Patrick McLoughlin

Patrick McLoughlin
Ilustracja
Patrick McLoughlin (2017)
Data i miejsce urodzenia

30 listopada 1957
Stafford

Kanclerz Księstwa Lancaster
Okres

od 14 lipca 2016
do 8 stycznia 2018

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Oliver Letwin

Następca

David Lidington

Przewodniczący Partii Konserwatywnej
Okres

od 14 lipca 2016
do 8 stycznia 2018

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Andrew Feldman

Następca

Brandon Lewis

Minister transportu Wielkiej Brytanii
Okres

od 4 września 2012
do 14 lipca 2016

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Justine Greening

Następca

Chris Grayling

Multimedia w Wikimedia Commons

Patrick McLoughlin (ur. 30 listopada 1957 w Stafford) – brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej. Od 1986 członek Izby Gmin. Od 14 lipca 2016 do 8 stycznia 2018 Kanclerz Księstwa Lancaster w gabinecie Theresy May oraz przewodniczący Brytyjskiej Partii Konserwatywnej.

Życiorys

Kariera zawodowa

Pochodzi z rodziny górników, zarówno jego dziadek, jak i ojciec, pracowali przy wydobyciu węgla. Ukończył technikum rolnicze, po czym w 1975 podjął pracę zawodową na farmie. W 1979 rozpoczął pracę pod ziemią w kopalni węgla w Cannock. Tam zaangażował się w działalność związkową. W 1984 już jako funkcyjny (lecz wciąż pracujący pod ziemią) członek Narodowego Związku Pracowników Kopalń (National Union of Mineworkers) wyłamał się z organizowanego przez tę strukturę strajku, a następnie wystąpił na konferencji Partii Konserwatywnej, w której młodzieżówce działał przez poprzednich kilka lat. Wkrótce później został przeniesiony do działu marketingu kopalni.

Kariera polityczna

Karierę polityczną zaczynał od zasiadania w różnych gremiach samorządowych, gdzie trafił po raz pierwszy w 1980 roku. W 1983 kandydował bez powodzenia do Izby Gmin. W 1986 wystartował po raz kolejny, tym razem w wyborach uzupełniających w okręgu West Derbyshire, gdzie Partia Konserwatywna wygrywała we wszystkich wyborach od 1974 roku. Zwyciężył niewielką większością głosów. W 1987 został tzw. prywatnym sekretarzem parlamentarnym (posłem na bieżąco reprezentującym ministra w parlamencie) Angeli Rumbold, ówczesnej wiceminister edukacji. W 1988 objął podobne stanowisko u boku ministra handlu i przemysłu Davida Younga.

W latach 1989–1995 był członkiem rządu w randze parlamentarnego podsekretarza stanu, początkowo w resorcie transportu, później zatrudnienia, i wreszcie w Departamencie Handlu i Przemysłu. W 1995 został jednym z whipów Partii Konserwatywnej w Izbie Gmin, zaś w 1998 objął stanowisko zastępcy głównego whipa. W 2005 decyzją nowego lidera partii Davida Camerona został głównym whipem opozycji. Zachował stanowisko głównego whipa również po wyborach z maja 2010, w których Partia Konserwatywna zdobyła władzę (w koalicji z Liberalnymi Demokratami). Podczas rekonstrukcji rządu we wrześniu 2012 został awansowany na członka Gabinetu jako trzeci od początku kadencji premiera Camerona szef Departamentu Transportu. Po wyborach w 2015, w których konserwatyści uzyskali samodzielną większość w Izbie Gmin, pozostał na dotychczasowym stanowisku. Od 14 lipca 2016 do 8 stycznia 2018 pełnił funkcję Kanclerza Księstwa Lancaster w gabinecie Theresy May oraz był przewodniczącym Brytyjskiej Partii Konserwatywnej.

Życie prywatne

Od 1984 jego żoną jest Lynn Newman, z którą ma dwoje dzieci.

Bibliografia

  • Biogram. parliament.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-09)]. na stronie Izby Gmin (ang.) [dostęp 2012-09-21]
  • Biogram. conservatives.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-27)]. na stronie Partii Konserwatywnej (ang.) [dostęp 2012-09-21]
  • Profil. news.bbc.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-01)]. w serwisie BBC Democracy Live (ang.) [dostęp 2012-09-21]
  • Profil w bazie dziennika The Guardian (ang.) [dostęp 2012-09-21]
  • p
  • d
  • e
Ministrowie transportu (1919–1941)
Ministrowie transportu wojennego (1941–1945)
  • Frederick Leathers
Ministrowie lotnictwa cywilnego (1944–1953)
Ministrowie transportu (1945-1953)
Ministrowie transportu i lotnictwa cywilnego (1953–1959)
Ministrowie transportu (1959–1970)
Ministrowie transportu przemysłowego (1970–1974)
  • John Peyton
Ministrowie transportu (1974–1997)
Ministrowie środowiska, transportu i regionów (1997–2001)
Minister transportu, samorządu i regionów (2001–2002)
Ministrowie transportu (od 2002)

Wielka Brytania

  • p
  • d
  • e
XIV wiek
  • Henry de Haydock
  • Ralph de Ergham
  • Thomas de Thelwall
  • John de Yerborough
  • Thomas Stanley
  • Thomas Scarle
  • William Okey
  • John de Wakering
  • William Burgoyne
XV wiek
  • William Burgoyne
  • Thomas Stanley
  • John Springthorpe
  • John Wodehouse
  • William Troutbecke
  • Walter Sherington
  • William Tresham
  • John Say
  • Richard Fowler
  • John Say
  • Thomas Thwaites
  • Thomas Metcalfe
  • Reginald Bray
XVI wiek
  • Reginald Bray
  • John Mordaunt
  • Richard Empson
  • Henry Marney
  • Richard Wingfield
  • Thomas More
  • William Fitzwilliam
  • John Gage
  • Lord Paget
  • John Gates
  • Robert Rochester
  • Edward Waldegrave
  • Ambrose Cave
  • Ralph Sadler
  • Francis Walsingham
  • Thomas Heneage
  • Robert Cecil
XVII wiek
  • John Fortescue
  • Thomas Parry
  • John Dacombe
  • Humphrey May
  • Lord Barrett
  • William Lenthall
  • Gilbert Gerrard
  • John Bradshaw
  • Thomas Fell
  • John Bradshaw
  • William Lenthall
  • Gilbert Gerrard
  • Lord Seymour of Trowbridge
  • Thomas Ingram
  • Robert Carr
  • Thomas Chicheley
  • Robert Phelipps
  • Lord Willoughby of Eresby
  • Lord Stamford
XVIII wiek
  • Lord Stamford
  • Lord Gower of Stittenham
  • Lord Derby
  • Lord Berkeley
  • Lord Aylesford
  • Lord Scarborough
  • Lord Lechmere
  • Lord Rutland
  • Lord Cholmondeley
  • Lord Edgcumbe
  • Lord Kinnoull
  • Lord Strange
  • Lord Clarendon
  • Lord Ashburton
  • Lord Derby
  • Lord Clarendon
  • Lord Liverpool
XIX wiek
XX wiek
XXI wiek

Wielka Brytania