Marynarka Wojenna Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich

Marynarka Wojenna Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich

Państwo	ZSRR
Data utworzenia	1918
Data likwidacji	14 lutego 1992
Proporzec
Liczebność	467 000 ludzi (1984) 1 053 jednostki pływające (1990)
Najwyższe dowództwa
Cywilne	Ludowy Komisariat Marynarki Wojennej ZSRR → Ministerstwo Obrony ZSRR
Multimedia w Wikimedia Commons

Marynarka Wojenna Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ros. Военно-морской флот СССР) do 1937 roku Siły Morskie Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej ZSRR (ros. Морские силы Рабоче-Крестьянской Красной Армии СССР) lub Marynarka Wojenna Sił RKKA ZSRR (ros. Военно-Морские Силы РККА СССР) – jeden z rodzajów Sił Zbrojnych Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich.

Historia

Powstała na mocy Postanowienia Centralnego Komitetu Wykonawczego i Rady Komisarzy Ludowych z 30 grudnia 1937, powołującego ogólnozwiązkowy Ludowy Komisariat Marynarki Wojennej ZSRR. Przekazano mu wojskowe siły morskie Armii Czerwonej, dotychczas pozostające w podporządkowaniu Ludowemu Komisariatowi Obrony^[1]. Początkowo stosowano wobec niej zamiennie nazwę Robotniczo-Chłopska Marynarka Wojenna^[2].

Istniała do rozpadu ZSRR w grudniu 1991. Jej struktury zostały w dużym stopniu przejęte przez siły zbrojne państw – byłych republik radzieckich, tworząc m.in. Marynarkę Wojenną Federacji Rosyjskiej i Marynarkę Wojenną Ukrainy^[3].

Insygnia

Proporce

• 
  Proporzec i flaga fortyfikacji obrony wybrzeża (1924-1932)
• 
  Proporzec i flaga fortyfikacji obrony wybrzeża (1932-1950)
• 
  Proporzec i flaga fortyfikacji marynarki wojennej (1950-1992)

Bandery wojenne

• 
  Bandera wojenna w latach 1924-1935
• 
  Bandera wojenna w latach 1935-1950
• 
  Bandera wojenna w latach 1950-1991
• 
  Honorowa bandera z czerwonym sztandarem (1926-1935)
• 
  Honorowa bandera z czerwonym sztandarem (1935-1950)
• 
  Bandera z czerwonym sztandarem (1950-1992)
• 
  Bandera jednostek gwardii (1942-1950)
• 
  Bandera jednostek gwardii (1950-1992)
• 
  Bandera jednostek gwardii z czerwonym sztandarem (1942-1950)
• 
  Bandera jednostek gwardii z czerwonym sztandarem (1950-1992)

Bandery jednostek pomocniczych

• 
  Bandera jednostek pomocniczych, jeśli dowódca był oficerem marynarki wojennej (1924-1935)
• 
  Bandera jednostek pomocniczych, jeśli dowódca nie był oficerem marynarki (1924-1935)
• 
  Bandera jednostek szkolnych (1925-1940)
• 
  Bandera jednostek pomocniczych (1935-1950)
• 
  Bandera jednostek pomoczniczych (1950-1992)
• 
  Bandera jednostek nawodnych należących do fortów morskich, jeśli dowodził nimi oficer marynarki wojennej (1924-1935)
• 
  Bandera jednostek nawodnych należących do fortów morskich, jeśli nie dowodził nimi oficer marynarki wojennej (1924-1935)
• 
  Bandera jednostek hydrograficznych i latarniowców dowodzonych przez oficerów marynarki wojennej (1924-1935)
• 
  Bandera jednostek hydrograficznych i latarniowców, jeśli nie dowodził nimi oficer marynarki wojennej (1924-1935)
• 
  Bandera jednostek używanych do prac podwodnych
• 
  Bandera jednostek ratowniczych (1943-1950)
• 
  Bandera jednostek ratowniczych (1950-1992)
• 
  Bandera okrętów hydrograficznych i latarniowców (1935-1950)
• 
  Bandera okrętów hydrograficznych i latarniowców (1950-1992)

Bandery jednostek straży granicznej i ministerstwa spraw wewnętrznych

• 
  Bandera jednostek OGPU
• 
  Bandera jednostek straży granicznej NKWD
• 
  Bandera jednostek straży granicznej MGB
• 
  Bandera jednostek straży granicznej gwardii
• 
  Bandera jednostek MWD

Dowództwo

Marynarką Wojenną ZSRR dowodził minister Marynarki Wojennej (ludowy komisarz), następnie naczelny dowódca (głównodowodzący), będący zastępcą ministra obrony ZSRR

• Piotr Smirnow – 1938 (ludowy komisarz Marynarki Wojennej ZSRR);
• Piotr Smirnow-Swietłowski – 1938 (p.o. ludowego komisarza Marynarki Wojennej ZSRR);
• komandarm 1 rangi Michaił Frinowski – 8 września 1938 – 6 kwietnia 1939 (ludowy komisarz Marynarki Wojennej ZSRR)^[4];
• admirał floty Nikołaj Kuzniecow (admirał) – 1939 – 1947 (ludowy komisarz Marynarki Wojennej ZSRR)^[5];
• admirał Iwan Jumaszew – 1947 – 1951;
• wiceadmirał Nikołaj Kuzniecow – 1951 – 1956^[5];
• admirał/admirał floty/admirał floty Związku Radzieckiego Siergiej Gorszkow – 1956 – 1985;
• admirał floty Władimir Czernawin – 1985-1991.

Siedziba dowódcy Marynarki Wojennej mieściła się w Moskwie.

Podporządkowany mu był Główny Sztab Marynarki Wojennej i Zarządy Marynarki Wojennej.

I zastępca dowódcy Marynarki Wojennej ds. ogólnych:

• admirał Siergiej Gorszkow – do 1956;
• admirał Arsienij Gołowko – 1956-1962;
• admirał Witalij Fokin – 1962-1964;
• admirał/admirał floty Władimir Kasatonow – 1964-1974;
• admirał/admirał floty Nikołaj Smirnow – 1974-1988;
• admirał/admirał floty Iwan Kapitaniec – 1988-1991.

Szef Sztabu Głównego Marynarki Wojennej – I zastępca dowódcy Marynarki Wojennej

• admirał Witalij Fokin – 1953-1958;
• admirał Fiodor Zozulia – 1958-1964;
• admirał/admirał floty Nikołaj Siergiejew – 1964-1977;
• admirał floty Gieorgij Jegorow – 1977-1981;
• admirał/admirał floty Władimir Czernawin – 1981-1985;
• admirał/admirał floty Konstantin Makarow – 1985-1991.

Szef Zarządu Wyszkolenia Bojowego – zastępca dowódcy Marynarki Wojennej

• admirał Lew Władimirski – 1952-1955;
• admirał Wasilij Płatonow – 1955-1956;
• admirał Gordiej Lewczenko – 1956-1958;
• wiceadmirał Władimir Iwanow – 1958-1966;
• wiceadmirał/admirał Gieorgij Jegorow – 1966-1972;
• admirał Grigorij Bondarienko – 1973-1988;
• wiceadmirał Władimir Kuźmin – 1988-1991.

Dowódca Lotnictwa Marynarki Wojennej

• generał porucznik/pułkownik lotnictwa Jewgienij Prieobrażeński – 1950-1962;
• generał porucznik/pułkownik/marszałek lotnictwa Iwan Borzow – 1962-1974;
• generał porucznik/pułkownik lotnictwa Aleksandr Mironienko – 1974-1982;
• generał pułkownik lotnictwa Gieorgij Kuzniecow – 1982-1988;
• generał pułkownik lotnictwa Władimir Potapow – 1988-1991.

Przypisy