Pojedynek w słońcu

Ten artykuł od 2022-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Pojedynek w słońcu

Duel in the Sun

Gatunek	western
Data premiery	31 grudnia 1946 maj 1970[1] (Polska)
Kraj produkcji	Stany Zjednoczone
Język	angielski
Czas trwania	145 min
Reżyseria	King Vidor niewymienieni: Otto Brower William Dieterle Sidney Franklin William Cameron Menzies David O. Selznick Josef von Sternberg
Scenariusz	David O. Selznick na podstawie powieści Nivena Buscha
Główne role	Jennifer Jones Gregory Peck Joseph Cotten
Muzyka	Dimitri Tiomkin
Zdjęcia	Ray Rennahan Lee Garmes Harold Rosson
Scenografia	J. McMillan Johnson
Kostiumy	Walter Plunkett
Montaż	William H. Ziegler John D. Faure Hal C. Kern
Produkcja	David O. Selznick
Wytwórnia	Vanguard Films
Dystrybucja	Selznick Releasing Organization
Multimedia w Wikimedia Commons

Pojedynek w słońcu (ang. Duel in the Sun) – western produkcji amerykańskiej w reżyserii Kinga Vidora z 1946 roku.

Fabuła

Teksas, 1880 rok. Amerykanin Scott Chavez ginie na szubienicy za zabójstwo swojej indiańskiej żony i jej kochanka. Po jego śmierci, Pearl, córka Chaveza, przyjeżdża zgodnie z życzeniem ojca do domu senatora McCanlesa, którego żonę, Laurę Belle, łączyło kiedyś ze Scottem uczucie. Senator, poruszający się, od chwili upadku z konia, na wózku inwalidzkim, jest człowiekiem władczym i stanowczym. Jego ranczo obejmuje setki tysięcy akrów ziemi. Podczas, gdy Laura Belle przyjmuje Pearl jak własną córkę, on od początku traktuje ją z lekceważeniem i niechęcią.

Dziewczyna budzi zainteresowanie obu synów McCanlesów. Obaj różnią się charakterami: młodszy Lewt jest porywczy i cyniczny, ma opinię hulaki i kobieciarza, starszy Jesse jest zrównoważony. Pearl ujmuje Jessego, ale ulega Lewtowi, który niemal siłą czyni z niej swoją kochankę.

Imperium senatora zagraża szlak kolei żelaznej zbliżający się do granic jego ziem. W starciu z budowniczymi kolei Jesse przechodzi na ich stronę i zostaje wyklęty przez ojca. Musi opuścić dom. Przed wyjazdem wyznaje Pearl miłość, choć jednocześnie oświadcza, że nigdy nie zapomni jej tego, że wdała się w romans z jego bratem. Po jego wyjeździe Pearl stara się nakłonić Lewta do małżeństwa, ale ten rozwiewa jej nadzieje na ślub. Dziewczyna przyjmuje więc oświadczyny Sama Pierce’a, ale zaborczy Lewt zabija rywala. Jest za to poszukiwany listem gończym i musi uciekać do Meksyku. Pearl błaga go, aby zabrał ją ze sobą. Zostaje odrzucona. Po śmierci Laury Belle, dziewczyna przeżywa załamanie psychiczne. Z pomocą przychodzi jej Jesse, który – nieświadom śmierci matki – przybył do niej w odwiedziny. Zabiera Pearl ze sobą, lecz na wieść o tym Lewt znów upomina się o dziewczynę.

Realizacja

Realizację obrazu rozpoczął William Dieterle, zamierzając nakręcić typowy film rozrywkowy. W procesie produkcji film stał się ostatecznie prestiżową produkcją za dużą, jak na owe czasy, sumę 11 mln dolarów, i największym przebojem kasowym pierwszych lat powojennych w Stanach Zjednoczonych.

Zmian dokonał producent David O. Selznick, który dostrzegł w adaptowanej powieści Nivena Buscha materiał na śmiały obyczajowo dramat. Sam napisał scenariusz, zmieniając go zresztą wielokrotnie już w trakcie realizacji, a reżyserię powierzył znanemu twórcy, Kingowi Vidorowi. Sławna obsada aktorska, rozmach produkcyjny i dbałość o poziom artystyczny miały uprzedzić ewentualne zarzuty cenzury, powołującej się na sformułowany jeszcze w latach 30. Kodeks Haysa, zabraniający m.in. ukazywania na ekranie związków nieślubnych.

Selznick, chcąc lansować swoją żonę, Jennifer Jones, dążył do maksymalnego rozbudowania wątku melodramatycznego. Vidor skłaniał się natomiast ku stworzeniu epickiego obrazu ukazującego upadek tradycyjnego Dzikiego Zachodu, na który, wraz z budową kolei, wkracza cywilizacja. Wskutek sporów reżyser wycofał się z produkcji, ale film udało się ukończyć.

Obsada

• Jennifer Jones jako Pearl Chavez
• Joseph Cotten jako Jesse McCanles
• Gregory Peck jako Lewton "Lewt" McCanles
• Lionel Barrymore jako senator Jackson McCanles
• Herbert Marshall jako Scott Chavez
• Lillian Gish jako Laura Belle McCanles
• Walter Huston jako Jubal Crabbe, The Sinkiller
• Charles Bickford jako Sam Pierce
• Harry Carey jako Lem Smoot
• Charles Dingle jako szeryf Hardy
• Sidney Blackmer jako "kochanek" pani Chavez
• Butterfly McQueen jako Vashti
• Otto Kruger jako pan Langford
• Joan Tetzel jako Helen Langford
• Tilly Losch jako pani. Chavez
• Scott McKay jako Sid
• Hank Bell jako kowboj zatrudniony na ranczu (niewymieniony w czołówce)
• Bob McKenzie jako barman Zeke (niewymieniony w czołówce)
• Orson Wells - narrator

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Pojedynek w słońcu w bazie Filmweb
• Pojedynek w słońcu w bazie IMDb (ang.)