Θ D B ] = det ( A ) det ( B ) {\displaystyle \det {\begin{bmatrix}A&\Theta \\D&B\end{bmatrix}}=\det(A)\det(B)} (dowód w przypisach[1]).
  • Jeżeli macierz A M m × n ( K ) , C M m × m ( K ) , D M n × n ( K ) {\displaystyle A\in M_{m\times n}(\mathbb {K} ),C\in M_{m\times m}(\mathbb {K} ),D\in M_{n\times n}(\mathbb {K} )} oraz Θ {\displaystyle \Theta } jest macierzą zerową typu n × m , {\displaystyle n\times m,} to:
    det [ A C D Θ ] = ( 1 ) m n det ( C ) det ( D ) . {\displaystyle \det {\begin{bmatrix}A&C\\D&\Theta \end{bmatrix}}=(-1)^{mn}\det(C)\det(D).}

Przypisy

  1. Dowód indukcyjny (względem m {\displaystyle m} ) pierwszej własności wyznacznika macierzy klatkowej.
    • Niech n N , m = 1. {\displaystyle n\in \mathbb {N} ,m=1.} Wtedy
      det [ A Θ D B ] = det [ a 11 a 1 n 0 a n 1 a n n 0 d 11 d 1 n b 11 ] = b 11 det ( A ) = det ( B ) det ( A ) . {\displaystyle \det {\begin{bmatrix}A&\Theta \\D&B\end{bmatrix}}=\det {\begin{bmatrix}a_{11}&\dots &a_{1n}&0\\\vdots &\ddots &\vdots &\vdots \\a_{n1}&\dots &a_{nn}&0\\d_{11}&\dots &d_{1n}&b_{11}\end{bmatrix}}=b_{11}\det(A)=\det(B)\det(A).}
    • Załóżmy, że teza zachodzi dla n N , m = k 1. {\displaystyle n\in \mathbb {N} ,m=k-1.}
      Niech A M n × n ( K ) , B M k × k ( K ) , D M k × n ( K ) . {\displaystyle A\in M_{n\times n}(\mathbb {K} ),B\in M_{k\times k}(\mathbb {K} ),D\in M_{k\times n}(\mathbb {K} ).}
      Wówczas z definicji wyznacznika macierzy otrzymuje się:
      det [ A Θ D B ] = i = 1 k   ( 1 ) ( n + k ) + ( n + i ) b i k det [ A Θ D i B i k ] , {\displaystyle \det {\begin{bmatrix}A&\Theta \\D&B\end{bmatrix}}=\sum \limits _{i=1}^{k}~(-1)^{(n+k)+(n+i)}b_{ik}\det {\begin{bmatrix}A&\Theta \\D_{i}&B_{ik}\end{bmatrix}},} gdzie D i , {\displaystyle D_{i},} to macierz powstała z macierzy D {\displaystyle D} poprzez wykreślenie i-tego wiersza, natomiast B i k {\displaystyle B_{ik}} z macierzy B {\displaystyle B} poprzez wykreślenie i {\displaystyle i} -tego wiersza oraz k {\displaystyle k} -tej kolumny.
      Ponieważ B i k M ( k 1 ) × ( k 1 ) ( K ) , D i M ( k 1 ) × n ( K ) , {\displaystyle B_{ik}\in M_{(k-1)\times (k-1)}(\mathbb {K} ),D_{i}\in M_{(k-1)\times n}(\mathbb {K} ),} więc z założenia indukcyjnego:
      det [ A Θ D i B i k ] = det ( A ) det ( B i k ) . {\displaystyle \det {\begin{bmatrix}A&\Theta \\D_{i}&B_{ik}\end{bmatrix}}=\det(A)\det(B_{ik}).}
      Po podstawieniu:
      det [ A Θ D B ] = ( 1 ) 2 n det ( A ) i = 1 k   ( 1 ) k + i b i k det ( B i k ) = det ( A ) det ( B ) . {\displaystyle \det {\begin{bmatrix}A&\Theta \\D&B\end{bmatrix}}=(-1)^{2n}\det(A)\sum \limits _{i=1}^{k}~(-1)^{k+i}b_{ik}\det(B_{ik})=\det(A)\det(B).}

Bibliografia

  • Andrzej Białynicki-Birula: Algebra liniowa z geometrią. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1976.
  • p
  • d
  • e
Macierze
Niektóre
typy macierzy
Cechy niezależne
od bazy
Cechy zależne
od bazy
Operacje
na macierzach
jednoargumentowe
dwuargumentowe
Niezmienniki
liczbowe
inne
Inne pojęcia