Władysław Marian Zawadzki

Ten artykuł dotyczy ministra skarbu II Rzeczypospolitej. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku.
Władysław Marian Zawadzki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 września 1885
Wilno, gubernia wileńska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

8 marca 1939
Warszawa, Polska

Minister skarbu
Okres

od 6 września 1932
do 12 października 1935

Przynależność polityczna

BBWR

Poprzednik

Jan Piłsudski

Następca

Eugeniusz Kwiatkowski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Niepodległości Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Rumunii
Multimedia w Wikimedia Commons
Grób Władysława Zawadzkiego w Wilnie

Władysław Marian Zawadzki (ur. 8 września 1885 w Wilnie, zm. 8 marca 1939 w Warszawie) – polski ekonomista, polityk, działacz państwowy II Rzeczypospolitej.

Życiorys

Studia odbył w Moskwie, Lipsku, Krakowie i na Ecole des Sciences Politiques w Paryżu. Od 1917 roku wykładał ekonomię na Politechnice Warszawskiej, od 1918 roku również w Wyższej Szkole Handlowej, mianowany członkiem Rady Stanu w 1918 roku[1], od kwietnia 1919 roku profesor nadzwyczajny ekonomii politycznej na Politechnice Warszawskiej. Od października 1919 mieszkał i pracował w Wilnie. Od 1920 roku profesor zwyczajny. W latach 1919–1931 profesor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie.

Od 1905 roku w PPS. W latach 1916–1917 prezes Związku Niepodległości.

W 1918 roku członek Komitetu Polskiego w Wilnie. W 1919 roku w misji do Paryża w celu nawiązania współpracy pomiędzy Naczelnikiem Państwa Józefem Piłsudskim a Komitetem Narodowym Polskim w związku z paryską konferencją pokojową.

Ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku.

Działacz Stronnictwa Prawicy Narodowej. W 1931 roku wiceminister skarbu, rok później minister bez teki, w latach 1932–1935 minister skarbu w kolejnych gabinetach. Od 1936 roku profesor Szkoły Głównej Handlowej. W latach 1929–1930 był radcą Izby Przemysłowo-Handlowej w Wilnie z nominacji Ministra Przemysłu i Handlu[2].

Pozostawił Dziennik, opublikowany w 2010 roku nakładem wydawnictwa „Historia Iagellonica”.

Spoczywa na cmentarzu parafii kościoła św. Piotra i Pawła na Antokolu w Wilnie (sektor 9, rząd nr 91, kwatera grobów rodziny Zawadzkich)[3].

Główne prace

Opublikował liczne książki, broszury i artykuły[4], m.in.:

  • „Zastosowanie matematyki do ekonomji politycznej” (1914, również po francusku),
  • „Wartość i cena, wypisy ekonomiczne” (1919),
  • „Teorja produkcji” (1923),
  • „O potrzebach w obrębie ekonomii politycznej” Nauka Polska, t. X. 1928

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Monitor Polski Nr 57 z 26 kwietnia 1918 r., s. 1.
  2. ↑ „Monitor Polski” 1930 Nr 132, poz. 194.
  3. ↑ Vilniaus miesto kapinių registras [online], zemelapiai.vplanas.lt [dostęp 2022-05-19]  (lit.).
  4. ↑ oprac. Aurelia Jermakowicz (Pracownia Historyczna Biblioteki Głównej PW): Piśmiennictwo profesora Władysława Zawadzkiego – zestawienie bibliograficzne i pełne teksty wybranych publikacji. [w:] Strona internetowa BG PW [on-line]. Biblioteka Główna Politechniki Warszawskiej, 1985. [dostęp 2017-06-25].
  5. ↑ M.P. z 1929 r. nr 247, poz. 578 „za zasługi na polu pracy naukowej i narodowo-społecznej”.
  6. ↑ Dalszy ciąg uroczystości wileńskich. Przemówienia i gratulacje. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 235 z 12 października 1929. 
  7. ↑ a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 839.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

  • Encyklopedia Gutenberga
  • Publikacje Władysława Mariana Zawadzkiego w bibliotece Polona
  • p
  • d
  • e
  • kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
  • p
  • d
  • e
  • kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Kontrola autorytatywna (osoba):
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 4000656