Wladimer Gucaewi

Wladimer Gucaewi
Ilustracja
Aleksandr Chivadze, Wladimer Gucaewi, David Kipiani (1981)
Data i miejsce urodzenia

21 grudnia 1952
Kedigora

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1971–1986 Dinamo Tbilisi 303 (47)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1972–1982 Związek Radziecki 11 (1)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Wladimer Gucaewi, gruz. ვლადიმირ გუცაევი, ros. Владимир Гаврилович Гуцаев, Władimir Gawriłowicz Gucajew (ur. 21 grudnia 1952 we wsi Kedigora w rejonie Achalgori) – pochodzący z Gruzji osetyjski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Związku Radzieckiego, trener i działacz piłkarski, a także działacz polityczny.

Kariera piłkarska

Pierwsze treningi odbywał w szkole sportowej "Junyj Dynamowiec" i szkole piłkarskiej w Tbilisi. Przez całą karierę zawodniczą związany był z Dinamem Tbilisi, najpierw jako gracz drużyny rezerw, a od 1971 do 1986 jako piłkarz pierwszego zespołu. Jesienią 1971 debiutował w rozgrywkach ligowych, a już w następnym sezonie został podstawowym zawodnikiem drużyny. W 1978 zdobył z Dinamem mistrzostwo ZSRR, w 1976 i 1979 Puchar ZSRR, zaś w 1981 europejski Puchar Zdobywców Pucharów.

W latach 1972-1982 rozegrał 11 meczów w reprezentacji ZSRR, strzelając 1 bramkę. Największy sukces międzynarodowy osiągnął jednak w piłce młodzieżowej: w 1976 zdobył wraz z drużyną radziecką Mistrzostwo Europy U-23.

Kariera trenera i działacza

Po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował jako kierownik drużyny w Dinamie Tbilisi. Na początku lat 90. przeniósł się na Cypr, do Anorthosisu Famagusta. Przez pewien czas pomagał Waleremu Gazzajewowi w Spartaku-Ałanii Władykaukaz, a kilka lat później powrócił do tego klubu jako pierwszy trener. W rodzinnej Gruzji pracował jako szkoleniowiec młodzieżowej i pierwszej reprezentacji narodowej, a także jako menedżer Torpeda Kutaisi.

Działał również w strukturach krajowej federacji piłkarskiej. Zasiadał w jej komitecie wykonawczym, zaś w 2005 zgłosił swoją kandydaturę w wyborach na prezydenta federacji. Wycofał się jednak z kandydowania tuż przed wyborami, umożliwiając zwycięstwo Nodarowi Achalkaciemu.

Kariera polityczna

W marcu 2004 został wybrany deputowanym do gruzińskiego parlamentu. Kandydował z listy Zjednoczonego Ruchu Narodowego, związanego z prezydentem Micheilem Saakaszwilim. Zasiada w Komisji Edukacji, Nauki, Kultury i Sportu.

W lipcu 2004 prezydent samozwańczej i skonfliktowanej z władzami Gruzji republiki Osetii Południowej Eduard Kokojty ujawnił, że kilka miesięcy wcześniej Gucaewi próbował przekupić go sumą 20 milionów dolarów w zamian za lojalność wobec władz w Tbilisi. Gucaewi przyznał, że spotkał się z Kokojtym, jednak stanowczo odrzucił oskarżenia o próbę korupcji[1].

Przypisy

  1. Artykuł w dzienniku "Izwiestija"

Linki zewnętrzne

  • Statystyki gracza w lidze radzieckiej (www.klisf.info/numeric)
  • Sylwetka zawodnika na rusteam.permian.ru
  • Sylwetka Gucaewiego na stronie parlamentu Gruzji
  • p
  • d
  • e

  • p
  • d
  • e
Kariera trenerska
  • p
  • d
  • e
  • Milovanov (1970–71)
  • Iakovou (1970–72)
  • Hobot (1972–73)
  • Petritis (1972–74)
  • Karras (1974–77)
  • Patsatsev (1977–80)
  • Bolni (1980–81)
  • Dortzievski (1981–82)
  • Ilczew (1982–84)
  • Cormack (1984–86)
  • Zatina (1986–87)
  • Theocharous (1986–87)
  • Iacovou (1987–88)
  • Theocharous (1987–88)
  • Petropulos (1987–90)
  • Zaggylos (1989–90)
  • Fazlagic (1989–90)
  • Iordănescu (1990–92)
  • Gucaewi (1992–93)
  • Theocharous (1992–93)
  • Söderberg (1992–93)
  • Alefantos (1992–93)
  • Mouskallis (1993–95)
  • Jordanow (1994–95)
  • Wasilew (1995–96)
  • Karoulias (1995–96)
  • Mitošević (1996–01)
  • Wójcik (2001–02)
  • Matzourakis (2001–02)
  • Kostow (2001–02)
  • Lorens (2003)
  • Michaelides (2002–04)
  • Mitošević (2003–04)
  • Kecbaia (2003–08)
  • Nicolaou (2008–09)
  • Middendorp (2009–10)
  • Muslin (2009–10)
  • Nicolaou (2009–10)
  • Hoyos (2010)
  • Krčmarević (2010–11)
  • Stoiłow (2010–11)
  • Lewi (2011–13)
  • Christodoulou (2013)
  • Kassianos (2013)
  • Jorge Costa (2013–14)
  • Kostenoglou (2014)
  • Paus (2014–16)
  • Milinković (2016)
  • Puche (2016)
  • Lewi (2016-18)
  • Streppel (2018-19)
  • Kecbaia (od 2019-22)
  • Milanič (2022)
  • Xisco (2022–23)
  • Mihajlović (2023[A])
  • Gallego (od 2023)
  1. trener tymczasowy
  • p
  • d
  • e

Gruzja

  1. a b c d e trener tymczasowy
  • p
  • d
  • e
  1. a b c d e f g h i tymczasowo
Encyklopedia internetowa (osoba):