Szczodrzeniec ruski
 | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | |||
| Rząd | bobowce | ||
| Rodzina | bobowate | ||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | szczodrzeniec | ||
| Gatunek | szczodrzeniec ruski | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Chamaecytisus ruthenicus (Fisch. ex Wol.) Klásk. Preslia 30:214. 1958 | |||
| Synonimy | |||
| |||
| |||
Szczodrzeniec ruski (Chamaecytisus ruthenicus) – gatunek roślin należący do rodziny bobowatych. Dziko rośnie w Azji (Syberia, Azja Środkowa po Kaukaz) i w Europie Środkowej i Wschodniej (Polska, Białoruś, europejska część Rosji, Mołdawia, Ukraina z wyjątkiem Krymu)[3]. Przez Polskę przebiega zachodnia granica jego zasięgu od Puszczy Augustowskiej, przez Łomżę i ujście Narwi, po południowe obszary Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej.
Morfologia
- Pokrój
- Krzew o wysokości do 1,5 m.
- Łodyga
- Ma rózgowate, grubsze i sztywniejsze pędy, niż szczodrzeniec rozesłany i są one przeważnie prosto wzniesione i przylegająco owłosione[4].
- Liście
- 3-listkowe, o listkach kształtu eliptycznego do odwrotnie jajowatego, długości 1,6–3,5 cm. Na górnej stronie są nagie, lub mają tylko pojedyncze włoski, na stronie spodniej są przylegająco owłosione.
- Kwiaty
- Zebrane po 1–4 w ulistnionych nibygronach. Mają złocistożółty żagielek o szerokości 15–19 mm dość nagle zwężający się w paznokieć. Kielich kwiatów owłosiony.
- Owoc
- Kosmato lub przylegająco owłosione strąki.
- Gatunki podobne
- Najbardziej podobny jest szczodrzeniec szorstki (Cytisus hirsutus), który również ma owłosione gałązki i kielich kwiatów, ale silniej i odstająco[4].
Biologia i ekologia
Roślina wieloletnia, nanofanerofit, chamefit. Kwitnie od kwietnia do czerwca, kwiaty zapylane są przez owady. Występuje w świetlistych lasach sosnowych i mieszanych oraz w kserotermicznych zaroślach. Na jego liściach żerują gąsienice motyli z gatunków szlaczkoń szafraniec i modraszek eros[5].
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-12-22] (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-10].
- ↑ a b Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
- ↑ Motyle Mazowsza. [dostęp 2010-01-10].
Bibliografia
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- Encyklopedia leśna. [dostęp 2010-01-10].
