Rada Komisarzy Ludowych RFSRR

Rada Komisarzy Ludowych RFSRR, RKL RFSRR, Sownarkom RFSRR (ros. Сове́т наро́дных комисса́ров РСФСР, СНК РСФСР, Совнарко́м РСФСР) – rząd Rosyjskiej Republiki Radzieckiej powstały wskutek rewolucji październikowej, istniejący od 27 października^?/9 listopada 1917 do 19 lipca 1918 roku, a następnie rząd Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej powołany na mocy Konstytucji Rosji z 10 lipca 1918 roku, istniejący do 15 marca 1946 roku.

Historia utworzenia

Rada Komisarzy Ludowych została powołana dekretem II Wszechrosyjskiego Zjazdu Delegatów Rad Robotniczych, Żołnierskich i Chłopskich z 27 października^?/9 listopada 1917.

RKL miała rządzić Rosją jako swoisty tymczasowy rząd robotniczo-chłopski do czasu zwołania Wszechrosyjskiego Zgromadzenie Ustawodawczego. Kierowanie różnymi gałęziami życia publicznego powierzono komisjom, których skład miał zabezpieczać wprowadzenie w życie programu II Zjazdu „w ścisłej jedności z masowymi organizacjami robotników, robotnic, marynarzy, żołnierzy, chłopów i urzędników”. Rządy mieli sprawować przewodniczący zarządów tych komisji, tzn. Rada Komisarzy Ludowych. Prawo kontroli nad jej działalnością i prawo dokonywania zmian w jej składzie przysługiwało Zjazdowi i jego Centralnemu Komitetowi Wykonawczemu^[1].

Skład pierwszej RKL

W skład pierwszej Rady Komisarzy Ludowej dekretem Zjazdu weszli^[1]:

• Przewodniczący Włodzimierz Uljanow (Lenin);
• Ludowy Komisarz Spraw Wewnętrznych Aleksiej Rykow;
• Ludowy Komisarz Rolnictwa Władimir Milutin;
• Ludowy Komisarz Pracy Aleksandr Szlapnikow;
• Ludowy Komitet Spraw Wojskowych i Morskich w składzie Władimir Owsiejenko (w oryginale nazwisko Awsiejenko), Nikołaj Krylenko i Pawieł Dybienko;
• Ludowy Komisarz Spraw Handlu i Przemysłu Wiktor Nogin;
• Ludowy Komisarz Oświaty Anatolij Łunaczarski;
• Ludowy Komisarz Finansów Iwan Skworcow-Stiepanow;
• Ludowy Komisarz Spraw Zagranicznych L. Bronsztejn (Trocki);
• Ludowy Komisarz Sprawiedliwości Gieorgij Oppokow;
• Ludowy Komisarz Spraw Żywności Iwan Teodorowicz;
• Ludowy Komisarz Poczt i Telegrafów Nikołaj Glebow-Awiłow;
• Ludowy Komisarz Spraw Narodowości Josif Dżugaszwili (Stalin);
• stanowisko Ludowego Komisarza Spraw Kolejowych tymczasowo pozostawiono nieobsadzonym.

RKL RFSRR

Wszechrosyjskie Zgromadzenie Ustawodawcze, które miało zadecydować m.in. o dalszym losie Rady Komisarzy Ludowych RFSRR, rozpoczęło obrady 18 stycznia 1918 roku. Przerwali je następnego dnia bolszewicy, wydając dekret Rady Komisarzy Ludowych o rozwiązaniu Konstytuanty jako zgromadzenia kontrrewolucyjnego^[2].

Po przyjęciu Konstytucji RFSRR w 1918 roku Rada przyjęła nazwę Rady Komisarzy Ludowych Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej.

Po utworzeniu 30 grudnia 1922 roku Związku Radzieckiego, I Wszechzwiązkowy Zjazd Rad powołał Centralny Komitet Wykonawczy 6 czerwca 1923 roku, ten zaś wyłonił Radę Komisarzy Ludowych ZSRR jako rząd związkowy. Rada Komisarzy Ludowych RFSRR została zachowana jako naczelny organ administracji Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, z ograniczonymi w stosunku do okresu 1917–1922 kompetencjami do 1937 roku, kiedy to zgodnie z nową Konstytucją ZSRR z 1936 roku opracowaną przez 31-osobową Komisję Konstytucyjną pod przewodnictwem Józefa Stalina, najwyższym organem władzy państwowej została Rada Najwyższa ZSRR.

Przewodniczący RKL i RKL RFSRR

• Włodzimierz Lenin – 26 października^?/8 listopada 1917 – 21 stycznia 1924;
• Aleksiej Rykow – 2 lutego 1924 – 18 maja 1929;
• Siergiej Syrcow – 18 maja 1929 – 3 listopada 1930;
• Daniił Sulimow – 3 listopada 1930 – 22 lipca 1937;
• Nikołaj Bułganin – 22 lipca 1937 – 17 września 1938;
• Wasilij Wachruszew – 29 lipca 1939 – 2 czerwca 1940;
• Iwan Chochłow – 2 czerwca 1940 – 23 czerwca 1943
• p.o. Konstantin Pamfiłow – 5 maja 1942 – 2 maja 1943;
• Aleksiej Kosygin – 23 czerwca 1943 – 15 marca 1946.

15 marca 1946 roku zastąpiona przez Radę Ministrów RFSRR na czele z Kosyginem do 23 marca 1946 roku.

Przypisy