Rzeczyca Mokra
| wieś | |||
 Droga wojewódzka nr 777 przebiegająca przez Rzeczycę Mokrą | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat | sandomierski | ||
| Gmina | Dwikozy | ||
| Liczba ludności (2020) | 357[2] | ||
| Strefa numeracyjna | 15 | ||
| Kod pocztowy | 27-600[3] | ||
| Tablice rejestracyjne | TSA | ||
| SIMC | 0790456[4] | ||
Położenie na mapie gminy Dwikozy  | |||
Położenie na mapie Polski  | |||
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |||
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego  | |||
 50°43′07″N 21°47′05″E/50,718611 21,784722[1] | |||
| |||
Rzeczyca Mokra – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Dwikozy[4][5].
Pierwszy raz wzmiankowana w I poł. XIII w. w związku z przynależnością do parafii Nawrócenia św. Pawła Apostoła w Sandomierzu. W połowie XV w. w Rzeczycy Mokrej był folwark 5-łanowy, własności Andrzeja Osszki herbu Rwicz i Tomasza Pieczuchy herbu Sulima. W 1508 r. Rzeczyca Mokra w części należała do Zofii Tudorowskiej, a w części do Jana Słupeckiego herbu Konar. W 1578r. była własnością rodu Słupeckich. Przez kolejne wieki dobra ziemskie w Rzeczycy Mokrej zmieniały właścicieli i należały m.in. do rodów: Popławskich, Chwalibogów, Zaleńskich, Kuczewskich, Dunin-Karwickich, Hadziewiczów, Karskich, Marczewskich, Pilitowskich i Zalewskich. W 1861 r. Onufry Zalewski, dziedzic folwarku Chwałki, zakupił od Jana Pilitowskiego dobra ziemskie w Rzeczycy Mokrej (w 1885 r. stanowiły one 405 mórg). Później podzielił je między synów: Maksymiliana i Jana. Jan otrzymał 120 mórg ziemi w północno-zachodniej części tychże dóbr. Utworzył tam folwark, który od swego nazwiska nazwał Zalesiem. Maksymilian gospodarzył w pozostałej części majątku. W wyniku rodzinnych podziałów majątku i sprzedaży ulegał on zmniejszeniu. Jego część była w posiadaniu rodziny Zalewskich i w okresie okupacji niemieckiej została przekazana na rzecz Seminarium Duchownego w Sandomierzu.
Rzeczyca Mokra w 1827 r. liczyła 14 domów i 92 mieszkańców, a w 1889 r. 15 domów i 127 mieszkańców oraz 91 mórg ziemi chłopskiej[6]. W 1921 r. we wsi było 26 domów, 146 mieszkańców (dodatkowo w folwarkach było 3 domy i 53 mieszkańców).
W skład sołectwa Rzeczyca Mokra wchodzi także wieś Doraz.
Od 1987 r. Rzeczyca Mokra znajduje się we wspólnocie parafialnej św. Andrzeja Boboli i św. Antoniego Pustelnika w Dwikozach.
Zobacz też
- Rzeczyca Sucha
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 119659
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 7 [dostęp 2022-05-20]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1116 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Rzeczyca (4), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 132 .
Linki zewnętrzne
- Rzeczyca (4), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 132 .
- p
- d
- e
Gmina Dwikozy
- Siedziba gminy: Dwikozy
| Wsie |
|
|---|---|
| Kolonie |
|
| Integralne cz. miejscowości |
|
