Turzyca tunikowa

Turzyca tunikowa
Ilustracja
Turzyca tunikowa (z lewej) oraz turzyca prosowa
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

ciborowate

Rodzaj

turzyca

Gatunek

turzyca tunikowa

Nazwa systematyczna
Carex appropinquata Schumach
Enum. Pl. 1: 266 (1801)[3]
Synonimy
  • Carex paniculata var. paradoxa (Rchb.) Fiori
  • Carex paradoxa Willd.
  • Caricina paradoxa (Rchb.) St.-Lag.
  • Vignea appropinquata (Schumach.) Soják
  • Vignea paradoxa Rchb.[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

najmniejszej troski
Multimedia w Wikimedia Commons

Turzyca tunikowa (Carex appropinquata Schumach) – gatunek rośliny z rodziny ciborowatych. Występuje w Europie i zachodniej Azji[3]. W Polsce występuje na niżu, lokalnie bywa rzadki[5].

Morfologia

Owocostan
Pokrój
Włóknisto postrzępione pochwy liści u nasady pędów
Pokrój
Gęstokępkowa roślina o wysokości 30–60(100) cm.
Łodyga
Prostowzniesiona, o szorstkich krawędziach w górnej części i nieco dłuższa od liści. W dolnej części pokryta jest czarnymi włóknami pochodzącymi ze starych pochew.
Liście
Rynienkowate, nagie, przeważnie żółtawoozielone o szerokości 1–3 mm. Przysadki kwiatowe mają jajowato–lancetowaty kształt, są ostro zakończone i brunatne z jaśniejszym brzegiem.
Kwiaty
Zebrane w przerywaną, wąską i luźną wiechę o długości do 4 cm i szerokości do 1 cm. Wiecha ma wzniesione gałązki i składa się z wąskojajowatych, obupłciowych kłosów. Szczytowe kwiaty w tych kłoskach to kwiaty pręcikowe. Pęcherzyki mają średnicę do 3 mm, są brunatne i obustronnie wypukłe (od wewnątrz mniej). Posiadają 9–11 żeberek i na szczycie 2–zębny dzióbek. Słupki z 2 znamionami.

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie do maja do czerwca. Jest wiatropylna, nasiona rozsiewane są przez wiatr i wodę. Występuje na bagnach, niskich torfowiskach i w szuwarach. Gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Magnocaricion i Ass. Caricetum appropinquatae[6]. Liczba chromosomów 2n= 64[7].

Zmienność

Tworzy mieszańce z turzycą obłą (Carex diandra), t. prosową (Carex paniculata), t. rzadkokłosą (Carex remota), t. siwą (Carex canescens)[7].

Przypisy

  1. ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20]  (ang.).
  2. ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-27]  (ang.).
  3. ↑ a b c Carex appropinquata Schumach., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-28] .
  4. ↑ Carex appropinquata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species  (ang.).
  5. ↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 118, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
  6. ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  7. ↑ a b Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

Bibliografia

  • Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
Encyklopedia internetowa (takson):
  • SNL: taglstarr
Identyfikatory zewnętrzne:
  • BioLib: 42284
  • EoL: 1124950
  • EUNIS: 187464
  • FloraWeb: 1157
  • GBIF: 2727917
  • identyfikator iNaturalist: 435947
  • IPNI: 298604-1
  • NCBI: 240679
  • identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-224556
  • Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:298604-1
  • Tela Botanica: 13443
  • identyfikator Tropicos: 9905498