Metalist Charków

Metalist Charków
«Металіст» Харків
Ilustracja
Pełna nazwa

Футбольний клуб «Металіст» Харків
Futbolnyj kłub „Metalist” Charków

Przydomek

Хорьки (Łasice)
Жовто-Сині (Żółto-Niebiescy)

Barwy

       
żółto-niebieskie

Data założenia

11 grudnia 1925

Debiut w najwyższej lidze

1992

Państwo

 Ukraina

Obwód

 charkowski

Siedziba

Charków

Adres

ul. Plechanowska 65, 61001 Charków

Stadion

Stadion Metalist

Prezes

Serhij Kurczenko

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Futbolnyj kłub „Metalist” Charków (ukr. Футбольний клуб «Металіст» Харків) – ukraiński klub piłkarski z siedzibą w Charkowie. Założony 11 grudnia 1925 jako ChPZ Charków.

W latach 2006–2009 zawodnikiem tego klubu był reprezentant Polski Seweryn Gancarczyk, w latach 2009–2011 – Marcin Burkhardt.

Historia

Chronologia nazw

  • grudzień 1925–1945: ChPZ Charków (ukr. ХПЗ (Харківський паровозобудівний завод) Харків)
  • 1946–maj 1946: Traktor Charków (ukr. «Трактор» Харків)
  • maj 1946–1949: Dzerżyneć Charków (ukr. «Дзержинець» Харків)
  • 1949–1966: Awanhard Charków (ukr. «Авангард» Харків)
  • 1967–19.04.2016: Metalist Charków (ukr. «Металіст» Харків)
  • 19.04.2016: klub rozwiązano
  • 19.08.2016: SK Metalist Charków (ukr. СК «Металіст» Харків)
  • 30.11.2016: klub rozwiązano

ZSRR

Klub powstał w grudniu 1925 roku[1] przy Charkowskim Zakładzie Budowy Lokomotyw, dlatego nazywał się ChPZ Charków. Już rok później zdobył mistrzostwo Charkowa.

W 1936 zespół startował w rozgrywkach Pucharu ZSRR.

Po II wojnie światowej w 1947 roku już jako Dzerżyneć Charków debiutował w Drugiej Grupie, ukraińskiej strefie Mistrzostw ZSRR, w której zajął 9 miejsce. Od 1949 roku klub nazywał się Awanhard Charków. W roku 1959 klub awansował do Klasy A. W 1963 po kolejnej reformie systemu lig ZSRR okazał się w niższej Drugiej Grupie A.

Dopiero w roku 1967 klub otrzymał nazwę Metalist Charków. W 1973 klub zajął przedostatnie 19 miejsce w Pierwszej Lidze i spadł do Drugiej Ligi. W 1975 na rok powrócił do Pierwszej Ligi, jednak nie potrafił utrzymać się w niej.

Dopiero od 1979 roku klub ponownie występuje w Pierwszej Lidze. W 1981 klub zajął pierwsze miejsce i awansował do Wyższej Ligi, w której występował do 1991.

W 1983 roku Metalist Charków dotarł do finału Pucharu ZSRR, gdzie uległ Szachtarowi Donieck. Pięć lat później sięgnął po swój największy sukces – Puchar ZSRR (po pokonaniu Torpedo Moskwa 2:0). W ostatnim sezonie w ZSRR (1991), Metalist grał w najwyższej lidze.

Ukraina

Klub został przydzielony do Ukraińskiej Wyższej Ligi. Od 1992 roku, gdy wystartowała liga ukraińska Metalist opuścił w niej 5 sezonów, grając na zapleczu ekstraklasy w latach 1994–1998 i 2003/04. Na początku XXI wieku w klub zainwestował człowiek z pierwszej dziesiątki najbogatszych Ukraińców – Ołeksandr Jarosławski. W 2004 został wybrany jego honorowym prezesem. Dzięki temu od 2006 roku Metalist jest w czołówce ligi. W sezonie 2006/07 klub stanął po raz pierwszy na podium mistrzostw Ukrainy, zajmując 3 miejsce w lidze. Ten sukces został powtórzony i w następnym sezonie 2007/08. W kolejnych sezonach 2008/09, 2009/10, 2010/11 oraz 2011/12 klub również uzyskiwał trzecią lokatę. Podczas przerwy zimowej sezonu 2012/13 klub opuścił jego prezes i nowym sponsorem została grupa kompanii „GazUkraina”[2]. 7 lutego 2013 roku na Walnym Zgromadzeniu Akcjonariuszy klubu Metalist obrano nowego Prezesa klubu – Pana Serhija Kurczenka[3]. Sezon 2012/13 był najlepszy w historii. Klub zdobył wicemistrzostwo Ukrainy, rozdzielając tym samym w tabeli dwa największe kluby tego kraju Szachtar Donieck i Dynamo Kijów co dało im prawo udziału w eliminacjach do Ligi Mistrzów UEFA. Jednak okazało się, że klub został zamieszany w aferę korupcyjną. Chodziło o mecz przeciwko zespołowi Karpaty Lwów w kwietniu 2008 roku. W związku z tym UEFA 14 sierpnia 2013 podjęła decyzję o wykluczeniu Metalistu Charków z eliminacji Ligi Mistrzów. W związku z powyższym klub odwołał się od decyzji do Sportowego Sądu Arbitrażowego przy Międzynarodowym Komitecie Olimpijskim, jednak odwołanie zostało odrzucone 16 sierpnia 2013. Dodatkowo klub został pozbawiony 3. miejsca w mistrzostwach Ukrainy w sezonie 2007/2008.

Po zakończeniu sezonu 2015/16 klub ogłosił o bankructwie i został wyłączony z rozgrywek zawodowych. Został pozbawiony statusu zawodowego latem 2016 roku z powodu ogromnego długu wynikającego z niechęci właściciela Serhija Kurczenki do dalszego utrzymywania Metalista i jego odmowy sprzedaży klubu innym potencjalnym inwestorom. Jednak już wkrótce, w lipcu 2016 został utworzony przez przedstawicieli Serhija Kurczenki nowy klub z nazwą SK Metalist, który zgłosił się do amatorskich mistrzostw obwodu charkowskiego[4]. Zajął ostatnie miejsce w tabeli końcowej. W 2017 roku SK Metalist nie brał udziału w żadnych oficjalnych rozgrywkach piłkarskich i de facto przestał istnieć.

Wcześniej, 17 lipca 2016 powstał nowy klub, który został nazwany jako Metalist 1925 Charków[5] i zgłosił się do amatorskich mistrzostw Ukrainy[6]. Po zdobyciu wicemistrzostwa Ukrainy wśród amatorów latem 2017 został włączony do Drugiej Ligi.

Sukcesy

Trofea międzynarodowe

FIFA Zdobyte trofea w rozgrywkach międzynarodowych (stan na: 31-05-2012)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)

Liga Europy
(Puchar UEFA) 		zdobywca 0
finalista 0
1/4 finału 1 2011/12

Puchar Zdobywców 		zdobywca 0
finalista 0
II runda
(1/8 finału) 		1 1988/89

Trofea krajowe

Ukraina
Ukraina Zdobyte trofea w rozgrywkach Ukrainy (stan na: 31-05-2012)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)

Mistrzostwo 		I miejsce 0
II miejsce 1 2013
III miejsce 5 2007, 2008*, 2009, 2010, 2011, 2012

Puchar 		zdobywca 0
finalista 1 1992

II liga 		I miejsce 0
II miejsce 1 2004
III miejsce 1 1998
ZSRR
Zdobyte trofea w rozgrywkach Związku Radzieckiego (stan na: 1-01-1992)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)

Mistrzostwo 		I miejsce 0
II miejsce 0
III miejsce 0
6 miejsce 1 1961

Puchar 		zdobywca 1 1988
finalista 1 1983

Superpuchar 		zdobywca 0
finalista 1 1989

Puchar Ligi 		zdobywca 0
finalista 1 1987

II liga 		I miejsce 1 1981
II miejsce 1 1968 (2 grupa)
III miejsce 4 1957 (1 grupa), 1959 (2 grupa), 1965, 1969 (3 grupa)

*został pozbawiony 3. miejsca zgodnie z decyzją Sportowego Sądu Arbitrażowego w Lozannie od 2.08.2013[7].

Inne trofea

  • Memoriał Achmata Kadyrowa:
    • zdobywca (1x): 2012

Stadion

Od 1926 roku klub rozgrywa swoje mecze domowe na stadionie Metalist (do 1967 nazywał się Traktor, a potem Dzierżyniec), który po rekonstrukcji na Euro 2012 może pomieścić 38 633 widzów i ma wymiary 105 × 68 metrów.

Piłkarze

 Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Metalista Charków.

Trenerzy

 Z tym tematem związana jest kategoria: Trenerzy piłkarzy Metalista Charków.

Statystyki

Jubileuszowe bramki w Wyszczej Lidze Ukrainy

Zobacz też

Europejskie puchary

Legenda do wszystkich tabel:

  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe
Sezon Rozgrywki Runda Przeciwnik Dom Wyjazd Ogólnie
1988/89 Puchar Zdobywców Pucharów 1R Borac Banja Luka 4–0 0–2 4–2
2R Holandia Roda JC 0–0 0–1 0–1
2007/08 Puchar UEFA 1R Anglia Everton 2–3 1–1 3–4
2008/09 Puchar UEFA 1R Turcja Beşiktaş JK 4–1 0–1 4–2
Grupa B Niemcy Hertha BSC 0–0 1. miejsce
Turcja Galatasaray SK 1–0
Grecja Olympiakos SFP 1–0
Portugalia SL Benfica 1–0
1/16 Włochy UC Sampdoria 2–0 1–0 3–0
1/8 Ukraina Dynamo Kijów 3–2 0–1 3–3, w.
2009/10 Liga Europy 3Q Chorwacja HNK Rijeka 2–0 2–1 4–1
PO Austria Sturm Graz 0–1 1–1 1–2
2010/11 Liga Europy PO Cypr Omonia Nikozja 2–2 1–0 3–2
Grupa I Holandia PSV Eindhoven 0–2 0–0 2. miejsce
Włochy UC Sampdoria 2–1 0–0
Węgry Debrecen 2–1 5–0
1/16 Niemcy Bayer 04 Leverkusen 0–4 0–2 0–6
2011/12 Liga Europy PO Francja FC Sochaux-Montbéliard 0–0 4–0 4–0
Grupa G Holandia AZ Alkmaar 1–1 1–1 1. miejsce
Austria Austria Wiedeń 4–1 2–1
Szwecja Malmö FF 3–1 4–1
1/16 Austria Red Bull Salzburg 4–0 4–1 8–1
1/8 Grecja Olympiakos SFP 0–1 2–1 2–2, w.
1/4 Portugalia Sporting CP 1–1 1–2 2–3
2012/13 Liga Europy PO Rumunia Dinamo Bukareszt 2–1 2–0 4–1
Grupa K Niemcy Bayer 04 Leverkusen 2–0 0–0 1. miejsce
Norwegia Rosenorg 3–1 2–1
Austria Rapid Wiedeń 2–0 0–1
1/16 Anglia Newcastle United 0–1 0–0 0–1
2013/14 Liga Mistrzów 3Q Grecja PAOK FC 1–1 2–0 3–1
PO Niemcy FC Schalke 04 walkower[9]
2014/15 Liga Europy PO Polska Ruch Chorzów 0–0 1–0 1–0
Grupa L Polska Legia Warszawa 0–1 1–2 4. miejsce
Turcja Trabzonspor 1–2 1–3
Belgia Lokeren 0–1 0–1

Przypisy

  1. ↑ Ukraine – List of Foundation Dates – RSSSF.
  2. ↑ Ярославский: Я слагаю с себя полномочия президента „Металлиста” – UA-Футбол.
  3. ↑ Сергей Курченко официально стал президентом ФК „Металлист” – UA-Футбол.
  4. ↑ Кутєпов: Головним тренером СК Металіст буде Юрій Рудинський – UA-Футбол.
  5. ↑ Стали известны учредители нового "Металлиста" – харьковские новости Status quo.
  6. ↑ Харківський Металіст 1925 зіграє в аматорському чемпіонаті України – UA-Футбол.
  7. ↑ Лозанна вынесла вердикт по матчу „Карпаты” – „Металлист” – UA-Футбол.
  8. ↑ UA-Футбол. Carpe diem. „Металлист” забил 500-й гол в элитном дивизионе.
  9. ↑ Metalist Charków został wykluczony z rozgrywek za ustawianie meczów w sezonie 2007/08.

Bibliografia

  • FK Metalist Kharkiv, [w:] baza Soccerway (drużyny) [dostęp 2021-01-01] .
  • Oficjalna strona klubu (ukr. • ang. • hiszp. • ros. • port.)
  • Strona statystyczna klubu (ros.)
  • Metalist Charków w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
  • Metalist Charków w bazie Football Facts (ros.)
  • Metalist Charków w bazie WildStat (ros. • ang.)
  • Metalist Charków w bazie GlobalSportsArchive (ang.)
  • Metalist Charków w bazie Foot.dk (duń.)
  • Metalist Charków w bazie FootballDatabase.eu (ang. • fr. • hiszp.)
  • Metalist Charków w bazie PlayMakerStats (ang. • fr. • hiszp. • niem. • port. • wł.)
  • Metalist Charków w bazie WorldFootball.net (ang.)
  • Metalist Charków w bazie National Football Teams (ang.)
  • Metalist Charków, [w:] baza Transfermarkt (drużyny) [dostęp 2020-11-21] .
  • Wyniki meczów klubu w bazie RSSSF (ang.)
  • p
  • d
  • e
Mistrzostwa Ukrainy w piłce nożnej
Sezony
  • 1936–1991 w rozgrywkach ZSRR
Wyszcza liha
  • 1992
  • 1992/1993
  • 1993/1994
  • 1994/1995
  • 1995/1996
  • 1996/1997
  • 1997/1998
  • 1998/1999
  • 1999/2000
  • 2000/2001
  • 2001/2002
  • 2002/2003
  • 2003/2004
  • 2004/2005
  • 2005/2006
  • 2006/2007
  • 2007/2008
Premier-liha
  • 2008/2009
  • 2009/2010
  • 2010/2011
  • 2011/2012
  • 2012/2013
  • 2013/2014
  • 2014/2015
  • 2015/2016
  • 2016/2017
  • 2017/2018
  • 2018/2019
  • 2019/2020
  • 2020/2021
  • 2021/2022
  • 2022/2023
  • 2023/2024
Kluby w sezonie
2023/2024
Byłe kluby ligi
Zwycięzcy
Inne
  1. ↑ a b Podczas przerwy sezonu 2001/02 Arsenał Kijów zastąpił CSKA Kijów.
  • p
  • d
  • e
Drugi poziom ligowych rozgrywek piłkarskich na Ukrainie
Sezony
  • 1936–1991 w rozgrywkach ZSRR
Persza liha
  • 1992
  • 1992/1993
  • 1993/1994
  • 1994/1995
  • 1995/1996
  • 1996/1997
  • 1997/1998
  • 1998/1999
  • 1999/2000
  • 2000/2001
  • 2001/2002
  • 2002/2003
  • 2003/2004
  • 2004/2005
  • 2005/2006
  • 2006/2007
  • 2007/2008
  • 2008/2009
  • 2009/2010
  • 2010/2011
  • 2011/2012
  • 2012/2013
  • 2013/2014
  • 2014/2015
  • 2015/2016
  • 2016/2017
  • 2017/2018
  • 2018/2019
  • 2019/2020
  • 2020/2021
  • 2021/2022
  • 2022/2023
  • 2023/2024
Kluby w sezonie
2023/2024
Byłe kluby ligi
  1. ↑ Zdyskwalifikowany.