Hennadij Łytowczenko

Hennadij Łytowczenko

Геннадій Литовченко

Pełne imię i nazwisko	Hennadij Wołodymyrowicz Łytowczenko
Data i miejsce urodzenia	11 września 1963 Dnieprodzierżyńsk
Wzrost	178 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub Dnipro Dniepropetrowsk
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1981–1987 Dnipro Dniepropetrowsk 183 (36) 1988–1990 Dynamo Kijów 82 (20) 1990–1993 Olympiakos SFP 80 (9) 1993 CSKA-Borysfen Boryspol 17 (3) 1994 Admira-Wacker Wiedeń 19 (3) 1995 AEL Limassol 8 (3) 1996 Czornomoreć Odessa 10 (1) W sumie: 399 (75)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1983–1984  ZSRR olimpijska 2 (0) 1984–1990  ZSRR 57 (14) 1993–1994  Ukraina 4 (0) W sumie: 63 (14)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1996–1997 CSKA Kijów (asystent) 1998–2000 Krywbas Krzywy Róg (asystent) 2000–2002 Krywbas Krzywy Róg od 2002 Ukraina U-21 (asystent) 2002–2003 Arsenał Kijów (asystent) 2003–2004 Metalist Charków 2005–2006 Arsenał Charków 2006–2006 Dnipro Dniepropetrowsk (asystent) od 2006 Dynamo-2 Kijów
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Hennadij Wołodymyrowicz Łytowczenko, ukr. Геннадій Володимирович Литовченко, ros. Геннадий Владимирович Литовченко, Giennadij Władimirowicz Litowczenko (ur. 11 września 1963 w Dnieprodzierżyńsku) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, reprezentant Związku Radzieckiego i Ukrainy, Wicemistrz Europy w 1988, trener piłkarski.

Kariera zawodnicza

Kariera klubowa

Do 1987 był piłkarsko związany z Dniepropietrowskiem, gdzie uczył się w szkole sportowej, a od 1981 występował z pierwszym zespole Dnipra. Tam też zdobył w 1983 Mistrzostwo ZSRR. Rok później w plebiscycie tygodnika Futboł uznano go najlepszym piłkarzem ZSRR. Pod koniec lat 80. został zawodnikiem kijowskiego Dynama, gdzie święcił kolejne triumfy: w 1990 zdobył Mistrzostwo i Puchar Związku Radzieckiego. W tym samym roku wyjechał do Grecji. Został ściągnięty przez trenera Ołeha Błochina (byłego kolegę z reprezentacji ZSRR) do Olympiakosu Pireus. W 1992 wspólnie z Błochinem świętował zdobycie Pucharu Grecji. W późniejszych sezonach występował w Austrii i na Cyprze oraz na Ukrainie. W Czornomorcu Odessa zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna

28 marca 1984 meczem z RFN zadebiutował w reprezentacji ZSRR. W spotkaniu tym strzelił również swą pierwszą bramkę dla Sbornej. Jako reprezentant ZSRR brał udział w mistrzostwach świata w 1986 i 1990, zaś w 1988 zdobył tytuł Wicemistrza Europy. Rozegrany 18 czerwca 1990 na mistrzostwach świata mecz z Kamerunem był ostatnim jego występem dla drużyny Związku Radzieckiego. Łącznie wystąpił w niej 57 razy, zdobywając 14 bramek. W latach 1993–1994 zagrał także 4 mecze w kadrze Ukrainy.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery zawodniczej podjął pracę jako szkoleniowiec. Pracował jako asystent w CSKA Kijów, Krywbasie Krzywy Róg, Arsenale Kijów i Dniprze Dniepropietrowsk. Samodzielnie prowadził zespoły Krywbasu, Metalista Charków i Arsenału Charków. Równolegle, od 2002 jest zatrudniony w Federacji Futbolu Ukrainy jako asystent selekcjonera reprezentacji młodzieżowej. Od grudnia 2006 pracuje jako główny trener młodzieżowej drużyny Dynamo-2 Kijów.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

Dnipro Dniepropietrowsk

• Złoty medalista Mistrzostw ZSRR: 1983
• Srebrny medalista Mistrzostw ZSRR: 1987
• Brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1984, 1985

Dynamo Kijów

• Złoty medalista Mistrzostw ZSRR: 1990
• Srebrny medalista Mistrzostw ZSRR: 1988
• Brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1989
• Zdobywca Pucharu ZSRR: 1990

Olympiakos SFP

• Zdobywca Pucharu Grecji: 1992

Czornomoreć Odessa

• Srebrny medalista Mistrzostw Ukrainy: 1996

Sukcesy reprezentacyjne

• Wicemistrz Europy: 1988
• uczestnik Mistrzostw Świata: 1986, 1990

Sukcesy indywidualne

• najlepszy piłkarza radziecki według tygodnika „Futboł”: 1984
• 7-krotnie wybierany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: 1983, 1984, 1985, 1987, 1988, 1990

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1982
• tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1988
• Order „Za zasługi” III klasy: 2004^[1]
• Order „Za zasługi” II klasy: 2006^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Hennadij Łytowczenko w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
• Hennadij Łytowczenko w bazie FBref.com (port. • ang. • fr. • wł. • niem. • hiszp.)
• Hennadij Łytowczenko w bazie Allplayers.in.ua (ukr.)
• Hennadij Łytowczenko w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
• Hennadij Łytowczenko w bazie Odeski Futbol (ros.)
• Hennadij Łytowczenko w bazie Football Facts (ros.)
• Hennadij Łytowczenko w bazie RusTeam (ros.)
• Hennadij Łytowczenko w bazie National Football Teams (ang.)
• Gennadiy Lytovchenko, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-21] .