Raúl Eduardo Vela Chiriboga

Raúl Eduardo Vela Chiriboga
Kardynał prezbiter
ilustracja
Herb duchownego Cum Maria matre Jesu
Z Maryją, matką Jezusa
Kraj działania

Ekwador

Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1934
Riobamba

Data i miejsce śmierci

15 listopada 2020
Quito

Arcybiskup metropolia Quito
Okres sprawowania

2003–2010

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Ordynacja

28 lipca 1957

Nominacja biskupia

20 kwietnia 1972

Sakra biskupia

21 maja 1972

Kreacja kardynalska

20 listopada 2010
Benedykt XVI

Kościół tytularny

S. Maria in Via

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

21 maja 1972

Miejscowość

Quito

Miejsce

Katedra Wniebowzięcia NMP

Konsekrator

Pablo Muñoz Vega

Współkonsekratorzy

Bernardino Echeverría Ruiz
Leonidas Eduardo Proaño Villalba

Konsekrowani biskupi
Segundo René Coba Galarza 11 sierpnia 2006
Vincente Danilo Echeverría Verdesoto 11 sierpnia 2006
Współkonsekrowani biskupi
Miguel Angel Aguilar Miranda 14 lutego 2004
Ángel Polivio Sánchez Loaiza 22 grudnia 2004
Aníbal Nieto Guerra 22 lipca 2006
Marco Pérez Caicedo 22 lipca 2006
Julio Parrilla Díaz 5 czerwca 2008
Luis Cabrera Herrera 4 lipca 2009
Bertram Wick 30 listopada 2013

Raúl Eduardo Vela Chiriboga (ur. 1 stycznia 1934 w Riobambie, zm. 15 listopada 2020 w Quito) – ekwadorski duchowny rzymskokatolicki, emerytowany arcybiskup metropolita Quito, kardynał.

Życiorys

Święcenia kapłańskie przyjął 28 lipca 1957 i został inkardynowany do diecezji Riobamba. Po święceniach został sekretarzem kurii biskupiej, zaś w 1967 objął funkcję dyrektora diecezjalnej Caritas. W latach 1968–1975 pracował w ekwadorskiej Konferencji Episkopatu, gdzie piastował stanowisko sekretarza (1968–1970), a następnie sekretarza generalnego (1970–1975)[1].

20 kwietnia 1972 papież Paweł VI mianował go biskupem pomocniczym Guayaquil. Sakrę otrzymał 21 maja 1972 w katedrze w Quito z rąk kardynała Pablo Muñoza Vegi SJ, ówczesnego arcybiskupa Quito. Otrzymał równocześnie stolicę tytularną Ausafa. 29 kwietnia 1975 został biskupem ordynariuszem diecezji Azogues. 8 lipca 1989 został przeniesiony na stanowisko ordynariusza polowego ekwadorskiej armii, ze stolicą tytularną w Pauzera (7 marca 1998 zrezygnował z biskupstwa tytularnego)[1].

21 marca 2003 został mianowany na tradycyjnie najważniejszy urząd w ekwadorskim Kościele, arcybiskupa metropolity Quito[2]. Po ukończeniu 75 lat, zgodnie z prawem kanonicznym, podał się do dymisji, którą papież Benedykt XVI przyjął ostatecznie z dniem 11 września 2010. Jego następcą został mianowany abp Fausto Trávez Trávez[3].

20 października tego samego roku ogłoszona została jego nominacja kardynalska[4]. Oficjalna kreacja odbyła się podczas konsystorzu 20 listopada 2010[5].

Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka. 1 stycznia 2014 w związku z ukończeniem 80 lat utracił prawo do czynnego udziału w przyszłych konklawe[1].

Zmarł 15 listopada 2020[6].

Przypisy

  1. a b c Nota biograficzna Raúla Eduarda Veli Chiribogi w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. fiu.edu. [dostęp 2014-01-02]. (ang.).
  2. RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO METROPOLITA DI QUITO (ECUADOR) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2003-03-21. [dostęp 2019-06-11]. (wł.).
  3. RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO METROPOLITA DI QUITO (ECUADOR) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2010-09-11. [dostęp 2019-06-11]. (wł.).
  4. ANNUNCIO DI CONCISTORO PER LA CREAZIONE DI NUOVI CARDINALI, 20.10.2010. vatican.va, 2010-10-20. [dostęp 2019-06-11]. (wł.).
  5. Odbył się konsystorz. ekai.pl, 2010-11-20. [dostęp 2019-06-11].
  6. archwwa.pl: Zmarł emerytowany arcybiskup stolicy Ekwadoru, kard. Raúl Eduardo Vela Chiriboga. [dostęp 2020-11-16]. (pol.).

Bibliografia

  • Raúl Eduardo Vela Chiriboga [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-10-20]  (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Nota biograficzna Raúla Eduarda Veli Chiribogi w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.) [dostęp 2010-11-05]
  • p
  • d
  • e
Biskupi Quito
Biskupi
  • García Díaz Arias (1546–1562)
  • Pedro de la Peña (1565–1583)
  • Antonio de San Miguel Avendaño y Paz (1588–1590)
  • Luis López de Solís (1592–1605)
  • Salvador Ribera y de Avalos (1605–1612)
  • Alfonso de Santillán y Fajardo (1616–1620)
  • Francisco de Sotomayor (1623–1628)
  • Pedro de Oviedo y Falconí (1628–1645)
  • Agustín de Ugarte y Sarabia (1648–1650)
  • Alfonso de la Peña Montenegro (1653–1687)
  • Sancho Pardo de Andrade de Figueroa y Cárdenas (1688–1702)
  • Diego Ladrón de Guevara (1704–1710)
  • Luis Francisco Romero (1717–1725)
  • Juan Gómez de Neva y Frías (1725–1729)
  • Pedro Ponce de León y Carrasco (1762–1775)
  • Blas Manuel Sobrino y Minayo (1776–1788)
  • José Pérez y de Calama (1789–1792)
  • Miguel Alvarez y Cortez (1795–1801)
  • José Cuero y Caicedo (1802–1815)
  • Leonardo Santander y Villavicencio (1818–1824)
  • Rafael Lasso de la Vega y Chiriboga (1828–1831)
  • Nicolás Joaquín de Arteta y Calisto (1833–1848)
  • p
  • d
  • e
Ekwadorscy kardynałowie
Zmarli kardynałowie
  • w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich