Willem van Keppel

Zobacz też: William Keppel.
Willem Anne van Keppel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 czerwca 1702
Whitehall

Data i miejsce śmierci

22 grudnia 1754
Paryż

Ambasador Wielkiej Brytanii we Francji
Okres

od 1748
do 22 grudnia 1754

Odznaczenia
Order Podwiązki (Wielka Brytania) Krzyż Komandorski Orderu Łaźni (Wielka Brytania)
Multimedia w Wikimedia Commons

Willem Anne van Keppel (ur. 5 czerwca 1702 w Whitehall w Londynie, zm. 22 grudnia 1754 w Paryżu) – brytyjski arystokrata, polityk, wojskowy i dyplomata, syn Arnolda van Keppela, 1. hrabiego Albemarle, i Gertrudy van der Duyn, córki Adama van der Duyn. Został ochrzczony 16 czerwca 1702 w kościele St. Martin-in-the-Fields w Londynie. Jego matką chrzestną była królowa Anna Stuart.

Życiorys

25 sierpnia 1717 w wieku 15 lat został podpułkownikiem 1 regimentu Gwardii Pieszej (1st Regiment of Foot Guards). Po śmierci ojca w 1718 odziedziczył tytuł hrabiego Albemarle i zasiadł w Izbie Lordów. W latach 1722–1751 pełnił urząd Lorda of Bedchambera Jerzego II. W latach 1724–1734 był adiutantem królów Jerzego I i Jerzego II. 18 maja 1725 został kawalerem Orderu Łaźni. Zrezygnował z tego orderu 12 lipca 1750, kiedy został kawalerem Orderu Podwiązki. Dokładnie rok później wszedł w skład Tajnej Rady.

Albemarle piął się również po szczeblach kariery wojskowej. 4 czerwca 1733 został pułkownikiem 3. plutonu Gwardii Konnej (3rd troop of Horse Guards). 2 lipca 1739 otrzymał rangę generała-brygadiera. 20 lutego 1742 był już generałem-majorem. Kolejny awans otrzymał 26 lutego 1744. Został wtedy generałem-porucznikiem. W latach 1744–1754 był pułkownikiem Coldstream Guards. Brał udział w bitwach pod Dettingen (27 czerwca 1743), Fontenoy (11 maja 1747) i Culloden (16 kwietnia 1746). Po tej ostatniej bitwie został mianowany Głównodowodzącym w Szkocji.

Był jednym z założycieli londyńskiego Foundling Hospital. Od 26 września 1737 do śmierci był gubernatorem Wirginii.

Od 1748 był brytyjskim ambasadorem w Paryżu. Zmarł podczas pełnienia urzędu.

Życie prywatne

21 lutego 1722 w Caversham w hrabstwie Oxfordshire poślubił lady Anne Lennox (24 czerwca 170320 października 1789), córkę Charlesa Lennoxa, 1. księcia Richmond i Lennox, oraz Anne Brudenell, córki Francisa Brudenella, lorda Brudenell. Willem i Anne mieli razem czterech synów i trzy córki:

Opinia

Jako jeden z nielicznych związanych z Dworem arystokratów epoki georgiańskiej, lord Albemarle doczekał się pochlebnych opinii na swój temat. Horace Walpole napisał o nim, że był człowiekiem wspaniałej postawy i wielkich manier. Jean-François Marmontel pisał, że hrabia był nazywany „galant homme”, był szlachetny, uczuciowy, hojny, lojalny, uprzejmy i wspaniałomyślny. Łączył w sobie to co najlepsze z narodu angielskiego i francuskiego[potrzebny przypis].

Linki zewnętrzne

  • dokumenty Keppela
  • p
  • d
  • e
  • Charles Somerset (1505)
  • Charles Brandon (1514–1515)
  • Charles Brandon (1529)
  • Nicholas Throckmorton (1559–1564)
  • Henry Norris (1566–1570)
  • Francis Walsingham (1570–1573)
  • Edward Barrett (1625)
  • Henry Savile (ok. 1670–1680)
  • Richard Graham (1682)
  • James Hamilton (1683–1684)
  • Hans Willem Bentinck (1697–1698)
  • Edward Villiers (1697–1699)
  • Charles Montagu (1699–1701)
  • James Hamilton (1712)
  • Charles Talbot (1712–1713)
  • Matthew Prior (1713–1714)
  • John Dalrymple (1714–1720)
  • Robert Sutton (1720–1721)
  • Luke Schaub (1721–1724)
  • Horatio Walpole (1724–1730)
  • James Waldegrave (1730–1740)
  • Anthony Thompson (1740–1744)
  • William Anne Keppel (1748–1754)
  • Hans Stanley (1761)
  • John Russell (1762–1763)
  • Francis Seymour-Conway (1763–1765)
  • Charles Lennox (1765–1766)
  • William Nassau de Zuylestein (1766–1768)
  • Simon Harcourt (1768–1772)
  • David Murray (1772–1778)
  • Thomas Grenville (1782)
  • Alleyne Fitzherbert (1782–1783)
  • George Montagu (1783)
  • John Frederick Sackville (1783–1789)
  • George Granville Leveson-Gower (1790–1792)
  • Charles Cornwallis (1801–1802)
  • Charles Whitworth (1802–1803)
  • Arthur Wellesley (1814–1815)
  • Charles Stuart (1815–1824)
  • Granville Leveson-Gower (1824–1828)
  • Charles Stuart (1828–1830)
  • Granville Leveson-Gower (1830–1835)
  • Henry Wellesley (1835)
  • Granville Leveson-Gower (1835–1841)
  • Henry Wellesley (1841–1846)
  • Constantine Phipps (1846–1852)
  • Henry Wellesley (1852–1867)
  • Richard Lyons (1867–1887)
  • Robert Bulwer-Lytton (1887–1891)
  • Frederick Hamilton-Temple-Blackwood (1891–1896)
  • Edmund Monson (1896–1905)
  • Francis Bertie (1905–1918)
  • Edward Stanley (1918–1920)
  • Charles Hardinge (1920–1922)
  • Robert Crewe-Milnes (1922–1928)
  • William Tyrrell (1928–1934)
  • George Clerk (1934–1937)
  • Eric Phipps (1937–1939)
  • Ronald Campbell (1939–1940)
  • Duff Cooper (1944–1948)
  • Oliver Charles Harvey (1948–1954)
  • Gladwyn Jebb (1954–1960)
  • Frederic Salusbury (1960)
  • Pierson Dixon (1960–1965)
  • Patrick Reilly (1965–1968)
  • Christopher Soames (1968–1972)
  • Edward Tompkins (1972–1975)
  • Nicholas Henderson (1975–1979)
  • Reginald Hibbert (1979–1982)
  • John Fretwell (1982–1987)
  • Ewen Fergusson (1987–1993)
  • Christopher Mallaby (1993–1996)
  • Michael Jay, Baron Jay of Ewelme (1996–2001)
  • John Holmes (2001–2007)
  • Peter Westmacott (od 2007)
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000385122156
  • VIAF: 27452814
  • LCCN: no2008151799
  • GND: 1055272402
  • SUDOC: 268636079
  • BNE: XX5465370
  • NTA: 072251832
  • Open Library: OL6898236A
  • OBIN: 15443
  • WorldCat: lccn-no2008151799