Tomasz Kępiński

Tomasz Kępiński (ur. 9 czerwca 1965 w Łodzi)^[1] – magister sztuki, aktor, reżyser, artysta konceptualny, dziennikarz, analityk rynku mediowego, menedżer, lobbysta, doradca public affairs.

Życiorys

Jest absolwentem (1987) Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi (dyplom – 1989)^[1].

Występował m.in. w filmach i spektaklach: M. Dejczera Dzieci śmieci^[1] (opieka artystyczna K. Kieślowski, 1986), Pogrzeb lwa^[1] (reż. J. Rutkiewicz, 1986), Jak wam się podoba^[2] (reż. P. Cieślak, 1986), Pantarej^[1] (reż. K. Sowiński, 1987), Wesele^[3] (reż. A. Hanuszkiewicz, 1987), Sen nocy letniej^[4] (reż. J. Machulski, 1988), Trzy dni bez wyroku^[1] (reż. W. Wójcik, 1991). Był asystentem A. Hanuszkiewicza przy Weselu^[3] S. Wyspiańskiego (1987). Reżyserował dramaty Samuela Becketta: Katastrofa(inne języki) (1989), Przychodzić i odchodzić (1989), Impromptu „Ohio” (1991), Końcówka (1994).

Współzałożyciel Teatru Becketta (1989–1994), Radia Emaus w Łodzi (1994–1998). Współpracownik TVP (1996–1998). Członek Komisji ds. Apostolstwa Świeckich III Synodu Archidiecezji łódzkiej (1996–1998).

Doradca biskupa Jana Chrapka ds. powołania w Toruniu radia diecezjalnego (1998–1999), dyrektor artystyczny Międzynarodowego Ekumenicznego Festiwalu Muzyki Chrześcijańskiej „Song of Songs Festival” w Toruniu (1999–2003). W tym czasie był również konsultantem projektu artystycznego „sandwich”. W latach 2003–2004 doradca Stowarzyszenia Ekologicznego „Tilia” przy projekcie zagospodarowania toruńskiej Barbarki. W 2004 roku doradzał polskim firmom zaangażowanym w odbudowę Iraku.

Był ponadto: dyrektorem Radia Plus w Łodzi (2004–2005); szefem działu public relations tygodnika „Ozon” (2005–2006); koordynatorem podkomisji ds. mediów Międzyresortowego Zespołu ds. Polonii przy Premierze RP (2006–2007). Prowadził również zawodową działalność lobbingową (2007–2009), był wiceprezesem Fundacji Nowe Media (2008–2009) i doradcą public affairs (do 2019). Jest członkiem zarządu Fundacji Kultury i Dialogu "Dante".^[5]

Od roku 2020 pod pseudonimem artystycznym Thomas Kempinski uprawia sztukę konceptualną. Jest dyrektorem artystycznym Centrum Sztuki Konceptualnej - Conceptual Art Center (CAC) - Łódź Fabryczna.^[6] CAC należy do Gallery Climate Coalition (GCC) ^{[7] [8]}, powstałej jako konsorcjum 14 londyńskich galerii w październiku 2020 r., a dzisiaj zrzesza już ponad 600 galerii, targów sztuki i spedytorów w 20 krajach i na sześciu kontynentach, a których wspólnym celem jest zmniejszenie o połowę emisji CO₂e do 2030 r. w sektorze sztuki.^[9]

Filmografia

• 1991: Trzy dni bez wyroku (porucznik Rzepecki „Ministrant”), reż. W. Wójcik;
• 1989: Dała życie, reż. M. Warsińska;
• 1987: Wesele (Pan Młody), asystent reżysera, reż. A. Hanuszkiewicz;
• 1987: Pantarej (Zito), reż. K. Sowiński;
• 1987: Karuzela, karuzela, reż. Ł. Karwowski;
• 1986: Pogrzeb lwa (Józuś Potapczuk), reż. J. Rutkiewicz;
• 1986: Dzieci śmieci (Cygan), reż. M. Dejczer;
• 1985: Pogo, reż. J. Wdowicki;
• 1985: Ryszard i Anioł (Ryszard), reż. M. Szelachowski;
• 1985: Dziadek i wnuk (Wnuk), reż. R. Mierzejewski;
• 1985: O Starym, reż. W. Molski;
• 1985: Cosi Fan Tutte, reż. M. Trznadel;
• 1984: Ćwiczenie operatorskie, reż. J. Wdowicki;
• 1983: Werter (Werter), reż. B. Pawica.

Źródło: Filmpolski.pl^[1].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Tomasz Kępiński oficjalna strona
• Tomasz Kępiński w bazie Filmweb
• Tomasz Kępiński w bazie IMDb (ang.)
• Tomasz Kępiński w bazie filmpolski.pl
• Tomasz Kępiński na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”