Rosalind Plowright

Rosalind Anne Plowright
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 maja 1949
Worksop

Zawód, zajęcie

śpiewaczka operowa

Rosalind Anne Plowright (ur. 21 maja 1949 w Worksopie) – brytyjska śpiewaczka operowa, początkowo sopran, następnie mezzosopran.

Początki kariery

Ukończyła konserwatorium w Londynie i po studiach dołączyła do zespołu Glyndebourne Touring Opera, z którą zaśpiewała role Elwiry w Don Giovannim oraz Hrabiny w Weselu Figara. Zwróciwszy na siebie uwagę krytyki, przeniosła się do zespołu opery narodowej, gdzie grała kolejno Toskę, Elżbietę de Valois w Don Carlosie, Miss Jessel w Poskromieniu złośnicy, księżniczkę Elenę w Nieszporach sycylijskich oraz Elżbietę I w Marii Stuard. Nagranie tej ostatniej roli było znaczące w jej karierze zawodowej.

Kariera międzynarodowa

Niezwykle udany był dla artystki sezon 1980/1981, kiedy wystąpiła jako Manon Lescaut w teatrze Torre del Lago, Aida w operze frankfurckiej, Ariadna w Bernie oraz Ortlinde w Covent Garden[1]. W 1983 r. zadebiutowała w La Scali jako Siostra Angelica w operze Giacomo Pucciniego pod tym samym tytułem. W latach 80. pojawiała się na scenach Madrytu, Barcelony, Wiednia, Ateny, Metropolitan Opera, San Francisco i Santiago[2]. Jej występ w roli Maddaleny w Andrei Chénierze w Covent Garden Theatre był muzyczną sensacją. Jej inną ważką rolą była Medea w operze Cherubiniego. Dla Deutsche Grammophon nagrała Moc przeznaczenia. Śpiewała u boku słynnych trzech tenorówJosé Carreras partnerował jej jako Andrea Chénier, z Lucianem Pavarottim śpiewała Aidę[3], zaś u boku Plácida Dominga pojawiła się w produkcji Trubadura w Covent Garden. Ciąża poważnie zmieniła jej głos, Plowright pojawia się od tej pory w rolach mezzosopranowych. Wcielała się w Amneris w Aidzie w szkockiej operze narodowej[3], Księżnę w Adrianie Lecouvreur i Kostelnicką w Jenůfie[4]. W sezonie 2007/2008 pojawiła się lub ma się pojawić w rolach Fricki w Pierścieniu Nibelunga oraz Matki w Il prigioniero w operach San Francisco i Paryża.

Oprócz wymienionych powyżej nagrała Otella, Aidę, Opowieści Hoffmanna oraz 2. symfonię Mahlera[5].

Poza sceną operową grała w słuchowiskach radiowych (Grace Vosper w produkcji BBC The House of Elliott oraz Hermiona Harefield w The Man Who Made Husbands Jealous[6]. Ma również pojawić się w musicalu Sweeney Todd[7] oraz zaśpiewać rolę Klitajmestry w Elektrze w operze w Seattle[8].

Nagrody

W 2007 r. znalazła się na królewskiej Birthday Honours List za wieloletni wkład w brytyjską kulturę muzyczną.

W 1984 r. jej nagranie Trubadura razem otrzymało nagrodę Fundacji Fanny Heldy[8].

Przypisy

  1. Rozmowa z Rosalind Plowright dlla Musical Criticism
  2. Profil na stronach londyńskiego konserwatorium. [dostęp 2008-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-05)].
  3. a b Rozmowa z Plowright dla Musical Criticism
  4. 2003 – Back on the Super Highway
  5. Na stronach konserwatorium londyńskiego. [dostęp 2008-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-05)].
  6. Profil Plowright w bazie IMDb (ang.)
  7. Rozmowa z Plowright w programie Womans Hour
  8. a b Oficjalna strona artystki. [dostęp 2008-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-05)].
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000114733254
  • VIAF: 59270612
  • LCCN: n83066274
  • GND: 128589175
  • BnF: 13898559s
  • SUDOC: 129888761
  • NLA: 35810606
  • NKC: mzk2009512215
  • BNE: XX1306796
  • NTA: 070756759
  • BIBSYS: 35743
  • CiNii: DA08977509
  • PLWABN: 9810690495605606
  • NUKAT: n2010070484
  • J9U: 987007444300505171
  • CANTIC: a19550248
  • CONOR: 121047139
  • LIH: LNB:BKgM;=BX
  • WorldCat: lccn-n83066274