Sebastian Branicki

Ilustracja
Herb duchownego
Data urodzenia

1484

Data i miejsce śmierci

5 maja 1544
Łaskarzew

Biskup poznański
Okres sprawowania

1539–1544

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

1535

Sakra biskupia

brak danych

Multimedia w Wikimedia Commons

Sebastian Branicki herbu Korczak[1] (ur. w 1484, zm. 5 maja 1544 w Łaskarzewie) – biskup rzymskokatolicki, senator I Rzeczypospolitej, jeden z prekursorów kontrreformacji w Polsce, sekretarz króla Zygmunta I Starego[2].

Życiorys

Był stronnikiem królowej Bony i dzięki jej protekcji był w latach 1532-1538 referendarzem wielkim koronnym. Na tym stanowisku wsławił się udaną rewindykacją do skarbu królewskiego, nielegalnie posiadanych dóbr Radziwiłłów na Podlasiu. W 1535 został biskupem kamienieckim, w 1538 chełmskim, w 1539 objął diecezję poznańską. Jako biskup poznański był zdecydowanym przeciwnikiem szerzącej się wówczas reformacji, dbając przy tym o nienaganne prowadzenie się kapłanów katolickich. Wspierał Akademię Lubrańskiego, fundował liczne stypendia zagraniczne dla niezamożnej młodzieży.

Pochowany w katedrze śś. Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu[3].

Przypisy

  1. Teresa Zielińska: Poczet polskich rodów arystokratycznych. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1997, s. 41. ISBN 83-02-06429-7.
  2. Andrzej Wyczański, Między kulturą a polityką. Sekretarze Zygmunta Starego 1506-1548, Warszawa 1990, s. 248.
  3. Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 139.

Bibliografia

  • p
  • d
  • e
Biskupi diecezjalni
Biskupi pomocniczy
  • p
  • d
  • e
Biskupi chełmscy
Biskupi diecezjalni
Biskupi pomocniczy
  • p
  • d
  • e
Biskupi misyjni
  • Jordan (968–982/984)
  • Unger (982/992–1000)
Biskupi diecezjalni
Biskupi pomocniczy
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • VIAF: 22144648162718943926
  • PLWABN: 9810556806305606
  • NUKAT: n2018124796
  • WorldCat: viaf-22144648162718943926
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3880361