Murawa kserotermiczna

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2012-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Naskalna murawa kserotermiczna na wzgórzu Apteka na Wyżynie Częstochowskiej
Murawa kserotermiczna w starym kamieniołomie na Grojcu koło Żywca

Murawa kserotermiczna – nieleśne zbiorowisko roślinne o charakterze murawowym lub murawowo-ziołoroślowym. Murawy kserotermiczne rozpowszechnione są w południowej i południowo-wschodniej Europie, w obszarach o suchym i ciepłym lecie. W Europie Zachodniej i Środkowej, w tym w Polsce, murawy kserotermiczne rozwijają się na nasłonecznionych zboczach na suchym podłożu wapiennym. W związku z tym gatunki budujące tego typu fitocenozy to głównie rośliny światłolubne i wapieniolubne. W Polsce murawy kserotermiczne to w zdecydowanej przewadze zbiorowiska seminaturalne, dla stabilności których konieczna jest ingerencja w postaci np. ekstensywnego wypasu.

W Polsce występowanie muraw kserotermicznych stwierdzono m.in. w następujących regionach:

W fitosocjologii murawy kserotermiczne rozwijające się w Polsce zaliczane są do klasy Festuco-Brometea.

Za gatunki charakterystyczne tej klasy w Polsce uznawane są m.in.:

Przykładowe stanowiska muraw kserotermicznych: