Okręty podwodne projektu 641

Okręty podwodne projektu 641

Rodzaj okrętu	SS
Kraj budowy	ZSRR
Projekt	CKB-18
Stocznia	Sudomech
Zbudowane	75
Użytkownicy	MW ZSRR/ MW Rosji  Indyjska Marynarka Wojenna  Korea Północna  Libia  Marynarka Wojenna  Marynarka Wojenna Ukrainy
Typ poprzedzający	projekt 611
Stracone	dwie
Uzbrojenie:
22 torpedy w tym 1 z głowica jądrową
Wyrzutnie torpedowe: • dziobowe • rufowe	6 × 533 mm 4 × 533 mm
Załoga	70 oficerów i marynarzy
Wyporność:
• na powierzchni	1957 ton
• w zanurzeniu	2475 ton
Zanurzenie testowe	280 metrów
Długość	91,3 metra
Szerokość	7,5 metra
Napęd:
3 silniki Diesla (6000 KM), 3 silniki elektryczne (8100 KM), 3 wały napędowe
Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu	16,8 węzła 16 węzłów
Zasięg:
• na powierzchni	17 900 km przy prędkości 8 węzłów, 400 km przy 2 węzłach
Multimedia w Wikimedia Commons

Okręt podwodny projektu 641 (w kodzie NATO: Foxtrot) – typ radzieckich okrętów podwodnych dalekiego zasięgu z napędem diesel-elektrycznym, budowanych w latach 1957–1983.

Okręty podwodne typu Foxtrot były następcami okrętów typu Zulu, które miały problemy konstrukcyjne, były głośne i nie rozwijały wymaganych w końcu lat 50. prędkości pod wodą.

Łącznie wybudowano 75 jednostek typu Foxtrot, z czego dla marynarki radzieckiej powstało 58 okrętów (w latach 1957-71), 8 dla Indii (1967-73), 6 dla Libii (1976-82) oraz 3 dla Kuby (1978-83). W latach 1987–1989 dwa okręty tego projektu zostały sprzedane polskiej marynarce wojennej, w której w latach 1987–2003 służyły jako ORP „Wilk” oraz „Dzik”. Ich zakup podyktowany był katastrofalną sytuacją gospodarczą Polski w drugiej połowie lat 80., skutkiem której po zakupie pierwszego fabrycznie nowego okrętu projektu 877E (NATO: Kilo) „Orzeł” (291), Polska zmuszona była zrezygnować z zamierzonego zakupu trzech kolejnych jednostek tego typu.

Pięć okrętów tego projektu, w tym B-4, B-36, B-59 oraz B-130 brało udział w radzieckiej operacji „Anadyr” w trakcie „kryzysu kubańskiego”, gdzie zostały wykryte przez amerykańską flotę na Morzu Sargassowym i zmuszone do wynurzenia. W 1962 roku B-37 zatonął w bazie w Polarnym na skutek eksplozji torpedy, zaś w 1991 roku we Władywostoku zatonął B-33.

Bibliografia

• Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003, s. 201-207. ISBN 1-57488-530-8.