Sherwood Stewart

Sherwood Stewart

Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	6 czerwca 1946 Baytown
Wzrost	188 cm
Gra	praworęczny
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	1
Najwyżej w rankingu	60 (31 grudnia 1978)
Australian Open	2R (1977, 1978)
Roland Garros	3R (1976)
Wimbledon	3R (1975, 1978)
US Open	3R (1977)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	52
Najwyżej w rankingu	4 (3 marca 1980)
Australian Open	W (1984)
Roland Garros	W (1976, 1982)
Wimbledon	SF (1982)
US Open	F (1978)

Sherwood Stewart (ur. 6 czerwca 1946 w Baytown) – amerykański tenisista i trener tenisa, zwycięzca trzech turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i dwóch w grze mieszanej, zdobywca Pucharu Davisa 1978 i 1981.

Kariera tenisowa

Kariera Stewarta przypadła na lata 70. i 80. XX w. W grze pojedynczej wygrał jeden turniej ATP World Tour i osiągnął jeden finał. W grze podwójnej zwyciężył w pięćdziesięciu dwóch turniejach, w tym Australian Open 1984, French Open 1976 i French Open 1982. Dodatkowo przegrał czterdzieści dwa finały, w tym trzy zaliczane do Wielkiego Szlema. Za dokonania w sezonie 1982 otrzymał wspólnie z Ferdim Tayganem nagrodę ATP deblowej pary roku (ATP Doubles Team of the Year)^[1]. Stewart z powodzeniem startował w zawodach par mieszanych, zwyciężając w Australian Open 1987 i Wimbledonie 1988. Tytuły te zdobył wspólnie z Ziną Garrison. Uczestniczył również w dwóch przegranych finałach miksta.

W latach 1977–1978 i 1981 reprezentował Stany Zjednoczone w Pucharze Davisa w czterech meczach gry podwójnej, z których połowę wygrał. W 1978 i 1981 zdobył z reprezentacją trofeum, chociaż w finale edycji 1981 nie rywalizował.

W rankingu gry pojedynczej Stewart najwyżej był na 60. miejscu (31 grudnia 1978), a w klasyfikacji gry podwójnej na 4. pozycji (3 marca 1980).

Po zakończeniu kariery został trenerem Ziny Garrison^[2].

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra podwójna (3–3)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	14 czerwca 1976	French Open, Paryż	Ceglana	Fred McNair	Brian Gottfried Raúl Ramírez	7:6, 6:3, 6:1
Finalista	1.	10 września 1978	US Open, Nowy Jork	Twarda	Marty Riessen	Bob Lutz Stan Smith	6:1, 5:7, 3:6
Zwycięzca	2.	6 czerwca 1982	French Open, Paryż	Ceglana	Ferdi Taygan	Hans Gildemeister Belus Prajoux	7:5, 6:1, 1:1 krecz
Finalista	2.	5 czerwca 1983	French Open, Paryż	Ceglana	Mark Edmondson	Anders Järryd Hans Simonsson	6:7, 4:6, 2:6
Finalista	3.	12 grudnia 1983	Australian Open, Melbourne	Trawiasta	Steve Denton	Mark Edmondson Paul McNamee	3:6, 6:7
Zwycięzca	3.	9 grudnia 1984	Australian Open, Melbourne	Trawiasta	Mark Edmondson	Joakim Nyström Mats Wilander	6:2, 6:2, 7:5

Gra mieszana (2–2)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	25 stycznia 1987	Australian Open, Melbourne	Trawiasta	Zina Garrison	Anne Hobbs Andrew Castle	3:6, 7:6(5), 6:3
Finalista	1.	7 czerwca 1987	French Open, Paryż	Ceglana	Lori McNeil	Pam Shriver Emilio Sánchez	3:6, 6:7
Zwycięzca	2.	4 lipca 1988	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Zina Garrison	Gretchen Magers Kelly Jones	6:1, 7:6
Finalista	2.	28 stycznia 1989	Australian Open, Melbourne	Twarda	Zina Garrison	Jana Novotná Jim Pugh	3:6, 4:6

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2018-03-01]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-03-01]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2018-03-01]  (ang.).