Stefan Jellenta
 pułkownik | |
| Data i miejsce urodzenia | 14 czerwca 1899 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 10 czerwca 1991 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1914–1945 |
| Siły zbrojne |
|
| Formacja |
|
| Jednostki | |
| Stanowiska | dowódca kompanii |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
     | |
Stefan Orfan Jellenta[1] (ur. 14 czerwca 1899 w Warszawie, zm. 10 czerwca 1991 tamże) – historyk wojskowości, pułkownik Wojska Polskiego.
Życiorys
Stefan Jellenta urodził się 14 czerwca 1899 roku w Warszawie, w rodzinie Cezarego i Albiny z Szawińskich[2].
Podczas I wojny światowej służył w Legionach Polskich, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej.
19 marca 1928 roku został awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 40. lokatą w korpusie oficerów piechoty[3].
W 1928 roku był przydzielony do 36 pułku piechoty Legii Akademickiej w Warszawie[4]. Uczeń Marcelego Handelsmana. Od 1935 pracownik Wojskowego Biura Historycznego. W 1939 uczestnik obrony Warszawy, następnie w niewoli niemieckiej. Powrócił do kraju, od 1956 pracownik w Biurze Historycznym Wojska Polskiego, w latach 1958–1968 pracownik Wojskowego Instytutu Historycznego.
Zmarł 10 czerwca 1991 roku w Warszawie. Pochowany 14 czerwca 1991 roku na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A10-5-16)[5].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
- Krzyż Niepodległości
- Krzyż Walecznych (1921)[6]
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Krzyż za udział w Wojnie 1918–1921 (1990)[7]
Wybrane publikacje
- Wypad nocny na Żużel pod Bełzem 4. II. 1919 r., Warszawa 1937.
- Walki o Rawicz i Leszno w r. 1919 w świetle opracowań niemieckich, Warszawa: Instytut J. Piłsudskiego Poświęcony Badaniu Najnowszej Historii Polski 1939.
- O niemieckich związkach taktycznych na polskim "froncie północnym" we wrześniu 1939 r., 1961.
- Wspomnienia szefa sztabu obrony Warszawy w oczach adiutanta pułku, 1963.
- Przewrót majowy w oczach uczestnika. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 4 (118), s. 217-229, 1986. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny. ISSN 0043-7182.
Przypisy
- ↑ W 1935 dokonano zmiany imienia ze Stefan na Stefan Orfan. Stwierdzenia. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 8, s. 59, 1 czerwca 1935.
- ↑ Szafran 1991 ↓, s. 335.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 19 marca 1928 roku, s. 51.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 64, 566.
- ↑ Szafran 1991 ↓, s. 337 tu podano, że zmarł 12 czerwca 1991 roku.
- ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2027 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 40, poz. 1854, s. 1534)
- ↑ Stefan Oberleitner: Ordery, odznaczenia i odznaki III Rzeczypospolitej Polskiej 1990-1999. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001, s. 50-51. ISBN 83-7174-726-8.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Czesław Szafran. Płk Stefan Jellenta (1899-1991). „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 2 (136), s. 335-338, 1991. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny. ISSN 0043-7182.
- Marek Ney-Krwawicz, Jellenta Stefan [w:] Słownik historyków polskich, red. Maria-Prosińska Jackl, Warszawa 1994, s. 205.
- Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914-1939. Stefan Jellenta. officersdatabase.appspot.com. [dostęp 2015-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 stycznia 2015)].
