Okręty podwodne typu Orzeł

Okręty podwodne typu Orzeł
Ilustracja
Rodzaj okrętu

SS

Kraj budowy

 Holandia

Projekt

NeVeSBu i KMW

Stocznia

De Schelde, Rotterdamse

Zbudowane

2

Użytkownicy

 Marynarka Wojenna

Służba w latach

1939-1969

Stracone

1

Uzbrojenie:
20 torped
1 działo 105 mm
1 działo AA 40 mm
Wyrzutnie torpedowe:
• dziobowe
• rufowe
• zewnętrzne


4 × 550 mm +
4 × 550 mm
1 poczwórna

Załoga

60 oficerów i marynarzy

Wyporność:
• na powierzchni

1100 ton

• w zanurzeniu

1650 ton

Zanurzenie testowe

80 metrów

Długość

84 metry

Szerokość

6,7 metra

Napęd:
2 silniki wysokoprężne typu 6QD42Sulzer o łącznej mocy 4740 KM; nr. fabryczne 480, 481
2 silniki elektryczne typu Brown Boveri o łącznej mocy 1100 KM.
2 baterie akumulatorów razem 200 ogniw.
Prędkość:
• na powierzchni
• w zanurzeniu


19,44 węzła
8,9 węzła

Zasięg:
• na powierzchni

7000 Mm przy 10 węzłach
100 Mm przy 3 węzłach w zanurzeniu

Multimedia w Wikimedia Commons

Okręty podwodne typu Orzeł – typ dwóch okrętów podwodnych wybudowanych dla Marynarki Wojennej przez stocznie holenderskie De Schelde i Rotterdamse. Konstrukcja tych okrętów została opracowana przy współudziale specjalistów polskiej marynarki wojennej. W projekcie wykorzystano niektóre elementy konstrukcyjne wcześniejszego holenderskiego typu O 16, w tym zewnętrzne treningowe wyrzutnie torpedowe. Kadłub tych jednostek był w całości spawany, a wszystkie płaszczyzny sterowe sterowane były hydraulicznie. Według zamówienia, okręty miały mieć możliwość zanurzania na głębokość 80 metrów, podczas testów jednak osiągnięto głębokość 100 metrów[1]. Projekt okrętów typu Orzeł, był podstawą opracowania bardzo podobnego projektu holenderskich okrętów typu O.19[2]. Według niektórych źródeł, w stoczniach holenderskich zamówiono także dwa kolejne okręty, jednakże zamówienia nie zostały zrealizowane. Prawdopodobne nazwy tych okrętów to „Kuna” i „Łasica”[3]. Dla informacji tej brak jest jednak potwierdzenia w innych źródłach.

Po niemieckiej inwazji na Polskę "Orzeł" przepłynął do sojuszniczej Wielkiej Brytanii i zatonął z niewyjaśnionych przyczyn na Morzu Północnym w czerwcu 1940 roku. „Sęp” został internowany w Szwecji, gdzie pozostał aż do końca wojny. Po powrocie do Polski służył w polskiej marynarce wojennej do 15 września 1969 roku.

Przypisy

  1. ↑ Orzel class for Poland. [w:] Dutch Export Submarines [on-line]. [dostęp 2011-05-27]. (ang.).
  2. ↑ Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact, s. 267
  3. ↑ Krzysztof Rokiciński: Okręty uniwersalne. Możliwości i ograniczenia. [w:] Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej [on-line]. Akademia Marynarki Wojennej, 2006. [dostęp 2011-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-16)]. (pol.).

Bibliografia

  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007. ISBN 1-85109-563-2.
  • p
  • d
  • e
Okręty podwodne typu Orzeł
  • "Orzeł"
  • "Sęp"
  • p
  • d
  • e
Typy okrętów
Okręty
II RP
  • „Wilk”
  • „Żbik”
  • „Ryś”
  • „Orzeł”
  • „Sęp”
  • „Sokół”
  • „Jastrząb”
  • „Dzik”
PRL
  • „Wilk”
  • „Sęp”
  • „Ślązak”
  • „Kaszub”
  • „Kurp”
  • „Krakowiak”
  • „Kujawiak”
  • „Mazur”
  • „Orzeł” (II)
  • „Sokół” (II)
  • „Kondor”
  • „Bielik”
  • „Wilk” (II)
  • „Dzik” (II)
  • „Orzeł” (III)
III RP
  • „Wilk” (II)
  • „Dzik” (II)
  • „Orzeł” (III)
  • „Sokół” (III)
  • „Sęp” (II)
  • „Kondor” (II)
  • „Bielik” (II)
Jednostki organizacyjne
  • Dywizjon Okrętów Podwodnych (II RP)
  • Dywizjon Okrętów Podwodnych (LWP)
  • 1 Brygada Okrętów Podwodnych
  • Dywizjon Okrętów Podwodnych
Operacje
Ludzie
Inne
  • Jastrząb-Kobben